#514 - Verward

Ze loopt de straat door. Ze moet echt opschieten nu. De kinderen komen zo uit school. Maar eerst nog boodschappen doen. Wat zullen ze eten? Sperziebonen met gehaktbal? Dat vindt haar man ook lekker. Hij is op het werk. Hij heeft het druk. Hij heeft een belangrijke vergadering vandaag.

Een auto toetert. Ze schrikt. Ze kijkt de auto boos na terwijl ze de weg verder oversteekt. Wat een wegpiraat.

Ze gaat de hoek om en knijpt haar ogen dicht tegen het zonlicht. He verdorie, waar is de supermarkt nou? Hij moet in deze straat zijn. Brr, wat is het koud. Rillend wrijft ze over haar blote armen. Kom, niet treuzelen nu, doorlopen.

Ze ziet drie jongens van een jaar of tien. Wat kijken ze nou? Hard lachend en wijzend rennen ze weg. Respectloos. Zouden haar kinderen niet moeten doen.

Haar kinderen zitten op school. Ze moet snel zijn. Waar is de supermarkt toch? Ze kijkt op haar horloge. Maar dat zit niet om haar pols. Hoe kan dat nu? Ze heeft het altijd om! Is ze het verloren? Of is het gestolen? Ze kijkt op de stoep. Ze draait zich om en loopt een stukje terug. Ze schrikt van de schreeuw van een fietser die haar boos wat toeroept. Hoezo dat? Ze kent die man niet eens! Ze mag hier toch lopen? Wat zijn mensen toch boos en ongeduldig tegenwoordig.

Onzeker loopt ze verder. Koude voeten. Nat ook. Ze kijkt naar haar voeten. Er klopt iets niet. Maar wat? Ze moet eten kopen. Haar kinderen komen hongerig uit school. En haar man heeft een goede maaltijd verdiend. Hij heeft het druk. Hij heeft een belangrijke vergadering vandaag.

Ja! Zie je wel! Ze is niet gek. Dáár is de supermarkt. Met hernieuwde energie versnelt ze haar tred. Ze loopt de supermarkt in. Ze voelt in haar zak naar het boodschappenlijstje. Waar is het? Verdorie, ze heeft al zo weinig tijd. Straks is ze te laat op school. In haar tas misschien? Tas? Waar is haar tas? En waar is haar portemonnee? Een paniekgevoel overvalt haar. Ze is beroofd! Met een verwilderde blik in haar voorheen zo heldere blauwe ogen kijkt ze om zich heen.