#453 - Telegram in 1916

Beste Maartje, 

Bedankt voor je verhaal. Hier zijn mijn tips.

Korte zinnen kunnen een verhaal spannend en gejaagd maken. Dit verhaal leest ook haastig, maar dat is té extreem voor mij. Ik zou gebruik maken van versnellingen, maar ook vertragingen. Misschien een moment van frustratie (versnellen, korte zinnen) en een moment van verdriet (vertragen, langere zinnen) afwisselen. 

Ook merk ik dat ik me een beetje erger aan de hoofdpersoon. Misschien omdat ze naar mijn idee erg in de slachtofferrol zit, en er vrij weinig met haar gebeurt. Ze heeft commentaar op de postbode en ze zegt zelf dat deze postbode er niets aan kan doen, maar toch erger ik me daar aan. Een zin als: 'Niets betekent het, totdat je het zelf ondervindt', vind ik ook heftig. Kan zij in de hoofden van andere mensen kijken? Er is niets mis met een sterke mening van een hoofdpersonage, maar hier is het niet uitnodigend.

Misschien zou je het laatste stukje meer als leidraad kunnen gebruiken. Het ongeloof, het gevoel dat hij er nog is (hij leeft, zij heeft connectie met zijn geest) zou een mooi thema van het verhaal kunnen zijn.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt!

Hallo Maartje, je idee is goed, maar ik denk dat de uitwerking sterker zou kunnen. Nu gebeurt er niet veel, behalve dat de HP nogal hard oordeelt over de postbode. Let op voor inconsequenties:
De postbode draait aarzelend, ik merk het niet op. Als “ik” het niet opmerkt, kan “ik” het ook niet opschrijven.
Eerst valt het telegram op de grond, daarna vouwt de HP het op.

Ik sluit me aan bij de al gegevens feedback.
De korte zinnen vind ik niet mooi. Als je hier afwisseling in aanbrengt, wordt het beter, denk ik.

De postbode draait aarzelend, ik merk het niet op. > dit klopt niet, als je het niet kan zien, kun je het ook niet beschrijven (want je schrijft je verhaal vanuit de HP)

Verder vind ik het verhaal erg beschrijvend, ik zou meer de emotie die de HP voelt ook willen voelen. Misschien kan de postbode ook wat meer diepte krijgen, hij zal die telegrammen heus niet compleet zonder gevoel brengen?

Ik ben zelf ook vaak geneigd korte zinnen te gebruiken en door jouw tekst te lezen, begrijp ik dat het wat gehaast overkomt. Dus ik heb ook iets geleerd :). 

De laatste alinea had ik liever wat uitgebreider gezien. Ik ben het met Anna eens dat dit misschien een mooie leidraad zou kunnen zijn voor je verhaal. Ik ben namelijk wel nieuwsgierig wat ze precies bedoelt etc. 

Een sterk uitgangspunt, maar ik denk ook dat het nog iets meer uitwerking kan gebruiken om het ook een sterk verhaal te maken. 

Je schrijft: 'Hij is pijnloos gestorven staat onderaan.' op mij komt dat niet over als telegramtaal.

Kortom: een heel goede aanzet tot iets beters.

Levenloos staar ik voor mij uit.

Ik denk dat je wezenloos bedoelt.

Hoi Maartje, je trekt me niet echt in de emotie. Misschien zijn het de korte zinnen, de herhaling van woorden. Wat je wil vertellen, kan naar mijn idee sterker. 
 

Leuk om even terug te stappen in de tijd. 

Bedankt voor jullie nuttige feedback! 
Het ontbrak mij deze week aan tijd, maar ik ga dit stuk herschrijven en misschien veranderen van perspectief. Misschien komt het door de ogen van de postbode meer uit de verf.

merci