#504 Aperitiefje

Weer een gruwelijk voodooachtig verhaal. Ik mis een beetje de achtergrond, de reden voor deze wraakactie. Je zet al een goede toon met zijn Armanipak, maar het blijft nog teveel een raadsel, waardoor ik niet goed meega in de haatgevoelens.

Klein dingetje, de dialoogzinnen mogen met een hoofdletter beginnen en ik haak wat op het opleggen van de langspeelplaat. Voor mijn gevoel hoort daar toch ook nog het plaatsen van de naald bij.

Graag gelezen.

Hoi Emily, een intrigerend verhaal wat ik aanvankelijk zo voor me zie. Ik hou wel van een bloederig verhaal. Ik raak echter de draad kwijt als er bloed uit de afbeelding stroomt en een schreeuw klinkt. Ik sluit me bij Hadeke aan wat betreft achtergrond en reden voor deze daad. Dat het nog even voor het eten gedaan wordt, vind ik dan ook niet geloofwaardig. Zo'n daad wordt voor mijn gevoel doordacht gedaan en daar neem je de tijd voor. Je wil, denk ik, als dader genieten van het moment.
Hadeke noemde de hoofdletters al. 
 

Hallo Hadeke en Fief, bedankt voor jullie reacties. De hoofdletters heb ik aangepast. Volgens een Canadese psychologe werkt zo’n symbolische wraakactie rustgevend.
https://www.jobat.be/nl/art/hoe-een-voodoo-pop-van-je-baas-gelukkiger-maakt

Het wordt een beetje een plaat die blijft haken, maar ondanks dat ik het prachtig verhaal vind, heb ik toch ook het idee dat ik informatie mis.

Graag gelezen maar heb toch het idee dat ik ook een beetje de weg kwijt raak in het verhaal. Of het moet zijn dat haar hele actie therapeutisch is. In dat geval leuk gevonden. Klein zeurtje, denk dat het makkelijker is hem zelf uit de foto te knippen ipv de collegae links en rechts naast hem weg te knippen .

Hoi Emily, ik vind het een leuk akelig verhaal. Persoonlijk zou ik nooit papier knippen met een schaar uit mijn naaikistje, ervan uitgaande dat het dan een stofschaar betreft. Voodoo is altijd spannend. Ik kijk uit uit naar een volgend verhaal.

Hallo Musonius, John, Gerie, bedankt voor jullie reacties. Ik zal proberen het volgende keer wat explicieter te maken.

Dat er gegeten gaat worden levert een beetje tijdsdruk op, waar je nog net iets meer mee kunt spelen als je er meer woorden dan 300 aan besteedt. Je roept vragen op: waarom knipt ze haar collega's weg? Waarom prikt ze hem door zijn navel aan de muur? Mooi dat je dat beetje bij beetje prijsgeeft. De vraag waarom blijft een raadsel.