#525 Het nieuws
Weet je wat het eerste was wat ik deed toen ik het nieuws hoorde? Ik ging naar huis en schreef mijn begrafenis speech. Serieus, alsof ik een scholier ben die de dag voor het examen voor het eerst besluit om toch maar eens z'n schoolboeken open te doen. Maarja, het is waar mijn "examen" komt er aan en ik heb niet veel tijd meer.
Ik heb spijt. Er zijn dingen die ik niet had moeten doen, natuurlijk, maar ik heb het meeste spijt van alle dingen die ik niet gedaan heb. Dat biertje dat ik nog zou drinken met Jannick. Het Noorderlicht, ik zal het nooit zien. Oh hemeltje, daar ga ik weer, zo zielig. Arme ik. Ik denk dat ik moet ophouden met dit schrijven en snel een hotel ga boeken op een waddeneiland, dan heb ik tenminste nog een kans.
Hoi Robin, ik lees bij jou…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Robin, ik lees bij jou ook iemand die voor zijn einde staat. Ik tast nog in het duister wat er nu precies aan de hand is. Met nog ruim 50 woorden over zou je het iets verder uit kunnen schrijven.
Hier en daar zou je je zinnen eens hardop moet voorlezen aan jezelf, ze lopen niet allemaal even lekker.
Voor de titel moet je nog even het nummer van de opdracht zetten.
begrafenis speech ---> volgens mij moet dit één woord zijn
Maarja, het is waar mijn "examen" komt er aan en ik heb niet veel tijd meer. ---> maar ja zijn twee woorden en achter waar hoort nog een komma. Dan leest de zin beter.
Ha Robin, Dit is het eerste…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Ha Robin,
Dit is het eerste wat ik van je lees, ik ken je stijl daardoor (nog) niet. Ik vind het een rauwe scene, als lezer val ik er vrijwel gelijk in. Daar hou ik van. Maar het slot is mij té open, ik proef een gemiste kans. Fief heeft gelijk, met nog 50 woorden over heb je ruimte om het verhaal net wat verder te brengen: een goede punchline, een plottwist, een knal voor mijn lezersharses.
Met plezier gelezen, en ik ben benieuwd naar je toekomstige schrijfsels.
Martin
Heftig verhaal, hopelijk…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Heftig verhaal, hopelijk volledig uit de duim gezogen. Herkenbaar zoals je over je eigen begrafenis kunt nadenken, alsof je daar zelf bewust bij bent. Ik ben niet zo weg van je zin over spijt van de dingen die je niet hebt gedaan. Dat blijkt wel uit de rest van de tekst. Door het zo te benoemen benadruk je het cliché. Verder graag gelezen.