#504 Kunst en Cultuur

Gi, een voor jouw doen gewaagd stukje tekst. Niets mis mee, vlot geschreven en graag gelezen. Ik weet niet of Tony er content mee is dat je zijn personages hebt geleend. Je hebt haar stiekem wel iets braver gemaakt dan Tony zou doen. Ik denk dat Tony's Sonja de wandeling op de stelten loopt, ik lees in jouw versie de hand van de meer bedachtzame, brave Gi. Eerlijk gezegd meer mijn stijl.

“Ze zal de hoes met die echte ritssluiting van de langspeelplaat van de Rolling Stones  vasthouden of  beter nog de afbeelding van hun bandlogo”, whatsappt hij. ---> hier twijfelde ik of de tekst cursief er meer als een whatsappbericht uit zou zien. En moet het niet "whatsappte" zijn, verleden tijden? Door de zin in de verleden tijd erna, neem ik aan dat je het bericht eerder ontvangen hebt.

Fief, de tocht beslaat wel ettelijke kilometers. Ik denk dat je Sonja wat dat betreft overschat. 

Leuk! Een cross-over. Met plezier gelezen, Gi!

Grtz,
Taco

Hoi Gi, ik vind het een leuke tekst, prettig leesbaar.

Moest hardop lachen toen Sonja in jou verhaal verscheen. Geweldig gedaan. 

Taco, Gerrie, Sandra: dank om te reageren. Hopelijk kan Tony er ook mee lachen. 

Inderdaad een bravere Sonja, maar nu en dan speelden de snelle bizariteiten van Tony wel als een soort aanvullende metatekst bij mij door het hoofd als ik jouw zinnen las :) Ik houd hiervan. Leuk.

Hoi Raymond. Sonja braaf? Jij weet natuurlijk niet wat zij met ons beiden nog uitgespookt heeft die dag. Misschien wil Tony nog wel iets vrijgeven? Dank om te reageren. 

Geweldig Gi! Vlot geschreven en erg onderhoudend. Spannend zelfs, hoe kan het ook anders met een nakende ontmoeting met Tony. :)

“Muze, schat? Noemt men dat zo tegenwoordig? Ben jij dat schrijvertje waar wij vandaag mee op stap gaan?”

Heerlijk.
 

ZGG

Door dat schrijvertje las ik het einde van jouw commentaar als Heerlijk, zei Guido Gezelle. 

Ja, ik moest hier ook om lachen. Vooral, omdat het ook echt een Gi verhaal blijft; een soort Tony op de rem, maar dat maakt het juist zo leuk.

Dag Hadeke, plezier alom, dat doet deugd als mijn pennenvrucht zoiets teweeg brengt. 

Leuk verhaal, mooie kruisbestuiving.

Ik wist niet dat Brugge ook het Venetië van het noorden genoemd werd. Ik denk meteen aan Giethoorn.

Dankjewel, Musonius. Er zijn 34 steden in Noord-Europa die de titel claimen en Giethoorn is er inderdaad één van. 

Dat heb je goed bedacht, Gi en sportief van Tony dat hij het heerlijk vond. Fief is dringend aan een bezoek aan Brugge toe als ze denkt dat je er op hoge hakken kan rondlopen. Genoten van tekst en commentaren. Oh, ja en wat Venetië betreft, deze rechtzetting: 

Brugge is niet het Venetië van het Noorden dat iedereen denkt dat het is. De vergelijking met Venetië blijkt immers niets te maken te hebben met de stadskanaaltjes die zo typerend zijn voor de beide steden, maar wel met het feit dat de middeleeuwse handelssteden Brugge en Venetië destijds economische rivalen waren. Die rechtzetting staat te lezen in een bericht dat de dienst Toerisme op Facebook plaatste.

‘De eerste vermelding van Brugge als Venetië van het Noorden is terug te vinden in een brief van 1432 die in het stadsarchief bewaard wordt’, luidt het. Toch maakt de stad er geen probleem van als men naar de reien verwijst om de bijnaam te verklaren.

Even was ik ervan overtuigd dat Tony hier aan het woord was, maar er was iets anders aan de stijl. Bij de wandelschoenen ging er pas echt een licht branden. Er is veel leven in dit verhaal, zoals ik ook vind in een gemiddeld verhaal van Tony. Dat maakt het een genot om het te lezen.

Ha, Odile, dankjewel, wat goed dat je er ook van genoten hebt.