Lid sinds
3 jaar 7 maandenRol
- Gewone gebruiker
#449 - lekker slapen
Hun luide stemmen dringen zelfs door mijn koptelefoon heen. Mijn buik doet raar en zelfs Mario kan me niet vrolijk maken.
Tijdens het avondeten is het stil. Ik vertel een mopje en mama lacht, maar heeft het volgens mij niet echt gehoord.
Als mijn mouw ineens in de appelmoes hangt, wordt papa heel boos. Hij zegt dat ik verdomme al acht jaar ben en dat ik eens fatsoenlijk moet leren eten. Mama roept dat ik er ook niets aan kan doen en verdwijnt met haar bord naar de keuken. Ik vind het niet eerlijk en veeg stilletjes mijn mouw schoon.
Na het voorlezen vraag ik waarom ze boos is op papa.
‘Ach lieverd’, zegt mama met een zachte stem, ‘daar hoef jij je niet druk om te maken.’
‘Op mij ben je ook nooit lang boos, toch?’ Terwijl ik het zeg, trek ik mijn schattige gezicht, waarmee ik haar altijd aan het lachen maak. Ook nu. Maar het is maar een klein lachje en haar ogen doen niet echt mee.
‘Dat klopt, lieverd, maar papa heeft iets gedaan waarmee hij me veel verdriet heeft gedaan en dat gevoel gaat niet zomaar weg door een lief koppie.’ Ze drukt een kus op mijn voorhoofd en loopt naar de deur.
‘Mama?’
Ze draait zich om en kijkt me vragend aan.
‘Gaan jij en papa scheiden?’ Ik kan het niet helpen dat ik opeens klink alsof ik huil.
Ze zucht en loopt terug naar mijn bed, gaat op de rand zitten en legt haar hand op mijn rug.
‘Ik weet het niet, lieverd. Ik hou heel veel van papa en papa ook van mij. Denk ik.’ Ze zucht nog een keer diep. ‘Maar soms is dat niet genoeg, ben ik bang.’
Ze staat op en loopt weer naar de deur.
Mijn kamer is donker, op het streepje licht na dat door de kier schijnt. Papa komt ook zo naar boven. Zo gaat het altijd. Eerst mama, een verhaaltje en een kus. Daarna papa, met een beetje stoeien, waarvan mama altijd zegt dat ik daarna weer klaarwakker ben.
Maar dat klopt niet, door die kus en het verhaal en het stoeien en dan de laatste kus slaap ik heerlijk.
Mijn buik doet nog steeds pijn.
Als papa en mama niet meer in hetzelfde huis wonen, hoe moet ik dan lekker in slaap vallen?
Suggesties voor aanpassing:…
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
Suggesties voor aanpassing:
vrolijk maken -> opvrolijken
eens fatsoenlijk -> eindelijk fatsoenlijk
iets gedaan en heeft gedaan in één zin
Verder een goed verhaal geschreven vanuit het bezorgde kind.
Dag SchrijfDeb, Dank voor…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Dag SchrijfDeb,
Dank voor je verhaal. Ik ben persoonlijk geraakt door je verhaal. Vooral om de zinnen:
Ik hou heel veel van papa en papa ook van mij. Denk ik (‘Denk ik’ zou ik overigens schrappen). Ze zucht nog een keer diep. Maar soms is dat niet genoeg, ben ik bang.
Mijn buik doet nog steeds pijn (het terugkerende element).
Ik denk dat het een goede keuze is om de ouders iets minder zwart-wit te maken. De vader wordt min of meer afgeschilderd als de bozerik, en de moeder als degene die het kind komt redden. Volgens mij was het Tsjechov die ooit zei dat hij van geen enkel personage een pure slechterik of goeierik maakt, omdat mensen simpelweg niet zo zijn en dat dit onrealistisch overkomt.
Natuurlijk is dat wel lastig in een kort verhaal, maar met kleine details zou je daar al verandering in kunnen brengen.
Mooi gedaan. Die buikpijn…
Lid sinds
11 jaar 6 maandenRol
Mooi gedaan. Die buikpijn werkt inderdaad goed om de emotie mee te voelen. Enige puntje voor mij is de twee keer 'zelfs' zo kort naar elkaar in de eerste twee zinnen.
Graag gelezen.
@SchrijfDeb Een geslaagde…
Lid sinds
16 jaar 1 maandRol
@SchrijfDeb
Een geslaagde uitvoering van de opdracht als je het mij vraagt.
Het tafereel is duidelijk, realistisch en geheel vanuit het perspectief van het kind verteld.
Ik heb met het kind te doen. Dit kind staat eigenlijk model voor alle kinderen in een dergelijke, best wel bedreigende, omstandigheid. Het kind voelt feilloos de situatie aan.
Suggestie: zou je er een langer verhaal van willen maken,dan kun je het kind nog de indruk geven dat het verantwoordelijk is voor de situatie, zoals een kind het nogal eens ervaart.
De paar kleine puntjes die er aan 'mankeren' zijn al genoemd dus dat ga ik niet nog eens doen.
@Gi, dankjewel voor het…
Lid sinds
3 jaar 7 maandenRol
@Gi, dankjewel voor het lezen en je reactie. Ik ga over je suggesties nadenken
@Anna.saffier, dankjewel voor je feedback. Ik ga kijken welke kleine aanpassingen ik ga doen.
@Hadeke, dankjewel, ik had over de 2x zelfs heen gelezen, ik ga het aanpassen
@Willy Huisman, dankjewel voor je suggestie, dat ga ik een keer proberen
Hoi SchrijfDeb, je geeft de…
Lid sinds
5 jaarRol
Hoi SchrijfDeb, je geeft de twijfels en zorgen bij het kind goed weer. Ze voelt dat er iets is. Mooi gedaan.
Ook nu. Maar het is maar een klein lachje en haar ogen doen niet echt mee. ---> twee keer "maar" kort achter elkaar vind ik niet zo mooi. Ik zou de tweede "maar" schrappen.
Ook nu, maar het is een klein lachje en haar ogen doen niet echt mee.
"Denk ik" geeft voor mij juist wel de twijfel van de moeder weer.
@Fief, dankjewel voor het…
Lid sinds
3 jaar 7 maandenRol
@Fief, dankjewel voor het lezen en je reactie.
Goed opgemerkt, die twee keer ‘maar’, dat soort kleine dingen lees ik zelf te vaak overheen.