#526 gevallen blaadjes

Alles valt maar naar beneden moppert Agaata de bosheks, en zeker in de herfst.

Bah, ik wordt er een beetje moe van. Appels, Peren, blaadjes, regen, alles komt naar beneden. Valt er dan nooit eens iets omhoog.

Opeens klinkt er een harde knal en een hoop geschreeuw.

Wat nu weer, moppert Agaata, en ze rent snel naar buiten om te kijken wat er aan de hand is.

Haar buurman Robert de Boskabouter hangt met zijn baard aan de dakgoot en bungelt met zijn voeten 50 cm van de grond. Als kabouter die zelf maar 10 cm groot is, is dit best hoog.

Nou, nou, nou zegt Agaata, wat is dit voor een herrie.

Help, roept Robert, mijn mooie baard gaat eraan.

Jouw baard gaat eraan? Als ik je niet kom redden, dan gaat er straks meer aan als alleen je baard.

Nou, wat sta je daar dan, kom me helpen.

Ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan, roept Agaata. Mijn bezem staat bij de reparateur en mijn vliegend tapijt zit in de wasmachine.

Nou, lekker dan, zucht Robert.

Wat nou, zegt Agaata, als ik heel snel een hoop gevallen bladeren onder je neerleg zodat je zacht valt.

En zo gezegd, zo gedaan.

Agaata sprak een mooie toverspeuk uit. Blaadje, blaadje kom vlug hier, want dat geeft mij veel plezier. Doe nu niet zo heel erg mal en red Robert van een harde val.

De blaadjes vlogen op en zwermden in het rond om een hele grote berg te vormen onder Robert zijn voeten. Net op tijd, want de laatste paar haren van Robert zijn baard scheurden af, waardoor Robert pardoes door de lucht zeilde en zacht op de berg blaadjes landden.

Zo zie je maar weer, soms zijn gevallen blaadjes toch wel handig.