#474 Kort, kort, kort, lang, lang, lang, kort, kort, kort.
Het is altijd weer wat. Voor de ene zit mijn stijl fout, voor de andere zijn het de komma’s. Soms vindt men mijn zinnen te lang of te kort. Ach, meestal kloppen de opmerkingen van de lezers wel. Ik mors te veel met woorden, strooi ze rond en zet ze op de verkeerde plaats. Wie kan mij beter leren schrijven?
Er is een poëziewedstrijd, maar de opdracht gaat mijn petje te boven. Ik krijg geen woord op papier. Mijn potlood, Sheaffer of toetsenbord blijven onberoerd. Aan de goesting ligt het niet, ik heb er zin in en wil koste wat kost deelnemen.
Om inspiratie te krijgen, blader en lees ik in een gedichtenbundel. De muze blijft weg, ik geef mijn hoop op, de deadline is inmiddels voorbij. Ik sakker op mezelf. Dan valt mij iets te binnen en schrijf op hoe ongemakkelijk ik mij voel bij het lezen van de poëzie van anderen. Er komen hooguit achtentwintig woorden op papier. Als titel kies ik ‘Dichterzorgen’. Met enige gêne, publiceer ik het niemendalletje op mijn favoriete schrijversforum samen met een pentekening van een bedroefde jongeling.
Op woensdagen kiest iemand uit de schrijverswereld zijn favoriete tekst. Er is keuze zat tussen alle mogelijke genres, maar veelal worden gedichten gekozen of zeer korte verhalen. Het is altijd interessant om kennis te maken met de schrijvers die commentaar leveren op het stukje van hun keuze.
Die woensdagmorgen wrijf ik mij de ogen uit wanneer ik de pentekening herken en bij mijn niemendalletje ‘Tip van de week’ zie staan.
De commentaar begint met: "Hoewel het maandag Internationale Dag van de Poëzie was, knaagt het onbehagen. En daar zijn we niet tegen beveiligd: geen man, geen vrouw én ook de dichter niet. Daarmee krijgt het gedicht 'Dichterzorgen' meteen een existentiële toets: poëzie lezen en/of schrijven is geen pleister op een knagend onbehagen.” en eindigt met: “Als er maandag in de krant een Een requiem voor de poëzie stond geschreven, dan toch niet voor 'Dichterzorgen'. Met een brede lach blijft het gedicht aanwezig. Ik ben in goed gezelschap."
Heeft een muze mijn uitgezonden S.O.S. ontvangen?
Van een dichter met…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Van een dichter met kopzorgen naar een dichter die zichzelf op de borst klopt. Die ontwikkeling is mooi beschreven. De titel snapte ik niet, tot ik bij het eind kwam.
Vreemd om 'de commentaar' te lezen ipv het. Maar blijkbaar mag dat ook.
teveel = te veel
Hoi Gi, nu ben ik wel…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Gi, nu ben ik wel benieuwd naar jouw favoriete schrijversforum.
Het nummer moet gewoon 474 zijn. Maaike is wellicht wat in de bonen geweest.
kost wat kost ---> volgens mij moet het koste wat kost zijn.
@ Musonius, dank je voor de…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
@ Musonius, dank je voor de reactie.
@ Fief: Correct, ik heb het fout aangeleerd gekregen. Kost wat kost komt vooral in België geregeld voor, maar niet iedereen vindt het goed Nederlands. Kost wat kost krijgt kritiek omdat het een leenvertaling zou zijn van het Franse coûte que coûte, of omdat de aanvoegende wijs koste ‘verhaspeld’ wordt tot kost.
Een herkenbaar Gi verhaal,…
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Een herkenbaar Gi verhaal, inclusief de mijmeringen over de feedback die jou ten deel valt. Mooi hoe je de 'wanhoop' naar 'winst' toeschrijft. 'Ik mors te veel ...' vind ik dan weer grappig in relatie tot de titel. Had je dat ook zo bedoeld?
Hoi Gi, Dit verhaal heeft…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Hoi Gi,
Dit verhaal heeft een mooi ritme; het weerspiegelt de gemiddelde schrijversreis erg mooi. Wel willen schrijven, maar de inspiratie niet vinden, koste wat kost 'moeten' schrijven op sommige momenten. Dan de vreselijke twijfel en dan toch dat moment vinden waarop je met zelfvertrouwen naar je resultaten kan kijken.Uiteindelijk kan je dan vaak toch tevreden achterover, zo zie je maar.
Over die SO.S.: die wordt meestal wel ontvangen op momenten dat de spanning te veel wordt ;) Leuk dat je daarmee het verhaal afsluit, dat geeft een mooie cirkel aan het geheel die al begint bij de titel.
Goed gedaan!
Groet,
Nadine
Hadeke,bedankt voor je fijne…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Hadeke,bedankt voor je fijne reactie. Het 'morsen' was inderdaad een verwijzing naar de titel én de slotzin.
Dank je Nadine voor de mooie…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Dank je Nadine voor de mooie feedback. Een zeurtje voor jou: het geheel is inderdaad een 'het'-woord dus is het betrekkelijk voornaamwoord 'dat' en niet 'die'. Er ontbreekt ook ergens een woord aan het einde van de eerste alinea van je commentaar. Ik vermoed dat het 'leunen' is?