#449 Dat je fantasie je eeuwig mag leiden
Vandaag is ze jarig. In de eetkamer hangen slingers en de ontbijttafel is gedekt maar mama is er niet. Ze kijkt in de bijkeuken maar daar is ook niemand. Ze hoort niets. Haar broertje Bas komt naar beneden, samen zitten ze op hun vaste plek. Dan komt hun vader binnen, hij manoeuvreert zich achter de tafel langs en staat achter haar. Ze krijgt een zachte kus op haar haar, zoals elke dag.
‘Gefeliciteerd, Elke,' zegt hij, 'negen jaar alweer.’
Dan krijgt haar broer zijn kus: ‘Jij wordt over twaalf dagen acht, Bas.’ Ze lachen naar elkaar.
Elke vraagt: ‘Waar is mama?’
‘Mama is ziek, ze ligt nog in bed, we vieren je verjaardag op onze slaapkamer.’
Mama is nooit ziek. Elke loopt achter papa en Bas aan en daar ligt ze, in haar nachtjapon met een vestje eroverheen, haar hoofd iets hoger op een kussen. Eefje, de jongste, ligt naast haar verstopt in haar oksel. Eefje verstopt zich altijd. Onder de eettafel, in de kledingkast, nu weer onder de dekens. Haar zus Charlotte zit aan het voeteneind, Hein-Jan op de rand van het bed. Hij is ook al vijftien, met zijn wijde soulbroek in bruin en oranje. Ze groet mama met een kus en dan glipt ze naast Charlotte. Bas kruipt bij Eefje, en papa zit op de rand bij Hein-Jan. Met z’n allen op het grote mahoniehouten bed. Ze zingen zachtjes. Beneden zingen ze altijd heel hard, maar de gordijnen zijn nog halfdicht, mama is zo klein, ze zou liever gewoon aan de ontbijttafel zitten.
Papa geeft haar haar cadeau, ze trekt het papier los. Haar hand strijkt over de kaft, crème kunstleer met een opgeplakt plaatje, zo’n mooi boek heeft ze nog nooit gehad. Ze leest wat papa deze keer voorin heeft geschreven. "7 oktober." Ze glimlacht, dat is vandaag, háár verjaardag. “Dat je fantasie je eeuwig mag leiden, jouw moeder en vader.” Ze klimt voorzichtig over het bed om mama te bedanken en daarna springt ze naar papa en bedankt hem. Dan zitten ze nog even met z’n allen op het bed te babbelen. Mama ziek. Op haar verjaardag. Dat gebeurt nog niet in het engste sprookje van Grimm.
De zieke mama heeft iets…
Lid sinds
12 jaar 2 maandenRol
De zieke mama heeft iets onheilspellends, zeker in combinatie met de laatste zin. Toch valt die laatste zin voor min wat uit de lucht, omdat de rest van her verhaal zo (mooi) kabbelend geschreven is.
Je vertelperspectief houdt mij wat op afstand. Voor mij zou het verhaal vanuit een 'ik' me er al beter intrekken.
Voor de schets geven al die kinderen natuurlijk een duidelijk (tijds)beeld, toch zijn het er zoveel in een kort verhaal dat ik er tijdens het lezen wat op afhaak.
Juist het kabbelende vond ik mooi en daarom als sfeerbeeld graag gelezen.
Het verhaal is heel…
Lid sinds
1 jaar 8 maandenRol
Het verhaal is heel beschrijvend, maar een beetje onduidelijk. Gaat het over een niet-alledaagse verjaardag of de ziekte van de moeder en hoe dit (gestructureerde?) gezin daarmee omgaat?
Verder inderdaad veel broertjes en zusjes, die teveel afleiden, waarbij ik me afvraag of een kind op die leeftijd echt bezig is met wat iedereen aan heeft.
Dag EstherS, Bedankt voor…
Lid sinds
4 jaar 9 maandenRol
Dag EstherS,
Bedankt voor je verhaal. Ik vind het een surrealistisch verhaal dat mijn interesse wekt. Ik ben het wel eens met Hadeke: door het hij-zij perpectief blijft de lezer wat op afstand. Ook vind ik dat er te veel personages in het verhaal zijn, dat maakt het verhaal erg rommelig en soms wat onduidelijk.
Beste Hadeke, dank je wel…
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Beste Hadeke, dank je wel voor je feedback. Ik zal het voor mezelf herschrijven in ik-vorm, of eens kijken of ik de afstand kleiner kan krijgen. Tsja, de kinderen. Het zijn er wel veel, dat is ook wel de tijd. Maar misschien moet ik ze gewoon alle vijf in één zin stoppen, zodat dat duidelijk is, en alleen de hoofdpersoon een naam en leeftijd geven. Ik ga puzzelen!
Beste Arcana, dank je wel voor je feedback. Ja, het gaat over de niet-alledaagse verjaardag van het kind. Ik ben het met je eens dat een kind van negen niet nadenkt over kleding, dat ga ik schrappen.
Beste Anna.saffier, dank je wel voor je feedback. Surrealistisch verhaal, dat klinkt prachtig, daar ga ik even meer over lezen. Ik ga de twee tips van Hadeke toepassen, en dan kijk ik of het beter wordt.
Dank voor de opdracht, ik vond het leuk!
Groet, Esther
Hoi Esther, fijn dat je de…
Lid sinds
4 jaar 9 maandenRol
Hoi Esther, fijn dat je de opdracht leuk vond. En succes met herschrijven!
Hoi Esther, door de vele…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Esther, door de vele kindernamen en eigenschappen kom ik ook niet echt in het verhaal. De laatste zin leest voor mij te dramatisch.
Papa geeft haar haar cadeau ---> twee keer haar achter elkaar leest niet zo lekker. Misschien:
Papa geeft haar het cadeau.