#532 Op de barricade

‘Er is hier sprake van bladblazeritus!’
‘Kun je dat nader toelichten, Chantal?’

De cardioloog schonk voor zichzelf nog wat water in. Hij had zoveel tegenspraak van haar niet verwacht. Naast hem klonk gelach, de notuliste had haar reactie op de merkwaardige term niet kunnen onderdrukken. De andere aanwezigen keken gespannen toe.

‘En óf ik dat kan!’ In Chantals hals waren rode vlekken ontstaan. ‘Ú hoeft de boze patiënten niet te woord te staan. U blaast mooi uw eigen straatje schoon. Ziet u dan niet, dat als u de telefonische consulten niet afzegt, het probleem zich alleen maar verplaatst? Elke maandagochtend is het weer raak, staat de telefoon weer roodgloeiend: “Dr. Rombouts zou mij bellen, Dr. Rombouts heeft weer niet gebeld.” Wat moet ik die mensen zeggen? Nou?’
‘Het gebruikelijke. Als u niet tegen dergelijke druk bestand bent, mevrouw Frenken, dan heeft u toch echt de verkeerde afdeling als werkplek gekozen.’
‘Oh gaan we het over die boeg gooien? Als ik naar de tandarts moet Dr. Rombouts en ik bel niet af, weet u wat er dan gebeurt? Dan betaal ik een boete.’
‘Ik kan er niet aan beginnen mensen te bellen. In een noodsituatie heb ik vijf minuten om te scrubben en klaar te staan. Vijf minuten!’
‘Mag ik een advies geven?’
‘Hetty, natuurlijk.’ Dokter Rombouts kuchte.
‘Kan er niet middels AI automatisch een bericht gestuurd worden?’
‘Dat is niet eens zo’n gek idee. Misschien kunnen we de hele receptie door AI laten vervangen. Mijn agenda erdoor laten beheren, dan worden menselijke fouten, helemaal niet meer gemaakt. Dat is toch een mooi staaltje bladblazeritus niet waar? Kunnen we AI de schuld geven van al onze fouten.’
Nu moest ook Chantal lachen. Het woord werd na dat overleg nog vaak in de mond genomen.

De woorden ter inspiratie voor dit verhaal: Advies, barricade, receptie komen uit de korte verhalenbundel van Tom Hofland: Een stroopgraf voor de bij.