#484 Wie goed doet ...

Fief, het idee voor het verhaal is goed maar de uitwerking vind ik minder. De overvloed aan adjectieven maakt de tekst voor mij iets te zwaar beladen. Waar je de 'hij' voor Gerard gebruikt, doe je dit ook voor de oude man. Dat leidt tot verwarring, wat versterkt wordt door dit foutje: in de zin Hij sloeg zijn jas zo strak mogelijk om hem heen hoort 'hem' te worden vervangen door 'zich'.  Goede tip om met de camerafunctie van je mobieltje in te zoomen op iets dat aan de muur hangt.

Bedankt voor je reactie, Gi. Ruimte voor verbetering dus. Ik ga eens kijken. 

Zich of hem, daar twijfel ik over. Het is geen vaste uitdrukking zoals in " over zich heen trekken". Volgens mij mag hem hier ook. Ik hoor graag als dat niet juist is.

De overdaad aan adjectieven zie ik niet. Welke heb je allemaal gevonden?

Gi, ik zie nu dat jij een andere zin bedoelde. Je hebt gelijk. Excuus. Ik heb er zich van gemaakt.

Sorry Fief, soms reageer ik te snel na een eerste lezing. Na het herlezen zijn er in feite niet te veel bijvoeglijke naamwoorden. In de laatste alinea vond ik blijkbaar het knipperen, knapperen en knus wat teveel van het goede. 

Ja, als je het zo achter elkaar zet, zie ik het ook. Het was mijn bedoeling om uit te drukken hoe anders de situatie is van de kleinzoon t.o.v. die van de zwerver. Ik wacht nog even andere reacties af.

Mooie insteek bij dit thema Fief. Je start fijn in de actie, en houdt het verhaal ook actief door de dialogen. Een rond verhaal met een hartverwarmende moraal, ik heb het graag gelezen!

Een tip; schrijf meer beeldend, zodat je de lezer nog meer het verhaal intrekt. Bijvoorbeeld de zin; ‘Ze trok een vies gezicht.’ Wat betekent dat; fronst ze, trekt ze haar mondhoeken omhoog? Kijk op zinsniveau ook naar werkwoorden die weinig beeldend zijn, zoals lopen, gaan, zijn, hebben. Vervang ze met werkwoorden die meer beeldend zijn, zoals bij lopen bijvoorbeeld; slenteren, waggelen, kuieren. 

Dank je wel, Lizette. Bedankt voor de tip.  Ik heb wat werkwoorden aangepast. 

Hoi Fief, 

Een mooi verhaal! Het is prachtig voor een sprookje dat er een boodschap / moraal in zit, die je ook mooi in beeld brengt (één gebaar van goedheid zet zich voort, en iedereen wordt er beter van :) ). Ik heb ervan genoten!

Tips:
- Voor mij klonk de "goedheid laat zich uitbetalen" iets te veel op winst gefoccussed. Wie goed doet, wie goed ontmoet, of iets dat meer de liefde in plaats van betalen/geld benadrukt zou ik persoonlijk mooier vinden.
- Nu heeft opa een verhaal verteld, waarschijnlijk met een andere naam (anders zou de zoon wel vragen: bent u dat dan?). Ik denk dat het, zeker aangezien het een sprookje is, mooier zou kunnen werken als opa altijd verteld over "er was eens een man" of "er was eens een zwerver" en dat dat dus later opa blijkt te zijn. Of in ieder geval dat de "Gerard" naamloos blijft. Tenslotte zijn de andere karakters ook naamloos.

Hoi Karel, fijn dat je ervan genoten hebt. Wat betreft je opmerkingen: in de laatste alinea kun je lezen dat opa altijd vertelde over "een zwerver" (Rond deze tijd vertelde opa hem altijd het verhaal van de zwerver en de oude man.) en uitbetalen kan ook beloning betekenen. Zoals ik het voor me zag, kreeg Gerard de mogelijkheid tot een baan aangeboden en werkte hij zich op.

Ah zo! Ah, dan had ik het toch mooi gevonden als we ook het verhaal lezen, zoals de jonge knul het ook altijd hoorde. (met dus "de zwerver" i.p.v. Gerard). Maar zo werkt het ook inderdaad. Dat laatste, dat je ziet dat het nu goed is gekomen met Gerard, dat is zeker duidelijk en een fijn gegeven :).

Te snel gereageerd.

Nee hoor, ik dacht: voor de lieve vrede zeg ik dat het inderdaad zo ook werkt. Mijn advies blijft alsnog hetzelfde ;).

Sorry, Karel, dat bedoelde ik niet met "te snel gereageerd". Ik reageerde op jouw vorige reactie, maar dat was een te snelle reactie.
"Voor de lieve vrede" hoef je niet te reageren. Als je iets van een verhaal, geef je daarover je eerlijke mening. Met iemand stroop om de mond smeren, is niemand gediend. 
Ik heb je advies gelezen. Ik zal er nog eens over denken. 
 

Hey Fief, erg goed bedacht in dit toch wel moeilijke thema. Je maakt het jezelf wel erg moeilijk om tot het resultaat te komen dat ik denk dat je wil bereiken: namelijk een vertelling die uiteindelijk werkelijkheid blijkt te zijn, en dat het de opa was die de rillende man is die goedheid beloont. Die Gerard is wat eenzijdig goed, maar dat is ook geweldig moeilijk in zo weinig woorden.

Er zit volgens mij (en zeker voor jou) veel meer mogelijkheden in.

Desondanks erg GG

Hoi Tony, bedankt voor je reactie. Het verhaal wat ik eigenlijk in mijn hoofd had, kreeg ik niet in 500 woorden gepropt. Het moest een zwerver zijn die gaande weg leert dat hij zijn lot in eigen handen heeft. Elke keer als hij iets aardigs of nuttigs doet, verandert er een stukje aan hem of in hem. Dat was het idee.

500 is gewoon soms te weinig. Ik zou zeggen beter overschrijden dan half werk, niet?

Ja, maar voor de opdracht wil ik toch altijd binnen het aantal woorden blijven. Morgen weer een nieuwe uitdaging. In februari verschijnt overigens het verhaal dat ik voor de opdracht van een paar weken geleden schreef: De jaren voorbij.