Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#454 Captain's Dinner

Het hoogtepunt van de reis is het Captain’s Dinner, waarbij enkele passagiers als gast aan de tafel van de kapitein mogen plaatsnemen. Die avond viel Sandra en Nadine de eer te beurt. Ze waren hartsvriendinnen sinds de middelbare school, deden tegelijk examen en solliciteerden tegelijk bij de Maison de Bonnetterie. Sandra verpachtte haar hart aan Simon, na de bruiloft bleven ze in het dorp wonen en kregen 2 kinderen. Nadine’s hart maakte een sprongetje bij iedere man, maar tot een huwelijk kwam het nooit. Ze studeerde naast haar werk en met elk diploma klom zij hoger op in de hiërarchie, tot ze algemeen directeur Inkoop werd. Sandra bleef werken op de kousenafdeling en men roemde haar klantvriendelijkheid en geduld.

Sandra en Nadine gingen elk jaar samen een week op vakantie. Dan zwierven ze over de boulevard, nipten aan cocktails en vergaapten zich aan mooie Latijnse mannen. Later op de avond zag Sandra hoe haar vriendin flirtte met een Italiaanse jonge god en haar kamernummer op een bierviltje schreef. Lachend stond Sandra op: ‘hier heb je de sleutels van jouw kamer. Ik ga alvast, nog even lezen en Simon bellen’.  Nadine antwoordde: ‘een drankje, dan kom ik ook naar het hotel’.  Sandra wist wel beter. Ze verheugde zich alvast op het uitgebreide ontbijtbuffet terwijl Nadine waarschijnlijk een glaasje water en paracetamol zou nemen.

Dit keer maakten ze een bootreis over de Donau. Het waren aangename dagen op het groenblauwe water, de dorpjes stonden fotogeniek aan de waterkant. Sandra las een boek op het dek, terwijl Nadine zich met de barman vermaakte. Die avond kwamen Sandra en Nadine als laatste aan bij de kapiteinstafel. “Die man ziet er uit als een echte kapitein’ bedacht Nadine terwijl ze zijn kaarsrechte houding en volle baard bewonderde. Met een uitnodigende blik wees de kapitein naar de twee lege stoelen aan weerszijden van hem. De champagne vloeide rijkelijk en de kapitein vertelde stoere verhalen. Opeens zag Nadine de hand van Sandra op het bovenbeen van de kapitein. Langzaam bracht ze haar hand richting de verboden zone. ‘Nee, nee,’ dacht Nadine, ‘doet Sandra dat nu echt?!

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Marianne,

ik vind het een leuk verhaal en heb het met plezier gelezen. Ik heb wel nog enige opmerkingen:

- je hebt het in zowel de 1e als de 2e alinea over 'de avond' of 'die avond', maar dit gaat over twee verschillende avonden, dit vind ik verwarrend.

- dit stukje leest niet lekker:
Lachend stond Sandra op: ‘hier heb je de sleutels van jouw kamer. Ik ga alvast, nog even lezen en Simon bellen’.  Nadine antwoordde: ‘een drankje, dan kom ik ook naar het hotel’. 
>> ik zou het bijvoorbeeld zo opschrijven:
'Hier heb je de sleutels van jouw kamer,' zei Sandra, terwijl ze opstond. 'Ik ga alvast, nog even lezen en Simon bellen.
'Eén drankje, dan kom ik ook naar het hotel,' zei Nadine.

 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooie passage uit een stationsromannetje, maar zitten de meiden nu op hotel of op een boot? 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Marianne, je begint met een inleiding over het Captain's dinner, maar daarna volgt eerst een uitgebreide beschrijving van hoe de vriendschap tot stand komt, gevolgd door een herinnering aan een eerdere vakantie. Dat trekt het uiteindelijke verhaal waar het om gaat uit elkaar. Is het voor het verhaal van belang dat ze samen examen deden en samen bij dezelfde baas werken? Dat ze al sinds de middelbare school bevriend zijn, zegt toch al genoeg voor de lezer?
"Ze studeerde naast haar werk en met elk diploma klom zij hoger op in de hiërarchie, tot ze algemeen directeur Inkoop werd. Sandra bleef werken op de kousenafdeling en men roemde haar klantvriendelijkheid en geduld." is voor het verhaal naar mijn idee ook niet van belang.
Ik vind je idee voor het verhaal goed gevonden, maar het verhaal zelf zou beter kunnen. Als je de overbodige informatie weghaalt en je de belevenissen op de boot meer beschrijft, wordt het volgens mij een leuker verhaal. De herinnering met het telefoonnummer op het viltje zou je ook op de boot kunnen laten plaatsvinden.
De laatste zin zou ook sterker kunnen. Bijvoorbeeld: Nadine's wenkbrauwen schieten omhoog. Wat doet ze nu!

Het is duidelijker als je gesproken zinnen van verschillende personen onder elkaar zet. Dat is het duidelijke wie wat zegt.

en kregen 2 kinderen ---> in een verhaal schrijf je getallen doorgaans voluit: twee kinderen.

Lachend stond Sandra op:  ‘hier heb je de sleutels van jouw kamer. Ik ga alvast, nog even lezen en Simon bellen’. ---> achter een dubbele punt  in een gesproken zin moet je met een hoofdletter beginnen. De punt op het eind moet vóór het ah-teken staan.
Nadine antwoordde: ‘een drankje, dan kom ik ook naar het hotel’.  --->  hier idem: hoofdletter na dubbele punt en punt op het einde vóór het ah-teken. Ik zou "één drankje" schrijven om de nadruk op het woord te leggen. 

Die avond kwamen Sandra en Nadine als laatste aan bij de kapiteinstafel. ---> in plaats van het weer herhalen van de namen, kun je hier ook "ze" zeggen. Dat het over Sandra en Nadine gaat, is wel duidelijk.

 “Die man ziet er uit als een echte kapitein’ bedacht Nadine   ---> Je gebruikt hier dubbele en enkelvoudige aanhalingstekens door elkaar. Je kunt voor een gesproken zin zowel voor enkele als dubbele ah-tekens kiezen, maar niet door elkaar. Als je met "bedacht" bedoelt dat Nadine het denkt, dan kun je de ah-tekens weglaten.
Achter kapitein hoort nog een komma. 

‘Nee, nee,’ dacht Nadine, ‘doet Sandra dat nu echt?!  --> gedachten hoeven niet tussen aanhalingstekens.

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Marianne, 

Je weet de vriendschap tussen de twee vrouwen mooi te schetsen, maar het komt niet volledig tot zijn recht. Het verhaal gaat net iets te veel heen een weer tussen het hier en nu en een andere tijd of plaats.  Van de Captain's dinner ga je naar de vervlogen studententijden tot aan het werkende leven. Dan vervolgt er een 'algemene'  alinea over hoe de reizen die ze maken over het algemeen verlopen, dan komt er een scène in het hier en nu die moet bekrachtigen dat de reis nu anders loopt op basis van wat je eerder hebt gelezen. 
Het idee van het verhaal is niet verkeerd, maar nu is het nog te veel een portret, in plaats van een echte beleving. Als je de laatste alinea tot zijn recht wil laten komen, kan je beter meer aandacht besteden aan de boottocht die nu plaatsvindt, en de vrouwen dáár laten terugblikken op, of hun 'vakantieroutine laten uitvoeren.' 

De opzet van de personages is prima, je krijgt al een goed idee wie ze zijn en hoe goed hun relatie is. 

Een goed begin, met andere woorden. De afwerking kan alleen nog wat aandacht gebruiken. 

Groet, 

Nadine

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Goede introductie van de dames, het maakt nieuwsgierig naar hun belevenissen. Als eerste hoofdstuk voor een roman vind ik het mooi, maar voor een kortverhaal vind ik het veel te lang. Daarvoor was zoveel informatie niet nodig. Wel moo geschreven overigens.

Moest bij de titel meteen denken aan Captains Table.