Kennismaking

Foucault, dat begint al te klinken, structuren zijn zozeer waar en is alles waar mensen zich op baseren behalve het gemiddelde dat helemaal zijn stem niet vind, omdat het geen stem heeft, schopenhauer zei daar zoiets over al die boeken en wat zal nog tellen uiteindelijk, ik lees die boeken die nu nog tellen, onder academici tenminste, foucault,is academisch gezien nog iets dat telt, maar daarna uff, totale leegte, beeldarmoede, de klassieke woestijn, waar echte dichters alleen kunnen schreeuwen en niets meer kunnen bereiken. Van tegen de wereld geen enkel degelijk beeld te kunnen opgooien, of liever nog een gebeeldhouwde stormram, iets sprankelends om in te vallen, ik houd het maar op de negentiende