#474 Boronali
Thuis heb ik mij gek gepiekerd op een beginzin voor een verhaal. Met een frisse neus hoop ik die snel te vinden. De bank in het park, waar nooit iemand zit, is bezet...
Nu ja, bezet met potjes verf en schildergerei. De eigenaar van de spullen is nergens te bespeuren.
Er komt iemand mijn kant uit. Hij draagt een schildersezel en naast hem loopt een andere ezel aan een touw. Een breed omrande hoed siert het hoofd van het personage. Bij de bank maakt hij het dier vast aan de leuning en tracht het om te draaien. Zoals het een ezel betaamt blijft die koppig staan.
De schildersezel wordt naast de bank geplaatst. Het is een lage ezel met een doek dat reeds met felle kleuren is beschilderd. Met een wortel slaagt de man er vooralsnog in om het dier te keren, zodat het met zijn achterste naar het doek gericht staat.
Ik voel een zin opborrelen en typ alvast een aantal woorden in op mijn telefoon. Al de hele tijd dat ik de scène gadesla, word ik totaal genegeerd, tot de man mij aankijkt en vraagt of hij mijn telefoon mag gebruiken.
Een cameraploeg betreedt het park. Ze stellen zich op voor de bank met de ezel, die verder zijn wortel verorbert. Dan volgt een groep acteurs gekleed in kleren van omstreeks 1900. Een jongedame die denkt dat ik bij de crew hoor, vraagt of ik een klembord wil vasthouden terwijl ze instructies geeft aan een aantal acteurs. Op het bord lees ik: Documentaire over Boronali, de beroemde schilder die een ezel was. Tot mijn grote verbazing zie ik hoe aan de staart van de ezel een schilderskwast wordt bevestigd.
Terug thuis, vind ik het hilarische verhaal van Boronali en het kunstwerk dat door een ezel met zijn staart werd geschilderd. Roland Dorgelès, die het in 1910 allemaal verzon dreef zo de spot met het artistieke milieu en zijn kleinzielige snobs en criticasters. Ik heb een verhaal, nu nog mijn zin. Waar is mijn telefoon?
Mooi verhaal en dankzij…
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Mooi verhaal en dankzij Google weet ik nu ook dat het een realistische achtergrond heeft. Leuk dat je verhaal al een beginzin heeft en dat de HP piekert over een zin.
Eigenlijk bevalt alles me, op één klein dingetje na: naar mijn idee kan de laatste zin scherper.
Hoi Schmetterling, ik vind…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Schmetterling, ik vind de setting leuk gevonden en beschreven. Je hebt er een mooi verhaal van gemaakt. Je ziet ook wel filmpjes van andere dieren die kunnen schilderen. Je zou de dikgedrukte tekst ook nog dubbelzinnig kunnen lezen :-)
In de eerste alinea lijkt de volgorde van je zinnen niet te kloppen. Naar mijn idee zouden de laatste twee zinnen van die alinea als eerste moeten staan, want daarna begint je beschrijving van de gebeurtenissen in het park.
De laatste zin van het verhaal viel mij ook op. Die komt voor mij te abrupt na de voorlaatste zin. Maar behalve dat, met veel plezier gelezen.
De schilderezel wordt naast de bank geplaatst ---> schildersezel
wordt ik totaal genegeerd ---> word ik
Een jonge dame ---> jongedame
Hadeke en Fief, dankjewel…
Lid sinds
2 jaar 9 maandenRol
Hadeke en Fief, dankjewel voor de positieve reacties. Ik heb de eerste zinnen en laatste zin aangepast en uiteraard mijn foutjes verbeterd. De titel van de documentaire was inderdaad dubbelzinnig bedoeld.
Hoi Schmetterling, Het…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Hoi Schmetterling,
Het blijkt dat dit verhaal ook zijn basis in de realiteit heeft, maar het leest alsof het helemaal door jou verzonnen is. Het sluit prachtig op elkaar aan: een schrijver zonder inspiratie die dan iets tegen komen waarvan je wel inspiratie moet krijgen. Behalve dan die ene zin nog, en waar het toch allemaal om ging. Dat is leuke ironie: het probleem is opgelost, terwijl het paradoxaal genoeg nog steeds bestaat. Hopelijk kan de schrijver de goede zin alsnog vinden ;).
Goed gedaan.
Groet,
Nadine
Met dank Nadine voor de…
Lid sinds
2 jaar 9 maandenRol
Met dank Nadine voor de leuke commentaar.
Leuk verhaal Fief, het lijkt…
Lid sinds
1 jaar 4 maandenRol
Leuk verhaal Schmetterling, het lijkt erop dat we allemaal nu en dan door absurditeit geïnspireerd raken. Ik twijfel over de terugsprong in de realiteit van je verhaal. Ik snap 'm, maar het verhaal wordt daardoor voor mij "gewoon". Voor mij had die uitleg er niet bij gehoeven en had ik in de zwevende gedachten van verbaasde absurditeit mogen blijven dwalen. Met name de laatste zin over de telefoon, mwah... Maar zoals zo vaak hebben we het dan over smaak. Graag gelezen, sowieso.
Dank je, Raymond, maar ik…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Dank je, Raymond, maar ik ben niet de schrijver.
@Fief: sorry, verschrijving,…
Lid sinds
1 jaar 4 maandenRol
@Fief en Schmetterling: sorry, verschrijving, gewijzigd.