# 523 de edele regelen der Schrijfkunst

Geachte lezer

Zo begint het eloquente en zwaarlijvige boek De edele regelen der schrijfkunst, geschreven en herzien door de heer Hans van der Kalen. De heer van der Kalen trachtte elke morgen met een verse bak donkerbruine koffie een bladzijde te schrijven in bovenstaand boekwerk. Echter na elke bladzijde overwoog Hans (wij mogen hem inmiddels tutoyeren) dus de regel, en bedacht hij dat de op de regel een uitzondering was. Uitzonderingen, zoals u wellicht weet, zouden de regel moeten bevestigen, echter Hans was ervan overtuigd dat uitzonderingen de regel eerder verkrachten dan deze kracht bij te zetten. Enfin, zo schreef Hans elke dag enkele bladzijdes, alvorens deze weer te herschrijven, waarna de bladzijdes net zo driftig weer uit het schrift werden gescheurd en met een keurige boog de, in dit geval letterlijke, prullenbak invlogen.

Erik vond dat Hans te hardvochtig was, Mirjam daarentegen vond dat er helemaal geen boek nodig was. Ikzelf heb geen mening, aangezien ik mijn eigen schrijfsels als ondermaats en een belediging voor lezers zie. Zijn vrouw moedigde hem aan door hem onophoudelijk aan te sporen zijn magnum opus te voltooien zodat de moeite die het hem tot dan toe had gekost niet vergeefs zou zijn geweest. De vrouw van Hans, laten we haar Fieke noemen aangezien zij verder geen rol speelt en zeer aan haar anonimiteit gehecht is, bracht hem dan ook elke morgen de eerder genoemde geurige koffie en placht dan te zeggen: 'Hup Hans, nog maar een paar bladzijdes.'

En toen, na jarenlange inspanningen, verscheen het zware boek in de boekwinkels. Een dikke leren band vertelde geïnteresseerden dat dit boek een must was voor alle categoriën lezers en schrijvers. En een ieder die het boek opende las op elke pagina

Geachte Lezer,

Er is maar één regel in lezen en schrijven:
Er zijn geen regels.