#507 Dankbaar

Goede, vlot lopende tekst, Natas en volledig binnen de opdracht. Ik kijk uit om meer van je te lezen. 

Lekker verhaaltje, geloofwaardig en goed geschreven. Mooie vondst om de voorrang die Christel altijd kreeg, in de planning van de uitvaart terug te laten komen! Twee kleine mekkertjes:

Vandaag was ze dapper genoeg om net als mij geen praatje te houden tijdens de dienst, tot irritatie van mijn ouders.

Mij moet natuurlijk ik zijn, en ik vind onze ouders beter passen, aangezien beide zussen in deze zin acteren.

Hoi Natas, duidelijk verhaal. Toch heeft de argumentatie van de verontwaardigde zus voor mij ook iets egoïstisch. Natuurlijk stond die promotie al een tijd gepland, maar een uitvaart komt altijd onverwacht en tegenwoordig moet je geluk hebben als je een uitvaart op de gewenste dag kunt plannen. Daarnaast denk ik dat voor ouders de uitvaart van hun kind dan meer prioriteit heeft dan een promotie. Uit het verhaal haal ik dan onvoldoende informatie waarom de karaktertrek van de overleden zus zo storend was om deze egoïstische reactie te rechtvaardigen. Dat ze altijd haar zin kreeg en mensen zich aan haar aan moesten passen, vind ik dan te mager. Maar dat is hoe ik er persoonlijk tegenaan kijk.
De tekst is vlot geschreven en in die zin heb ik het graag gelezen. 

Natuurlijk zeiden mensen dat ze dankbaar waren om Christel gekend te hebben.  ---> "om" mag hier weggelaten worden,

De enige reden dat ik vandaag in deze kerk ben, is voor Anna.  ---> "voor" mag hier weg. De uitdrukking is: Ik ben hier voor Anna. Of: De enige reden dat ik hier ben, is Anna.

tot irritatie van mijn ouders. ---> moet dit niet onze ouders zijn?

Bedankt voor jullie reacties! Ik had inderdaad eerst 'onze ouders' maar ging hier heel erg over twijfelen omdat het geschreven is vanuit één persoon en niet vanuit beide, maar blijkbaar had ik dit dus niet hoeven aanpassen.

Fief, je reactie over de egoïstische zus begrijp ik wel. Ik vond het bij deze opdracht heel lastig om me in te leven in de hoofdpersoon en heb ook veel moeten schrappen omdat ik in eerste instantie ver boven het woordenaantal zat, dus daar is inderdaad informatie verloren gegaan. Ik ben normaal nogal langdradig met schrijven, dus deze opdrachten zijn in elk geval goede oefeningen om te leren wat wel en niet geschrapt kan worden!

Fijne schrijfstijl. Dapper besluit op het eind.

Ik sluit me wel aan bij Fief, het begin van het verhaal is daarnaast voor mijn gevoel wat opsommerig en pas op het eind ontwikkelt het verhaal zich. Wat je zelf al aangeeft: dit verhaal verdient wat meer woorden.

Commentaar Marc – Hostwriters

Pittig … een begrafenis kun je aanpassen in de tijd, een promotie niet. Hoewel het er eerder braaf aan toe gaat in dit verhaal (we hebben hier al serieuze dingen gelezen 😉), zit het hem hier in de terloopse details. We leren dat de overleden zus een dominante persoonlijkheid was en maken de bevrijding mee van de jongere zus. Goed geschreven, mooi gedoseerd. Stiekem zou ik erbij willen zijn wanneer de twee zussen onderweg naar de promotie een boekje opendoen over de oudste … Graag gelezen. En exact driehonderd woorden …

Commentaar Mili – Hostwriters

Een rustig en beschaafd verhaal, Natas.

Ik loop een beetje tegen ‘die lange rij’ van je aan. Twee keer aangehaald in de slechts 300 woorden die je tot je beschikking had. Met mensen die verward en verontwaardigd kijken. Kunnen zij dan van afstand horen wat de hp haar ouders zegt? Het kijken kan toch niet alleen komen van het feit dat zij haar tas oppakt?

Op ‘ … om net als mij …’ zul je vast al gewezen zijn (ik kan niet alle reacties bijhouden)

In deze zin: ‘Achter me hoor ik hakjes op de vloer en ik zie dat Anna achter me aankomt.’ komt de schrijver naar voren die hoort en ziet. Laat het je lezers zien en horen.