#524
Mijn werkgever, Martijn, heeft springpaarden.
Na de vele verhalen willen wij de paarden zien.
Na een werkweek is het dan zover.
Martijn voorop, ik daarachter en daarachter de andere collega’s.
Voordat wij vertrokken zei hij tegen mij;
‘Ik rijd wel voorop, als je harder wil, knipper je met je lichten dan weet ik dat ik
harder kan.’
We gaan op weg, het is vrijdag en spitsuur.
Wij komen in een file te staan. Stapvoets rijden we achter elkaar.
Als grap begin ik met mijn lichten te knipperen.
Hij stapt uit zijn auto, en schreeuwde, armen gebarend, kwaad;
‘IK KAN TOCH OOK NIET HARDER!’
Hij ziet de humor er niet van in.
Hoi Ruud, de anekdote is op…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Ruud, de anekdote is op zich wel grappig, maar ik haal de opdracht er niet uit. In eerste instantie dacht ik dat de werkgever te paard gaat. Dat zou met recht een origineel alternatief vervoermiddel zijn. Maar het blijkt nu dat ze gewoon in auto's achter elkaar rijden om naar de paarden te gaan kijken.
Als anekdote gaat het wel, als verhaal vind ik het mager. De bedoeling was dat je met een alternatief vervoermiddel de omgeving anders ziet.
Ik mis ook nog een titel.
Voordat wij vertrokken zei hij tegen mij; ---> de puntkomma moet een dubbele punt zijn.
Hij stapt uit zijn auto, en schreeuwde, armen gebarend, kwaad; --> deze zin leest niet lekker door de vele komma's in zo'n korte zin. De puntkomma moet een dubbele punt zijn.
Misschien:
Hij stapt armen gebarend uit zijn auto en schreeuwt kwaad:
Hallo Ruud, Dit leest als…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Hallo Ruud,
Dit leest als een begin van een verhaal met een leuk uitgangspunt, maar het stopt vrij abrupt, nog voor het goed en wel op gang is gekomen. In de context van een verhaal met een begin-midden-eind, leest het als alleen een begin.
Wil je je verhaal misschien nog wat uitbreiden?
Groet,
Nadine