#526 Uitgemaakt

Prachtig. Filmisch bijna hoe hij alles afspeelt tijdens de achtbaanrit en op zijn manier afscheid neemt van wat er eindigt. Ik vind het mooi geschreven.

Dankjewel, Jacobs voor je toffe commentaar.

Graag gelezen, mooi verhaal. Ook hierbij wel een glimp van van een bijzonder personage, maar dat had van mij nog iets meer gemogen. Maar verder goed gedaan!

Mooi verhaal. Goed ook dat spreekwoordelijke treintje in de tweede zin en het treintje van de kermis. Heb het met plezier gelezen. En ik ben nu eigenlijk wel benieuwd waar hij naar toe gaat verhuizen en hoe het hem zal vergaan.

@Sonnema: bedankt voor de reactie.

@DeHop: heerlijk dat ik je benieuwd heb gemaakt en fijn dat je de herhaling van het treintje door hebt. Daarnaast  welkom op dit forum. Wanneer mogen wij een inzending van jouw hand lezen? 

Prima verhaal. Graag gelezen al ben ik wel benieuwd waarin hij zo anders was als anderen.

Een mooi geschreven verhaal! Wat gedachten die bij de lezing ervan nog bij mij opkwamen: dit is de laatste maal dat hij de skyline van de stad zou aanschouwen plantte bij mij de gedachte: loopt de hoofdpersoon met plannen in het hoofd om er een einde aan te maken? Waardoor het feit dat het een verhuizing betrof de opgebouwde spanning wegvloeide. (Wanneer iemand verhuisd is, zou hij theoretisch die stad natuurlijk gewoon weer een keertje kunnen aandoen).

Je zou nog kunnen overwegen om nadat het treintje naar beneden gedonderd is een kleine toevoeging aan te brengen waardoor duidelijk wordt dat het wagentje inmiddels tot stilstand is gekomen en wel de volledige route heeft afgelegd. Bij mij was er op dat moment namelijk nog steeds de verwachting dat hij er misschien zelf uit kon springen, uit dat wagentje, in een wanhoopsdaad. 

@Schmetterling: Dank. Ik werd geattendeerd op dit forum en de schrijfopdrachten door een vriendin. En ik wil mijn schrijfskills weer eens afstoffen en dan lijkt me dit een goede, veilige omgeving om mezelf schriftelijk bloot te geven. Ik ga eerst nog even 1 of 2 keer droog oefenen voor mezelf. En dan hoop ik ook in te stappen in de verhalentrein ;-)

@emmyvanswaaij: ik had dezelfde gedachte bij de zin 'dit is de laatste maal dat hij de skyline van de stad zou aanschouwen' en ik dacht ook even dat hij bij het 'losklikken' te pletter zou vallen, maar het plaatje in mijn hoofd moest heel snel switchen. Misschien bewust zo gedaan? Om aan te geven dat liefdesverdriet en afscheid van het vertrouwde als interne suïcide kan voelen? En toen ik las over de verhuiswagen dacht ik: oooooh hij gaat verhuizen. Ik had de veronderstelling dat zij bij hem wegging dus dat zij zou verhuizen. Al met al zette het ook aan het denken.

Job, Emmy en DeHop, bedankt om te reageren. Hierbij enkele toelichtingen:

Job, het anders zijn van de hp is niet noodzakelijk een realiteit maar wordt wel zo aangevoeld door zijn (inmiddels ex-) vriendin.
Emmy en DeHop, natuurlijk draait het hele verhaal erom dat de lezer op het verkeerde been wordt gezet. De bedoeling is dat iedereen de adem inhoudt als het wagentje/treintje naar beneden stort omdat alles erop wijst dat de hp een wanhoopsdaad gaat plegen. Niet dus. 
DeHop, kom op met je verhalen!
 

Ha! Ja juist heerlijk als je een bepaald scenario in je hoofd maakt tijdens het lezen en ineens krijg je er een andere dia voor - bij het omlaag storten, loslikken...en dan loopt hij gewoon weg. Nogmaals: ik ben nog steeds benieuwd hoe het de hp verder vergaat!

En ja die verhalen komen er zeker wel, maar moet weer even settelen in het schrijven - zoals je op het strand ook even heen en weer gaat met je billen om een gemakkelijke zitplaats te creëren zonder dat je meteen omvalt. 

DeHop, de hp heeft inmiddels een ander lief gevonden, dus 'pas de soucis' alles kits achter de rits. 

Ook ik dacht dat het verhaal ging over suïcide en dat gaf een gewicht en spanning aan het verhaal. Maar ja, partir c'est mourir un peu. Ik dacht misschien is hij depressief? Er zijn wel wat minieme aanwijzingen maar het einde verandert definitief dat idee. Mogelijk heeft hij wat gevoel voor drama en esthetiek.