Belevende ik-vorm in autobiografisch stuk
Hallo,
Ik heb me vandaag aangemeld op dit forum, omdat ik zo nu en dan tegen een vraag aanloop bij het schrijven van mijn autobiografie. Momenteel ben ik bezig met een stuk in de belevende ik-vorm. Mijn vraag gaat over de werkwoordstijd die het beste past bij het geven van de achtergrondinformatie rondom de gesprekken.
Hieronder twee voorbeelden:
Ik kijk rond in mijn kleine kamertje en loop naar het raam. De verduisterende gordijnen laten nauwelijks licht door, waardoor ik moeite heb niet te struikelen over alle troep op de grond. Ik doe de gordijnen een beetje open en roep naar beneden: 'Annie, ik zie dat het regent! We gaan een half uur later naar de bouwmarkt.'
Ik keek rond in mijn kleine kamertje en liep naar het raam. De verduisterende gordijnen lieten nauwelijks licht door, waardoor ik moeite had niet te struikelen over alle troep op de grond. Ik deed de gordijnen een beetje open en riep naar beneden: 'Annie, ik zie dat het regent! We gaan een half uur later naar de bouwmarkt.'
Ik hoop dat jullie me kunnen vertellen óf er sprake is van goed of fout, en zo niet, wat hier de meeste gebruikelijke tempus is?
Hartstikke bedankt!
Lodewijk
Er is geen goed of fout…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Er is geen goed of fout. Verleden tijd voelt als... verleden tijd, meer op afstand. Als je een (min of meer) chronologisch verhaal vertelt, dan zou ik dat in de tegenwoordige tijd doen: je lezer mag dan op de schouder van de hoofdpersoon zitten en alles meebeleven. Dat is in ieder geval mijn keuze geweest voor mijn boek dat in maart verschijnt.
Voor de hij-vorm, is er niet…
Lid sinds
5 jaarRol
Voor de hij-vorm, is er niet zo veel verschil. Voor de ik-vorm, heb je de situatie dat je de belevende 'ik' en de schrijvende 'ik', welke natuurlijk dezelfde persoon zijn.
In de verleden tijd krijg je meer de situatie van iemand die jaren later op zijn leven terug kijkt en daar over verteld. Je kunt dan zinnen toevoegen over levenslessen die je in de tussentijd hebt opgedaan. In de tegenwoordige tijd beleeft de 'ik' en dezelfde 'ik' geeft dan direct commentaar op wat er gebeurt. Dat is dus (in tegenstelling tot de hij-vorm) wel een verschil. Voor een autobiografie is het denk ik natuurlijker om het in de verleden tijd te doen.
Nog een kleine opmerking over het stukje: 'ik doe open' kun je vervangen door 'ik open'.
Lucas
Bedankt voor jullie reacties…
Lid sinds
9 maanden 2 wekenRol
Bedankt voor jullie reacties ManMetPen en Lucas, daar kan ik weer mee verder!
@ManMetPen: spannend dat je boek volgende maand verschijnt. Veel succes/plezier met de laatste loodjes!