#469 - Kauwgum
Mijn lichaam is er niet meer. Er is alleen nog pijn; knellende, verscheurende, ik-wil-hier-niet-meer-zijn pijn.
Al zolang ik me kan herinneren, ben ik op mijn hoede. Ik moest wel. Vanaf de leeftijd dat kinderen zich splitsen in pestkoppen, meelopers en losers, behoor ik tot die laatste groep.
Vanaf dat moment was ik niet goed genoeg meer. Ik hoorde nergens bij en het werd me telkens pijnlijk duidelijk gemaakt dat ik dat ook niet moest proberen. En als je iets maar lang genoeg hoort, ga je het zelf ook geloven.
Als volwassene blijf ik nog steeds op de achtergrond, want dan kan ik ten minste niet door anderen afgewezen worden. Mezelf kwetsen is minder erg.
Ik weet ze er altijd feilloos uit te pikken, degenen die het op mij voorzien hebben. De lucht voelt statischer en zwaarder en dan weet ik dat ik op moet letten.
De korte weg die ik naar huis wandel, voert me door het park. En zodra ik de donkere bocht bij de vijver neem, voel ik het weer. De haartjes op mijn huid staan recht overeind als ik mijn opties afweeg. Gewoon doorlopen, langs het groepje, of omdraaien, en zo nog meer aandacht op mezelf vestigen. Ik loop door en besef dat het fout is.
Van de eerste klap sla ik achterover, mijn schedel dreunt op het betonnen pad. Ik trek mijn knieën op en bescherm mezelf zoveel mogelijk. Het doet te veel pijn om mijn ogen open te houden, maar er is te veel angst om ze dicht te doen. Een rood waas kleurt langzaam de wereld die ik vanuit kikvorsperspectief zie. Eén van mijn aanvallers haalt uit en ik zie de eens witte sneaker op mijn gezicht afkomen. Een oudroze kauwgum siert de zool die even later mijn neus raakt. Dan wordt alles zwart.
SD, wat een heftig verhaal…
Lid sinds
8 jaar 3 maandenRol
SD, wat een heftig verhaal dat helaas schering en inslag lijkt te worden bij de huidige tienergeneratie. Knap hoe je het detail van de kauwgum gebruikt in de titel en de clou. Zeurtje: volwassenen ---> volwassene
Hoi Gi, bedankt voor het…
Lid sinds
4 jaar 3 maandenRol
Hoi Gi,
bedankt voor het lezen en je reactie. Ik heb volwassene aangepast, dom foutje...
Ik werd meegesleept. Mooi…
Lid sinds
1 jaar 5 maandenRol
Ik werd meegesleept. Mooi hoor. Goeie opbouw en idd fraai detail aan het einde. Zeer graag gelezen.
Auw! Origineel idee en…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Auw!
Origineel idee en lekker geschreven, je trekt mij mee het verhaal in. Het detail van die kauwgum is treffend.
Ter overweging. De slotpassage is heftig, voltrekt zich in hoog tempo en heeft grote impact (ook letterlijk) op je hp. Je gebruikt een paar afstandelijke beschrijvingen, die dat afzwakken.
er is te veel angst --> ik ben te bang
die ik vanuit kikvorsperspectief zie --> dat woord haalt mij uit de flow, ik zou deze bijzin sowieso schrappen. Even ervoor is al duidelijk dat je hp op de grond ligt.
Eén van mijn aanvallers haalt uit en --> als je de sneaker op je af ziet komen, dan is het duidelijk dat een aanvaller uithaalt. Zou ik daarom schrappen.
Het resultaat is een intiemere en snellere weergave van de beleving van je hp.
Graag gelezen!
Cheers,
Martin
Heftig verhaal dat als motto…
Lid sinds
18 jaar 3 maandenRol
Heftig verhaal dat als motto lijkt te hebben dat er geen ontkomen aan object van pesten te zijn is. Dat motto kiezen weinig schrijvers omdat het indruist tegen wat je bij therapie leert om dit soort gedachten los te laten. Ik hou ervan om gedachten van een personage te lezen.
Goed verhaal, met mooie…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Goed verhaal, met mooie zinnen.
technisch detail: als je de beginzin in tr zet, mort je eigenlijk alles tot dan in vt zetten. Dus tot moment dat de klappen komen
ik zou
overwegen in vt
ZGG