Hoi SchrijfDeb,

O jee, wat een nare situatie! Heel mooi hoe je dat ook durf te laten zijn, door je gekozen citaat niet zozeer een oplossing maar een streven laat zijn. Bij het schrijven van een verhaal is de neiging vaak groot om troost te zoeken waar dat kan, maar die blijft hier uit. Hoewel het citaat een houvast geeft, biedt het geen oplossingen en neemt het de pijn niet weg. 

Je maakt mamma ook niet liever of gemener dan ze hoeft te zijn: precies genoeg om te laten merken dat ze nooit een fijn mens was en weinig tot geen empathie heeft, zonder het omwille van het verhaal haar karakter te verzachten of haar meteen een moordlustig mens te laten zijn. 

Dank je wel voor je lef dat je laat zien dit mooie, rauwe schrijfsel! Heel mooi geschreven. 

Groet, 

Nadine

Hoi Schrijfdeb, ik sluit me aan bij de woorden van Nadine. Mooi verwoord en hoe realistisch beschreven. Het blijft tenslotte toch je moeder.

Een levensechte schets van de lijdende dochter die de kapsones van de verzuurde oude moeder moet ondergaan. Graag gelezen. 

Ik vraag me af of Schrijfdeb de reacties leest. Bij de vorige drie verhalen heeft ze er in ieder geval geen blijk van gegeven.

Bedankt allemaal voor de (lovende) reacties. 

@Fief, het spijt me, ik ben de laatste tijd inderdaad niet netjes bezig geweest. Ik heb de reacties zeker gelezen, maar ik heb geen tijd gehad/genomen om te reageren, zowel op reacties op mijn eigen verhaal als op andere verhalen. 
Morgen begint het 'gewone leven' weer en dan heb ik waarschijnlijk meer tijd dan in de vakantie, hoe vreemd ook...

Fijn dat je er weer bent, Schrijfdeb, ik vond het al niets voor jou.