#488 Back Home

 

 

‘Het is klaar nu, we gaan gewoon helemaal opnieuw beginnen.’

Hij pakt haar vast bij de schouders, kijkt haar diep in de betraande ogen. ‘Echt waar, een nieuw begin, nieuwe ronde, nieuwe kansen, geloof me.’

Ze zucht. Haalt schokkerig adem en wrijft in haar ogen. Haar haar plakt op haar zweterige voorhoofd. Die mascara zal nu wel overal zitten, had ze maar waterproof, nou ja jankproof genomen. Zal ze hem nog een keer of…?

’Oké, ik geloof je. Het was gewoon een samenloop van omstandigheden. We gaan gewoon opnieuw van start. Ik weet dat je niet van krabsalade houdt, dus ik begrijp dat je het naar mijn hoofd gooide. Sorry, sorry, sorry. Ik regel het.’

Ze loopt het benzinestation in, het laatste voor de staatsgrens, en bestelt broodjes. Verse broodjes, gezond en wat minder gezond. ‘Schuif eens door’, zegt ze als ze in de auto stapt. ‘Kun jij lekker eten en dan rijd ik het laatste stuk door de woestijn wel. Ik heb ook cola gehaald.’

‘Toch wel light’, zegt hij. ‘En de echte hè, niet van die neppers.’

‘Echte’, zegt ze en legt een blikje in zijn nek. ‘Zo kun je even afkoelen, gekkie.’

De V8 van de Ford Mustang ontwaakt als een kudde paarden als ze met veel gas start. Hoefgetrappel van acht cilinders onder de motorkap. Heerlijk!Ogenschijnlijk zonder te kijken, duikt ze de zinderende asfaltstrook op.

‘Dat zou je niet meer doen hè’, zegt hij met een mond vol ei. De mayonaise zit in zijn snor. Hij veegt het weg met zijn hand die hij weer afveegt aan de stoel van de huurauto.

‘Wat zou ik niet doen?’

‘Gekkie tegen me zeggen, daar houd ik niet van. Zeg sorry.’

‘Oh en je houdt ook niet van krabsalade. Dubbel sorry hoor’, zegt ze lachend.

Zijn ogen schieten vuur. Hij recht zijn rug en leunt tegen het portier om eens even te zeggen waar het volgens hem op staat.

Ze trapt hard op de rem. ‘Jezus, wat doe je nou?’

‘Sorry, ik zie rechtsachter in de spiegel iets heel raar bewegen. Dat wiel wiebelt. Kun je even kijken?’

Hij stapt uit en onmiddellijk klikt ze het portier op slot.

De V8 brult en ze laat hem achter in een stofwolk.

De lucht trilt boven het kokendhete wegdek. Verderop keert ze om. Tergend langzaam kruipt de Ford Mustang zijn kant op naar de vluchtstrook. Nee, het is geen fata morgana. Uit de boxen klinkt keihard ‘Back home’ van Golden Earring. Hij haat muziek in de auto. Haar elleboog hangt uit het raampje met in de hand een broodje. ‘Hier, vangen! Een broodje sorry speciaal met krabsalade. Succes in Vegas!’

De Mustang steigert als ze optrekt.