#523 Smokkelen

Orla staat in de Mermayde achter de bar, waarover een vuil crèmekleurig kleed ligt. Met in beide handen een volle pul, loopt ze wat mank met haar houten poot naar de tafel achterin in de gelagkamer. Langs de groezelige muur zitten Agnus en Patsy. Orla zet de drankjes op de oude houten tafel. 
Agnus zegt: ‘Nog zin in een gezellige avond Orla.’
‘Niet met jou.’
‘Dat is nou jammer, ik heb nog een fles goede rum staan.’
De barmeid draait zich verbolgen om en loopt terug in de richting van de bar. De toegangsdeur gaat open en een zelfverzekerd grietje komt binnen. 
‘Hallo’, zegt Orla
Caitlin kijkt de serveerster aan en vraagt: ’Is mijn vader er nog niet?’

Een frisse zeewind trekt door de gelagkamer. Connor Murrell, gekleed in zijn oude leren jack, stapt naar binnen en kijkt de ruimte rond. 
Hij ziet Agnus en Patsy zitten en stapt kordaat naar hen toe.
‘Vannacht kan ik jullie hulp gebruiken. Jullie worden daar rijkelijk voor beloond.’ 
Caitlin vraagt:’ Papa, kan ik ook helpen.’
‘Jij kunt op de uitkijk gaan staan. Kijk maar of je de Mary Floure voor anker ziet gaan.’ 
De beide mannen zijn bereid hun diensten aan te bieden.

Een poos later komt een opgewonden Caitlin de herberg binnen stormen. 
‘Er ligt een schip voor de haven met gestreken zeilen.’
Buiten de herberg kijken de mannen over de kalme maanverlichte zee naar de Mary Floure. Ze gaan naar de steiger, stappen in de gereedliggende roeiboot en zetten koers naar het schip. 
Terug bij de steiger worden de eerste vaten brandy uitgeladen en op de kade gelegd. 
Patsy rolt ze naar de opslagloods. De beide anderen mannen zetten weer koers naar zee om de volgende lading te halen.
Aan het eind van de nacht hebben ze hun smokkelwaar binnen.