#500 - In tien minuten

Ik zit in mijn auto te staren naar het Mercedeslogo, denk aan hoe ik deze financierde, excuus, denk aan mijn vrouw die op TikTok zit en zich verkoopt, excuses het is een assumptie, misschien drinkt ze gewoon koffie met die Rob van het koffiehuis, ik vertrouw die kerel niet, hij heeft rasta’s en een blik alsof hij elke milf doet, ik denk aan gangbangneuken hoewel ik moet denken wat ik zal kopen voor het jubileum van het huwen met mijn vrouw. Drie keer knokken knokels op mijn ruit. Ik stop met staren naar het Mercedeskruis en richt mijn blik op het raam waarvan ik vermoedde dat de knokelsknokken kwamen.

‘Pret meneer?’

Een erg jonge blondine - duidelijk niet echt blond, goede kapper - met een balkon - duidelijk niet door moedergenen doorgegeven, een chirurg deed fenomenaal werk - met een wittetandenglimlach drukt zich door mijn onderwijl geopend raampje. Ze ruikt naar abrikozen. Ik denk aan de abrikozentuin van mijn schoonmoeder en hoe de bijen zoemden, hoe ik het haatte dat die abrikozen daar lagen, hoe mijn vrouw vloekte en waarom die vervloekte bijen van die rotzooi hielden.

‘Mevrouwtje?’ zeg ik pseudo-verbaasd - dit is een parking die hoog aangeschreven staat op Googlereview-voor-anderszoekers. 

Eventjes lijkt het grietje uit haar lood geslagen. Ik weet dat dat op niets slaat, want voor zij van haar verbazing hersteld is, haal ik een flap van honderd uit mijn jaszak. ‘Is dit voldoende voor een afknappertje?’

Het vrouwtje opent haar jeansjasje kortstondig - uit gewoonte, of omdat het meer dan twintig graden is en de temperatuur op deze parking, door het asfalt, misschien nog meer oploopt. Ik vang een glimp van haar bergen, zij vangt een glimp van mijn gluren en het lijkt alsof we een deal smeden.

‘Tgoh,’ zegt ze met een smoeltje als een slang die het ei van haar zus opat, ‘wat wil je?’

‘Ik wil mijn jubileum vieren,’ zeg ik zelfverzekerd, hoewel ik denk aan mijn snor die ik deze ochtend wilde scheren, en niet schoor. Zou ze daarop afknappen?

‘Tien minuten,’ zegt ze alsof ze in Vegas concertzalen voor duizenden uitverkoopt.

Ik open mijn gulp, sluit mijn ogen en denk aan wat ik zal kopen om het vieren van ons jubileum te bezegelen