Lid sinds

11 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker

#484 - Oscar en Emma

13 december 2023 - 13:04

Emma keek naar het kasteel op de berg vol sneeuw. Vanaf het puntje van de toren was het witte dekentje al gesmolten en naar beneden gegleden waardoor het ronde rode puntdak eruitzag als een kerstmuts. Dat betekende dat Oscar, de kasteeldraak, al actief was. 

De wind had dikke vlokken voor de hoge slotdeur geblazen waardoor Emma eerst moest sneeuwruimen om toegang te krijgen tot het gebouw. Vreemd dacht ze, normaal had Oscar het terras allang schoongeblazen met zijn vlammen.

Eenmaal binnen vond ze haar vriend in het kleine kamertje achterin de linker kasteelvleugel. 

‘Wat is er met jou aan de hand?’ vroeg Emma bezorgd.

Het bleef stil. 

Emma kon maar moeilijk dichtbij komen, Oscar rilde zo hevig dat vonken van hem afsprongen. ‘Je rilt helemaal, ben je ziek?’ vroeg ze geschrokken.

Nu kwam er een snik uit Oscars normaal zo vrolijke snuit. ‘Goblins,’ stotterde Oscar. 

‘Goblins!’ herhaalde Emma. ‘Die kleine, groene slijmerige wezens?’

‘Precies die’, zei Oscar, iets minder rillerig. ‘Ze hebben spitse oren, pluizig haar, wratten en scherpe tanden. Hele scherpe tanden.’ Met de klemtoon op "scherpe tanden". ‘Ze hebben mij de hele nacht wakker gehouden en aan mijn staart geknabbeld.’ 

Emma keek naar Oscars staart, normaal kwispelend als een hondje als hij Emma zag, nu gehavend en pijnlijk op de koude stenen vloer.

‘Goblins’ fluisterde Emma. ‘Dat is lang geleden.’ 

Haar oma had over hen verteld. Vroeger gingen ze verkleed in lompen op rooftocht naar glinsterende en waardevolle voorwerpen. Haar oma had het kasteel beschermd met een speciale kruidenmix van verse knoflook, salie, laurierblaadjes en veel rode peper. Ze had het recept uit haar hoofd geleerd. Maar in de winter lag salie, tijm en laurier onder een dik pak sneeuw. 

Emma zuchtte, ‘Arme Oscar, gaat het een beetje?’ 

‘Nee’, zei Oscar gefrustreerd en vermoeid. 

Oscar was de zachtaardigste draak van de hele wereld en hoe groot en sterk ook, niet opgewassen tegen deze geniepige goblins. Emma moest Oscar beschermen. Maar hoe?

Bestrijden met fel zonlicht was geen optie in deze donkere tijd van het jaar en afschrikken met mythische symbolen was nooit haar sterke kant geweest.

De moed zakte haar in haar muiltjes en ook Oscar werd steeds treuriger. Emma veegde de tranen van zijn wangen. 

‘Wacht eens even!’ riep Emma. Kijkend naar de druppels op Oscars gezicht. ‘Water, dat is het!’ 

Als Oscars hoofd in een vraagteken had kunnen veranderen had hij dat ter plekke gedaan. ‘Water?’ stamelde hij.

Maar Emma luisterde niet meer en sleepte Oscar mee naar de kasteeltoren met het rode kerstmutsje. Ze deed het raam open dat uitkeek over het dal gehuld in een dikke laag sneeuw. Vastberaden begon Emma Oscar te kietelen. Het beste middel om Oscar gierend van het lachen vlammen te doen uitstoten. 

Terwijl de vlammen intenser werden, smolt de sneeuw, om een krachtige waterval over de bergen te vormen. Emma en Oscar keken hoe de golven de goblins verzwolgen. 

Emma zag de staart van Oscar weer kwispelen. Oscar vroeg: 'Sleeën op de waterval?’
 



 

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 december 2023 - 23:28

 

Je schreef een fijn fantasierijk verhaal, Zijvanhetkasteel. Mooi hoe je in die eerste zinnen het beeld van een kasteel als kerstmuts neerzet. De hoofdpersonen uit je sprookje winnen van de slechteriken – de goblins – zoals dat in een sprookje ook hoort. Kijkend naar je schrijven een paar tips; kijk eens hoe je verhaal veranderd als je bij de dialogen niet overal ‘regie-aanwijzingen’ geeft, zoals ‘Goblins!’ herhaalde Emma verbaasd.’ Het woord ‘verbaasd’ kun je hier weglaten. En een tweede tip; kijk zorgvuldig naar het schrijven in verleden of tegenwoordige tijd. In een van de laatste alinea’s schrijf je plotseling in de tegenwoordige tijd ‘Oscar is de zachtaardigste draak van etc.’ En ik wens je veel plezier met schrijven hier! 

 

Gi

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
14 december 2023 - 0:18

Een zeer beeldrijk verhaal, Sandra, met veel 'sprook' kwaliteiten. Zoals Lizette al aangaf is het schrijven op zich voor verbetering vatbaar. Zo gebruik je bijvoorbeeld in de eerste zinnen dikwijls het woord kasteel op zich of in samenstellingen. Hier zou je kunnen afwisselen met synoniemen en kan een kasteeldraak ook een slotdraak worden. Een kasteeldeur kan ook gewoon een deur worden, want we weten dat we ons in een kasteel bevinden, enz..
Maar verder: graag gelezen. 

Lid sinds

11 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
14 december 2023 - 9:29

 

Hoi Lizette en Gi,

Dank voor jullie waardevolle aanvulling. Ik ben er heel blij mee.

Gi ik had nog zo opgelet dat ik variatie in sneeuw had toegevoegd dat ik 6 keer (6 keer echt belachelijk) het woord kasteel over het hoofd heb gezien. Stom. Ik heb het aangepast. 

Lizette ik ben nogal inconsequent in mijn tijdsaanduiding. Ik probeer mezelf daarin te verbeteren. Leuk de ‘regie-aanwijzingen’, weer wat geleerd.

Ik vond de blogpost over sprookjespersonages zeer leerzaam waardoor het zowaar een fijn fantasierijk verhaal (dank voor je compliment) is geworden :-)

Groet Sandra 

 

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 december 2023 - 1:12

Hoi Sandra, je kreeg van Gi en Lizette al goede tips. Ik vind het sprookje erg leuk bedacht. Daar zou je zo een kinderboek mee kunnen vullen. In die zin graag gelezen. De tekst zelf verdient nog wel wat aandacht. 

Voor mij zou je minder vaak de namen Oscar en Emma mogen noemen. Je gebruikt ze nu in zowat elke zin. Het zijn maar twee personages, dus het is toch wel duidelijk wie wat zegt of doet. Bijvoorbeeld in de zin:
Emma kon maar moeilijk dichtbij komen, Oscar rilde zo hevig dat vonken van hem afsprongen. "Oscar, je rilt helemaal, ben je ziek?" vroeg Emma geschrokken.
De tweede keer Oscar kun je weglaten en de tweede keer Emma kan "ze" worden. 
Emma kon maar moeilijk dichtbij komen, Oscar rilde zo hevig dat vonken van hem afsprongen. "Je rilt helemaal, ben je ziek?" vroeg ze geschrokken. 
Of:
De moed zakte Emma in haar muiltjes en ook Oscar werd steeds treuriger. Emma veegde de tranen van Oscars wangen. ---> De moed zakte haar in haar muiltjes en ook Oscar werd steeds treuriger. Ze veegde de tranen van zijn wangen. 

"Oscar, je rilt helemaal, ben je ziek?" Hier gebruik je ineens dubbele aanhalingstekens. Het is doorgaans gebruikelijk de enkele aanhalingstekens te gebruiken voor een gesproken zin en de dubbele voor een quote.
Met de klemtoon op ‘scherpe tanden'. ---> hier zou je dus dubbele ah-tekens moeten gebruiken.  

‘Goblins’ stotterde Oscar.  ‘Goblins’ fluisterde Emma. ---> achter goblins hoort nog een komma
‘Goblins,’ stotterde Oscar. 

Precies die’, zei Oscar, ---> Aan het begin mist een ah-teken.

Oscar's staart / Oscar’s normaal zo vrolijke snuit---> Oscars staart, Oscars normaal zo vrolijke snuit. 

Oscar vroeg, 'Sleeën op de waterval?’  ---> de komma achter vroeg moet een dubbele punt zijn.

Lid sinds

11 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
15 december 2023 - 10:52

Dank je wel Fief voor je verbeteringen. Ik zie nu pas hoe slordig ik geschreven heb. Het maakt de tekst veel beter leesbaar. 
Groet Sandra 

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 december 2023 - 22:52

Hoi Sandra. Leuk verhaal! Het loopt lekker (dus ik denk dat je eerdere aanpassingen goed hebben geholpen). Deze zin moest ik wel nog een paar keer lezen: Emma keek naar Oscars staart, normaal kwispelend als een hondje als hij Emma zag, nu gehavend en pijnlijk op de koude stenen vloer.

Wat ik verder een beetje jammer vond, is dat het drakenvuur nu al de hele oplossing is. Misschien juist als ze elkaar samen helpen (zijn vuur smelt de sneeuw, waardoor zij het drankje kan maken, én ook nog een fijn plantje vindt om zijn wonden te zalven) zou misschien wat passender zijn, maar misschien wordt het dan ook wat cliché. (ik weet het ook niet blijkbaar :D). In ieder geval heel leuk, en ik ben sowieso blij voor oscar het draakje (leuk beeld ook, een kwispelende draak :) ).

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 december 2023 - 19:21

Lieflijk verhaal hoor! Oscar de kwispelende reuzedraak. Sommige beelden zijn wat dubbelop, maar dat mag zeker voor een sprookje!

GG!

 

Lid sinds

11 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
19 december 2023 - 7:58

Beste heren Karel en Tony,

Dank voor jullie aanvulling. De zin met 'normaal kwispelend als een hondje' was ik zelf ook niet helemaal tevreden over. Ik had deze ingekort vanwege het aantal woorden maar ik had er meer zorg aan kunnen besteden.

Groet Sandra