#460 Die dag in de Zuidertoren
“Gefeliciteerd, Charles: CFO van de Federale Pensioendienst! Dat wordt verhuizen naar verdieping 36, net onder die van Albert, de nieuwe CEO.”
“Ja, gekke traditie, wie promoveert schuift een étage hogerop. Toch is het geen pretje om in de hoogste wolkenkrabber van België te werken. Weet je dat bij stormweer het gebouw letterlijk beweegt? Bedankt trouwens dat je een goed woordje voor mij deed bij Albert.”
“Mijn dochter Helena haalde haar diploma daar waar jij ook school liep. Ze zoekt werk. Is er in die hoge toren van jou geen plaatsje vrij voor haar?”
“Ik bekijk het. Het ene plezier is het andere waard.”
“Mijn naam is Helena Fierens. Ik heb een afspraak met de financiële directeur.”
“Ik heb u aangemeld. De eerste lift gaat tot de 18e verdieping, daar kan u de tweede nemen die u hogerop brengt.”
“Dag mevrouw, ik ga naar de 26e étage, waar moet u heen?”
“Ik moet op de 36 zijn bij de heer Dupont.”
“Ah, collega Charles, net tien verdiepingen omhoog gekatapulteerd. Wat is er mevrouw, voelt u zich niet goed of bent u niet gewoon een lift te nemen?”
“Niet zo een snelle lift als deze. Vader vertelde mij dat dit gebouw beweegt bij slecht weer en het waait aardig buiten.”
“Ach, dat merk je amper hoor. Ik werk hier al twintig jaar. Mij is nooit wat overkomen. Kijk, hier nemen wij de andere lift.”
“Hemel wat gebeurt er? Waarom stopt die lift zo bruusk? Oh, nu gaat het licht uit.”
“Kalm mevrouw. Heeft u een gsm bij? Kan u de zaklampfunctie aanzetten dan kan ik de alarmknop indrukken.”
“Oh, God, ik heb ooit een film gezien waar mensen opgesloten zaten in een lift. Heb je op de knop geduwd?”
“Natuurlijk, maar ik heb geen alarm horen afgaan. Ik weet niet of dat de bedoeling is.”
“De lampen, ze knipperen, is dat een goed teken?”
“Weet ik veel.”
“Help, wat zijn die schokken? Kan dat ding naar beneden tuimelen? Hoe oud is dit gevaarte eigenlijk?”
“Het gebouw dateert van 1967. Dat weet ik, want het is mijn geboortejaar. Het werd dikwijls gerenoveerd, voor het laatst in 2006. Toen werkte ik hier pas drie jaar. Aaah! We zijn een meter gezakt. Houd u zich goed vast. Misschien moeten we neerzitten, elk in een hoek.”
“Ik had een afspraak met de heer Dupont. Die moet zich toch afvragen waar ik blijf? De receptioniste beneden zei mij dat hij mij verwachtte.”
“Natuurlijk, Charles, heeft u zijn gsm nummer?”
“Neen, ik heb via de vaste lijn gebeld.”
“Bel dan die vaste lijn en vraag naar Dupont. Kom op, snel!”
“Gaat u mij afsnauwen of wat? Het belt niet. Dan werkt de telefooncentrale ook niet meer.”
“Geef hier die telefoon, ik bel op de gsm van mijn collega. Haar nummer ken ik van buiten.”
Een lift In de 150 meter hoge Pensioentoren aan het Zuidstation raakte geblokkeerd. Twee vrouwen werden bewusteloos uit de cabine gehaald. Ze vertoonden beiden blauwe kneuzingen en schrammen op armen en benen.
Wat een mooi verhaal. Helena…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Wat een mooi verhaal. Helena stelt allemaal vragen en de persoon waar ze mee in de lift staat probeert de leiding te nemen over een situatie waar ze zelf ook niets aan kan verhelpen. Ik las het automatisch als dat die andere persoon een man is, maar dat zal wel meer over mij zeggen dan over het verhaal. Ik vind het ook goed dat je eindigt met een korte epiloog. Zodat je alle woorden kunt wijden aan de hachelijke situatie.
Boeiende proloog. Leuk dat…
Lid sinds
10 jaar 2 maandenRol
Boeiende vertelling met een leuk plot. Leuk dat je voor een volledige dialoog in je verhaal hebt gekozen, daardoor komt de verwarring en paniek goed over. Persoonlijk vind ik het daardoor soms wel lastiger te volgen, omdat niet altijd duidelijk is wie wat zegt. Ik heb bijvoorbeeld bij de eerste alinea het idee dat er vier verschillende mensen aan het woord zijn. Credits ook voor de epiloog.
Hoi Schmetterling, een scene…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Schmetterling, een scene in een lift doet het altijd goed, maar ik vind het een wat warrig verhaal. Ik krijg geen goed beeld van wie er nu in de lift zitten. De hoeveelheid dialoog maakt het er voor mij niet makkelijker op.
“Ik moet op de 36zijn bij de heer Dupont.” --> hier mist een spatie
Het nummer belt niet. --> een nummer kan ook niet bellen.
Virtuoso en Fief: dank voor…
Lid sinds
2 jaar 8 maandenRol
Virtuoso en Fief: dank voor de reacties. In de eerste alinea zijn twee heren aan de praat. Daarna praat een dame (dochter van heer 1 uit de inleiding) met de receptioniste en nadien praat ze tegen een bediende (collega van heer 2 uit de inleiding) die met haar de lift neemt. De dialogen staan telkens op een andere regel zodat het m.i. duidelijk is wie aan het woord komt. In de slotzin staat ook nog eens aangegeven dat het om twee vrouwen gaat.
Hi Schmetterling, dialogen…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Hi Schmetterling, dialogen beginnen jouw specialiteit te worden. Het 'du tac au tac' gesprek tussen de twee dames is geestig en waar komen die schrammen en blauwe plekken vandaan? Ik ben ooit op een winderige dag op het zevenendertigste verdiep van die toren geweest en ik zweer je dat het ding bewoog. Griezelig.
Hallo Schmetterling Dank…
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
Hallo Schmetterling
Dank voor je verhaal. Een hachelijke toestand in een lift lijkt een 'gewoon' gegeven te zijn, maar je hebt het zo aangepakt dat er goede spanning inzit.
Het leest alsof je het als lezer zelf meemaakt, dus dat is zeker ook goed gedaan. Ik vind het wat abrupt eindigen maar heb je verhaal met plezier gelezen.
Johanna
Hoi Schmetterling, Ik…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Hoi Schmetterling,
Ik vermoed dat het aantal woorden je heeft beperkt. Het verhaal gaat hier en daar wat abrupt naar een andere situatie. In tegenstelling tot anderen vind ik de epiloog een beetje een zwaktebod, maar dat kan aan mij liggen.
Zelf heb ik een keer vast gezeten in een lift die daarna schokkend op en neer ging. Beangstigend is dat en kon me goed inleven.
Graag gelezen,
Taco
@ Gi: je hebt het door dat…
Lid sinds
2 jaar 8 maandenRol
@ Gi: je hebt het door dat de twee dames het niet alleen bij harde woorden hebben gelaten.
@ Johanna: dank voor de feedback, het einde is abrupt omwille van de woordbeperking en als uitleg dat er (zie opmerking aan Gi) nog wel een en ander gebeurt is in de lift na het gekibbel om de telefoon.
@Taco: bedankt om te reageren. Met bovenstaande uitleg is de epiloog hopelijk logischer.
Hoi Schmetterling, Ai, dit…
Lid sinds
1 jaar 4 maandenRol
Hoi Schmetterling,
Ai, dit is de angst van iedere liftganger. Absoluut een hachelijke situatie waarin zij zich bevinden. De spanning is goed voelbaar door je dialoog. Toch zou ik beginnen bij 'Dag mevrouw, ik ga naar....'. Om ergens de dialoog af te wisselen met wat 'tell'. De 'show' zit er in ieder geval goed in!