#530 Belofte maakt schuld

Arme kinderen. Voor mij ligt het er iets te dik op. Een flauwe crimi.

Ik lees een paar 'kromme' zinnen. Misschien in de haast geschreven.

Ze heeft gelukkig weinig van meegekregen van wat er speelde. > eerste 'van' weg misschien.

... vreemde berichten op zijn telefoon die ik zag als zijn telefoon oplichtte. > twee keer 'zijn telefoon' > zou ik anders formuleren.

Verder goed geschreven.

Hoi Rob, bedankt voor je eerlijke mening. De kromme zinnen heb ik aangepast, inderdaad te haastig geschreven. Dat je het verder goed geschreven vindt, doet me dan weer deugd.

Volgens mij is overspel een thema dat vaker in je werk langskomt, maar ik zal dit niet verder uitpluizen. Boeiend geschreven. Het gebruik van haakjes vind ik niet zo passen in fictie, maar het zal wel niet fout zijn. Je maakt interpunctiekeuzes die mij vreemd overkomen:

• Er zijn vragen gesteld over het overlijden van Jaap, vooralsnog geloven ze de lege pillendoos en de inhoud van de brief die ze naast hem vonden.
• Die tranen zijn niet gespeeld, het arme schaap.

Ik zou de komma's hier vervangen voor punten en de zinnen splitsen.

• Ik zag glinstering in zijn ogen > liever een glinstering of meervoud.
• De avonden dat hij op tijd thuis was voor het eten werden gaandeweg steeds minder. > Ik zou tussen eten en werden een komma plaatsen.

Hoi Musonius, de haakjes zijn weg en 'een glinstering' is het geworden. Bedankt voor het lezen en je feedback.

Er zijn vragen gesteld over het overlijden van Jaap, vooralsnog geloven ze de lege pillendoos en de inhoud van de brief die ze naast hem vonden.

Die tranen zijn niet gespeeld, het arme schaap.

Ik vind ze niet vreemd. Bij de eerste zin kun je een 'maar' denken achter de komma. Van Mili leerde ik dat je dat woord vaak weg kunt laten. De komma is daar prima op zijn plek naar mijn idee.
Bij de tweede zin kan naar mijn idee de komma ook prima. 

De avonden dat hij op tijd thuis was voor het eten werden gaandeweg steeds minder. > Ik zou tussen eten en werden een komma plaatsen. 

Eten is hier geen werkwoord. Volgens mij kan het dus ook zonder komma.

Eten (alhier) niet, maar was wel. Er is hier sprake van een zin en een bijzin, dus mijns inziens past hier een komma.

Werden hoort bij de avonden: de avonden (dat hij op tijd thuis was voor het eten) werden gaandeweg minder. Om die reden ben ik van mening dat er geen komma hoeft.

Fief het verhaal doet mij teveel denken aan een minder geslaagde crime van de tv. Verder uitstekend geschreven. Misschien had het sterker overgekomen als je begonnen was met " Er zijn vragen gesteld over... "

Job, bedankt voor je oprechte reactie.  Ik denk dat het voor mijn hp ook een slechte crimi was. Jouw suggestie om meteen met de clou te beginnen heb ik juist met opzet niet gedaan. Ik wilde de lezer ook die tegenstrijdige gevoelens meegeven. Medelijden, mededogen, ongeloof, afschuw of juist bewondering. Begrip en onbegrip.

Hè Fief, ik zou willen dat ik iets positiefs kon zeggen over jouw inbreng, want ik waardeer jouw verhalen en jouw feedback altijd enorm. Deze keer heb je me helaas niet echt weten te raken.
De reden van de moord is wat mij betreft teveel een verslag, ik kon er eigenlijk niet genoeg in meegaan.

 

Hoi Laura, bedankt voor het lezen en je eerlijke reactie. 

Hoi Fief, 

Je schrijfstijl is prima, maar je opbouw vind ik iets minder. Als je in de eerste regels al aangeeft dat je hoofdpersoon geen spijt heeft, weet de lezer wat gaat komen. Het hoe en waarom daarachter is dan niet meer zo interessant. Het woordenaantal dat je hebt, is te kort om het verhaal nog zodanig uit te werken dat het uniek voelt of leest. Je weet nu: moord uit jaloezie en de manier waarop kan het verhaal niet genoeg dragen om nog spannend te worden of de beweegredenen van de hoofdpersoon als uniek te zien. 
Wel complimenten voor de laatste zin, die laat veel merken van je hoofdpersoon: een goede show don't tell. 

Groet, 

Nadine

Hoi Nadine, ik zie wat je bedoelt. Ik heb meer de opdracht in mijn hoofd gehad dan de uitwerking. Het moest over tegenstrijdige gevoelens gaan. Die heb ik geprobeerd te verwerken in een verhaal. 
Het was niet alleen een moord uit jaloezie, de hp wilde vooral voorkomen dat haar niet hetzelfde als haar moeder zou overkomen. Zelfbehoud. Beetje drastisch, dat wel. Medelijden voor de scharrel van haar man, maar toch ook weer niet. Twijfel, maar toch ook opluchting. 
Fijn dat de schrijfstijl en de laatste zin het enigszins goed maken. Bedankt voor het lezen en je snelle feedback.
 

Ha Fief, een krachtig begin. Ik heb het verhaal graag gelezen. Ik vind het mooi hoe je meteen alle personages duidelijk hebt neergezet zonder dat het een opsomming werd, door dit in de handeling te verwerken. (De oudste dochter die te hulp schiet.) Ook de manier waarop je het vreemdgaan beschrijft heb je mooi subtiel aangepakt. Bij de zin: ik ontken, moet het daar niet ik ontkende zijn? In de vt? Het is een goede keuze dat je niet meteen met de clou bent begonnen. 

Hoi Emmy, bedankt voor het lezen en je positieve reactie.
De zin "Ik ontken" heb ik met opzet in de tt geschreven. Daarmee weet de lezer dat ze haar man wel degelijk gevolgd is.

Ondanks de misschien weinig originele opzet vind ik dat de kwaliteit van je zinnen en omschrijvingen zo goed zijn dat het wel een erg fijn verhaal is om te lezen. Soms hoef je niet de hele tijd een spanningsboog op te bouwen, ik heb me niet zozeer gestoord aan het feit dat er al vroeg een bekentenis kwam. Graag gelezen

Hoi Sonnema, wat een fijn compliment. Dank je wel.

Eens met alles hierboven, het is behoorlijk cliché, maar het is ook cliché bij jou dat het prima geschreven is (behalve de 'maar' in de "Ja, Suusje, maar hij zit voor altijd in ons hart en hij kijkt vanaf een wolk naar ons. Toch, mam?"")

Ik gun haar oprecht de liefde van haar leven, alleen niet de mijne.

Topzin!

Misschien als je de structuur helemaal omdraait?

Dank voor je oprechte reactie, Tony. Dat stel ik altijd zeer op prijs. De meningen zijn verdeeld, dus ik moet mensen teleurstellen. Ik laat het dus zo. De "maar" in de gesproken zin kan naar mijn idee wel. Als in de zin: hij is niet meer bij ons, maar hij zit voor altijd in ons hart." 

Pittig verhaal. Je hoofdpersoon is berekenend en koelbloedig te werk gegaan, zie daar nog maar eens de menselijkheid in terug te brengen in 400 woorden, je maakt het jezelf niet makkelijk. Ondanks dat je daarmee misschien niet volledig overtuigt, zorgen je fijne schrijfstijl en enkele interessante details (zoals de moeder/oma die ook bedrogen werd) ervoor dat ik geen enkele moeite heb om door te lezen tot het eind. Wat mij betreft een prima verhaal.

Hoi Mespunt, daar doe ik het voor. 

Hi Fief, ik heb niet zoveel meer toe te voegen na alle reacties die al geweest zijn. Voor mezelf sluit ik me het meest aan bij Mespunt. 
Voor mij was het wel duidelijk dat de hp in geen geval als haar moeder verder wilde gaan, interessant is de vraag of dit haar gaat lukken, het voelen van geen spijt (!) wellicht van groot belang om niet ook naar de fles te grijpen. Meerdere lagen, wellicht had het mooier/ spannender uitgewerkt kunnen worden maar het leest voor mij toch goed!