#533 Opsteken

Hoi Hadeke, ik heb ook niets met groepsreizen en eigenlijk ook niets met Parijs. Ik zie je verplicht en verveeld in de groep staan bij de gids. Wat je al niet moet doen om het huwelijk goed te houden.
De mannen in werkkleding komen voor mij te snel na de mededeling dat de kans op een aanslag je ongerust maakt. Je verraadt daar eigenlijk al de clou. Ik zou het geloofwaardiger vinden als je de mannen met de steekwagen bijvoorbeeld geïrriteerd langs een stel poserende toeristen voorbij zag komen. Als je dat in het begin doet, vóór het beschrijven van de agenten denkt de lezer er aanvankelijk niets van, tot je op het eind de steekwagen noemt. Maar dat is zoals ik het verhaal beleef. Ik zie het helemaal voor me.

'Kom gebiedt mijn vrouw. Meelopen.’ -->  Hier mis ik nog een komma en aanhalingstekens.

'En raison d'une situation …,’ schalt in voor mij onverstaanbaar Frans ---> als het onverstaanbaar Frans is, kun je deze woorden niet schrijven, je verstaat ze immers niet. Misschien: Een mededeling in voor mij onverstaanbaar Frans schalt door een megafoon ...
De buitenlandse teksten zou ik cursief schrijven.

Als ik Nu.nl check, zie ik pas dat er een schilderij ontvreemd is.  ---> het woordje "pas" leest niet op zijn plek, alsof je dat eerder had moeten ontdekken. Naar mijn idee kan het weg.

zie ik steekwagen weer voor me ---> hier mist het woordje "de"

Hadeke, een diefstal bij klaarlichte dag, moet kunnen. De opdracht getrouw zou hier de echtgenote de hp moeten zijn, want zij verlangt zo naar Parijs in tegenstelling met haar echtgenoot (en met Fief, lees ik net).

Hoi Hadeke, 

Vanaf de eerste zin wordt het duidelijk dat er een belevenis volgt die de hoofdpersoon gestolen kan worden. Of het ook met zo'n knipoog bedoeld is, weet niet, maar de diefstal op klaarlichte dag sluit daar mooi bij aan. 
Zelfs als dat niet zo is, lees ik de diefstal in het verhaal als een soort 'nou, in ieder geval is er - al is het maar achteraf-  leven in de brouwerij geweest. 

Dat is heel leuk lezen: het is duidelijk dat het eigenlijke bezoek aan Parijs saai is voor je hoofdpersoon die dan ook elk cliché meemaakt, tot aan de fotoposes toe. Oud, saai, sloom, openlijk ingestudeerd: de roof staat daarbij in mooi contrast voor alles wat ongewoon, niet zoals het hoort en levendig en stiekem is. Hier laat je de clichés voor je werken!

Stiekem denk ik dat je personage bijna een soort oog om oog, tand om tand gevoel heeft bij deze roof... Ik vond het persoonlijk in ieder geval een verfrissende tegenhanger na de clichés die passeerden en je personage moest doorstaan. 

Heel mooi gedaan! 

Groet, 

Nadine

 

Leuk verhaal. Ik sluit me qua commentaar voornamelijk bij Fief aan, zij maaide het gras voor mijn voeten weg als het gaat om inhoudelijk feedback. Verder graag gelezen!

Je verhaal met plezier gelezen.

Leuk weer iets van je te lezen, Hadeke. Ja, ik verwachtte al lezend ook iets, maar geen diefstal. Ik weet ook niet of ik die verrassing goed vind of niet. In tegenstelling tot Fief vond ik de aanwijzing van de werkoveralls niet direct duiden op een diefstal, wel op "daders" natuurlijk. Maar of ik verwachtte dat er een aanslag zou volgen? Hoe dan ook, ik vind de nonchalante beschrijving van de hoofdpersoon treffend, misschien kun je dat meer uitbouwen als thema in plaats van naar een (te duidelijke) clou toe schrijven?

Dank voor jullie reacties. Ik denk inderdaad dat er wat in de volgorde geschoven kan worden. Het is wat druk, dus aanpassen lukt niet dit weekend. 

Ook reageren op andere inzendingen moet ik dit keer jammer genoeg -want altijd leerzaam voor mezelf- overslaan.