#503 - Dans van verbonden zielen (herschreven in de tegenwoordige tijd)

Hoi Sandra, een mooi verhaal tussen twee zo verschillende vrouwen met een overduidelijke liefde tussen hen. Je beschrijft ook hoe je aan de ene kant geïntrigeerd bent, maar je aan de andere kant ook voyeur voelt. In de tegenwoordige tijd zou het voor mij nog krachtiger worden.
De vader voegt voor mij niet zoveel toe omdat hij geen echte rol heeft. Ik zou het aantal woorden die je daarvoor nodig hebt, gebruiken om het verhaal van de vrouwen meer toe te lichten.

Ik zat in de lentezon, met een warme latte macchiato voor mij op de uitkijk naar mijn vader, die net had geappt dat hij er bijna was, toen mijn aandacht werd getrokken naar twee vrouwen op het stoepje tegenover het terras.  --> Zoals het er nu staat, leest het alsof de warme latte macchiato voor jouw op de uitkijk staat. Als je volgorde anders schrijft, leest het logischer.
De komma achter lentezon zou ik weglaten en in plaats van "mij" zou ik "me" schrijven. Me en mij heeft een verschillende lading. Nu leest het alsof die macchiato voor jouw is, terwijl je bedoelt dat het voor je staat.

ze droeg een lange camel mantel, hoge lichtbruine laarzen en donkerbruin opgestoken haar.  ---> deze samentrekking klopt niet. Nu leest het alsof ze donkerbruin opgestoken haar droeg, terwijl je volgens mij bedoelt dat ze haar donkerbruine haar had opgestoken. Volgens mij kun je wel schrijven dat ze haar haren opgestoken droeg, maar niet in dezelfde zin met het dragen van kleren.

De andere vrouw had een witte huid, was kleuriger gekleed met kort blond haar, een rood jasje waar een lichtblauwe blouse onderuit piepte, bonte gympen en een spijkerbroek. ---> hier idem. 
Ter vergelijking: De andere vrouw had een witte huid, had kort blond haar en was kleurig gekleed in een rood jasje waar een lichtblauwe blouse onderuit piepte, bonte gympen en een spijkerbroek.

de beige jas had beide handen van de vrouw in het spijkerbroek vast en wreef met één duim over de rechterhandrug.  ---> ik begrijp wat je bedoelt te doen, maar voor mij werkt het niet om de donkere vrouw als "de beige jas" te betitelen. Idem in de zin met "het rode jasje bevrijdde haar handen".

Het rode jasje bevrijdde haar handen om de andere vrouw in een omhelzing naar zich toe te trekken. Waarna ze beide hun armen om elkaar heen sloegen.  --> Dit is naar mijn idee één zin, waarbij "waarna" achter een komma hoort te staan.
Ik zou "beide" weglaten. Ik denk dat het bij een omhelzing wel duidelijk is dat ze daarvoor beide armen gebruiken.

Maar door de lichte wrijving van de blonde vrouw op de rug van de beige jas had het iets ontroerends. ---> het ligt ongetwijfeld aan mijn voorstellingsvermogen. Je bedoelt hier volgens mij dat de blonde vrouw over de rug wrijft van de andere vrouw, maar zoals het geschreven staat, lees ik iets anders. 

‘Ikke ehee.’ stamelde ik  ---> de punt moet een komma zijn.
 

Hoi Zijvanhetkasteel, 

Mooi geschreven! Wat ik vooral een mooie insteek vind, is de verschillen tussen de vrouwen en hoe je dat verder uitwerkt. Als zij in elk uiterlijk opzicht zo van elkaar verschillen, is de neiging meestal om in te gaan vullen hoe het toch kan dat zij elkaar kennen. Of de personages allebei een afzonderlijke personagebiografie te geven: zij is een kunstenares die leeft op haar creatieve zolder, zij heeft een hoge positie bij een bank, dat principe. 
Maar dat zou de rest van het verhaal en het gewicht van de omhelzing niet dienen en dat heb je in de gaten. Zo goed zelfs, dat je honderd procent uitgaat van lichaamstaal en de personages niet eens laat spreken. Die keuze maakt dat het logisch is dat je personage zo geïntrigeerd blijft kijken. 

Als twee synchroon bewegende schoonzwemmers ook erg mooi op dat idee aan. 

Een prachtig geheel, goed gedaan!  

Groet, 

Nadine

Graag gelezen. Ik zou een herschrijven in tegenwoordig tijd overwegen om mij als lezer nog meer het verhaal in te trekken.

Dank je wel Nadine voor je positieve feedback, daar ben ik blij mee. 

Fief, heel fijn weer je aanpassingen. Het leest inderdaad alsof mijn latte macchiato op de uitkijk staat :-)

Johan en Fief, ik hoop dat het verhaal in de tegenwoordige tijd dichterbij overkomt. 

De tegenwoordige tijd vind ik echt veel beter. Goede herschrijf.

Eens met Fief!

Dank dank dank

Mooi hoe je de feedback hebt toegepast! De tegenwoordige tijd leest inderdaad prettiger. 

Graag gelezen, heel intrigerend: waar kennen de vrouwen elkaar van? Wat is hun verleden? Wat is hun toekomst? Gaaf hoe je de fantasie zo weet te prikkelen!

KasteelZij:  TT is zeker beter, toch kan je nog zinnen actiever maken en en... ik raad je aan om 'waarschijnlijk' in de eerste alinea te schrappen. Het is een krachtig woord, maar je doet er niets mee, wat mij uit het verhaal brengt, door de verwachting dat HP zijn/haar observaties niet recht krijgt, en dan erg beschrijvend en dwingend in de volgende alinea's de waarheid oplegt. Een detailtje, maar ... (en opnieuw : who am i!)

GG!

Hoi Zij! Ik heb alleen de herschrijf gelezen en vind het een mooi verhaal. Vooral het voelen aan de latte om de wachttijd te bepalen op het eind vind ik een mooie touch. Het verlies van besef van tijd door zo meegezogen te worden in de ervaring wordt daar heel mooi door geïllustreerd.