#514 - Te veel (herschreven)

Welkom Deem op het forum. Wat een schitterend debuut. Ik vermoed dat de coach hier heel enthousiast over zal zijn en met mij veel van de forumleden. Heel intrigerend hoe je jezelf in de hp hebt ingeleefd. Ook zeer vlotte pen. Blijf hier nog maar even. 

Oh wat een mooie reactie. Dankje Gi :) Ben zeker van plan even te blijven. 

Gi heeft niets te veel gezegd. Mooi stukje. Goede inleving. Graag gelezen.

Mooi geschreven. Graag gelezen.

Hoi Deem, welkom op het forum. Het is een intens verhaal. De onrust in je hoofd heb je goed beschreven. Ik zie de vrouw voor me. Zeker een goede inleving, in die zin graag gelezen en ik hoop meer van je te mogen lezen op dit forum.
Toch denk ik dat je verhaal sterker kan. Ik mis iets van achtergrond om echt in de beleving te komen. Is er iets gebeurd waardoor ze deze reactie heeft? Of heeft het een psychische achtergrond? 
Door de zinnen meer actief te schrijven, hou je meer woorden over om iets over de achtergrond te beschrijven. Ik lees nu alleen maar dat ze verdrietig, wanhopig en bang is.
Je tekst verdient verder nog wat aandacht. Een enkele spatie te veel en komma's die er niet horen. 
Als er meerdere personen iets zeggen, leest het beter als je de gesproken zinnen onder elkaar zet. Ook af en toe een zin op een volgende regel beginnen, maakt het lezer aangenamer. 

teveel ---> te veel (in de titel en in de voorlaatste zin)

en tegelijkertijd gebeurd er zoveel. ---> gebeurt

Het voelt ineens rustig, maar helaas, een paar seconden later kijk ik weer vanuit mijn eigen ogen en word ik overspoeld  door de gevoelens, die na vanmiddag omhoog gekomen zijn.  ---> Voor de leesbaarheid zou ik hier twee zinnen van maken. Bijvoorbeeld:
Het voelt ineens rustig, maar helaas, een paar seconden later kijk ik weer vanuit mijn eigen ogen. Ik word overspoeld door de gevoelens die na vanmiddag omhoog gekomen zijn. 

Wat moet ik doen denk ik, de paniek overheerst volledig. ---> het begin is een vraag die je jezelf stelt. Daar hoort een vraagteken achter. "denk ik" kun je dan weglaten.
Wat moet ik doen? De paniek overheerst volledig.

Wanneer ik naar rechts kijk zie ik mijn vriend geschrokken naar mij kijken, hij zegt iets maar ik hoor het niet. ---> kijk en kijken achter elkaar leest minder mooi. Hier zou ik ook twee zinnen van maken. "Maar" is een voegwoord en hoort achter een komma.
Ik zie hoe mijn vriend geschrokken naar mij kijkt. Hij zegt iets, maar ik hoor het niet.

Ik sta het een beetje toe, en druk mijn nagels in mijn ontblote bovenbeen. ---> beetje is vaak een dooddoener. Je staat het toe of niet. Pijn kun je niet een beetje toestaan. Je zegt in de zin ervoor bovendien dat je alles doet om de pijn weg te krijgen.
Voor een "en" hoort geen komma. In de zin erna idem.

“Help me, ik ben zo alleen, ik voel me zo eenzaam”, begin ik willekeurig te roepen. ---> begin te roepen leest statisch. Het woord willekeurig zou ik weglaten. Actiever leest het:  ... eenzaam," roep ik. Krachtiger misschien nog:
'Help! Ik ben zo alleen, ik voel me zo eenzaam.'

“Het doet zoveel pijn” schreeuw ik opnieuw, en mijn vriend komt rustig naast me zitten.  --> achter pijn hoort nog een komma. "en" kun je hier ook weglaten. De komma ervoor mag in ieder geval weg.

Wat ik voel ken ik niet, het maakt me zo bang, maar het enige wat ik kan is huilen.  ---> tussen voel en ken hoort een komma. Ook tussen kan en is hoort een komma. Om zo min mogelijk komma's te gebruiken in een zin, zou je de zin korter kunnen maken.
Wat ik voel, maakt me zo bang, maar ik kan alleen maar huilen.

Langzaam wordt de pijn minder en begint het dragelijker te worden. ---> dragelijker moet draaglijker zijn. Actiever leest het: .. en wordt draaglijker. 

Als ik naar hem kijk zie ik zijn liefdevolle blik ---> tussen kijk en zie hoort een komma. 

Weer beginnen de tranen te komen.  ---> actiever: De tranen komen weer. Of: De tranen wellen weer op.

“lieverd, ik hou van je, precies zoals je bent”. ---> Lieverd moet met een hoofdletter. De punt hoort voor het ah-teken te staan.

Dankje Fief voor je uitgebreide feedback :) Heb het heel snel geschreven en dat blijkt inderdaad wel. Ga er in het vervolg beter op letten en een keer teruglezen. 

Job & Rob, dankjewel! 

Snel schrijven is geen probleem, te snel plaatsen wel. Laat het een dag liggen en bekijk het dan nog eens.
Je hebt nog een aantal dagen om er nog eens kritisch naar te kijken en aanpassingen te doen. Een eventuele aangepaste versie kun je erboven plaatsen.

Ik zie dat je alleen de titel hebt aangepast. De punt erachter hoeft niet in een titel.

Haha goed punt Fief, vind het ook wel leuk om er iets serieuzer over na te denken. Interessant om te lezen hoe anderen schrijven en de feedback die gegeven wordt te zien. Ik ga er morgen nog eens naar kijken en verbeteren ;) 

De beleving is mooi geschreven en wat een lieve vriend heeft ze, die wil iedereen wel.

Ik ben net als Fief wel nieuwsgierig naar een stukje achtergrond van de hoofdpersoon, het zou mooi zijn als je die er ergens in zou kunnen verwerken. 

Hoi Deem,

Dankjewel voor je verhaal. Ik vind dat je de dissociatie goed beschreven hebt. Het zou fijn zijn om in het begin van het verhaal de lezer iets meer informatie over de locatie en het moment te geven, zodat de lezer beter voor zich kan zien om wie het gaat en waar het is. Nu ontbreekt dat, en blijft het een beetje een plat begin van de scène.

Ook heb ik een inhoudelijke vraag/opmerking: waarom doet de vriend niets als de hoofdpersoon zich in haar ontblote bovenbeen knijpt? Daar mag wel iets meer interactie plaatsvinden tussen deze twee personages.

Daarnaast zou ik graag een tijdsspanne willen hebben over het feit dat de hoofdpersoon haar vriend vergeten was, want bij vlagen denkt ze we aan hem.

Voor de rest heb ik hier niets op aan te merken. Goed de opdracht uitgevoerd, het is je gelukt om in de huid van het hoofdpersonage te kruipen, en dat was de bedoeling!