#502 Paris 2024

Binnen een honderdtal dagen starten de Olympische Spelen in de Franse hoofdstad. Naast informatie over de Spelen zelf, ga ik met mijn collega journaliste een artikel brengen over de vele randactiviteiten die er zullen plaats vinden. We zijn het gewoon om het nieuws heet van de naald te brengen. Daarom staat op de redactie steeds onze in case bagage klaar om last-minute te kunnen afreizen.

“Hoi, Johanna, ben je er klaar voor? We vertrekken vanmiddag nog naar Parijs.”
“Ik weet dat het tegenwoordig veel sneller gaat met de Eurostar.  Zijn we dan niet rond de vijven in  de Gare du Nord?”
“Niets te Gare du Nord, mevrouwtje, wij gaan met de taxi.”
“De taxi? Dat is onbetaalbaar, man en dan doen we er dubbel zo lang over. “
“Neen, niet de taxi waar jij aan denkt, maar deze.”
Ik toon op mijn tablet een foto. Johanna vindt dat het op een minihelikopter lijkt met vier wielen met schroeven boven een soort van cockpit.
“Kijk eens naar die zitjes, Johanna. Die zijn comfortabeler dan een vliegtuigzetel of de ligstoel bij je thuis.”
“Oh ja? En waar staan die dingen?”
Ik speur de bekende angst in haar ogen, die ik herken telkens er iets met vliegen te gebeuren staat.
“Dat heeft geen belang, straks landt er eentje achterin de tuin en weg zijn wij, zonder files, zonder vervelende medepassagiers, behalve mezelf, geen gezeik over bagage of tickets. Instappen en wegwezen. Paris, here we come!”
Ik merk dat de blik in haar ogen verandert. 
“Zie je dat grote raam? Daar zie je straks eerst Amsterdam aan je voeten, dan de helft van Nederland,  Antwerpen vanuit de lucht en vervolgens Brussel en zo recht naar de lichtstad.”
“Vliegt die dan rechtstreeks naar Parijs?”
“Ja hoor en niet zomaar. Je zal de Champs Elysées en de Eifeltoren zien vanuit je luie zetel en we landen op het dak van het hotel. Lift naar beneden, de sleutel van de kamer ophalen en klaar is kees.”

De artikels die wij samen brengen worden niet alleen door de lezers maar ook door de krantenbazen erg gesmaakt. Wij beschikken daardoor over een ruim reisbudget. Ik denk dat ik Johanna over de streep getrokken heb met mijn opmerking over het hotel.
“Mmm”, zegt ze: “je bedoelt toch de sleutelS  van de kamerS ophalen of heb je meteen een luxueuze  suite met meerdere kamers voor ons gereserveerd?”