#443 Hebben en houden

Helaas kan Ik-lezer het niet volgen.

Dankjewel ELF, dat krijg ik vaker van ik-lezers. Wie weet schrijf ik een ondertiteling, ik heb nog wat woorden over.

hihi. ik vind het intrigerend, dat wel.

Op twee lagen vind ik hem leuk met betrekking tot de opdracht: Qua tegendraads onderwerp én qua tegendraadse wijze van schrijven.

Gooi maar in mijn pet, ik zoek het later wel een keer uit. 

Commentaar Marc: Een uitbreiding van de wenselijke (of onwenselijke) voornaamwoorden? Het begint krachtig met een welgemeende ‘fuck it’ en de boude bewering dat monogamie voor mietjes is, maar dan heb ik het gevoel dat er toch wat in de schulp gekropen wordt. Ondanks de wufte bewering dat bezittelijke voornaamwoorden ‘zo vorige eeuw zijn’, blijkt het verlies van de geliefde er toch flink in te hakken. Liefde is in vele talen in alle eeuwen bezongen en laat zich niet ringeloren, toch? Ook hier wordt de schrijfopdracht nogal ruim opgevat. Leuk stukje, dat wel, en nu de vlam in de pijp!

Marc, je schrijft echt top commentaren. Serieus. Dank.

Sorry Mespunt, ik weet niet goed wat ik hiervan moet vinden. De eerste drie zinnen zijn veelbelovend, daarna haak ik af.

Commentaar Mili: Mespunt, had je maar je mes in me gedreven … Ik mis de gevraagde disclaimer, ben wel trots op je dat je in ‘Er is nooit te veel liefde ...’ ‘te veel’ van elkaar hebt gescheiden – werkelijk, je zal ze de kost moeten geven die ‘te veel’ schrijven als ‘teveel’ – en ik denk, Mespunt, dat je je van onze opdracht hebt ‘afgemaakt’. Ergens in mei zijn we er weer. Ben jij er dan ook weer?

Dag Mespunt,

Evenals, Fief en ELF kan ik het verhaal niet zo goed volgen. Het wekte mijn interesse en daarna verloor ik het doordat ik het niet meer begreep. Ik wacht nog steeds op de ondertiteling ;).

Graag gelezen.

Groetjes

Een wat late reactie, maar ik wil jullie alsnog graag bedanken voor alle feedback. Het was zeker niet mijn bedoeling om me er vanaf te maken, ik was gewoonweg even tot weinig anders in staat. Een persoonlijk stukje, om niet te zeggen een therapeutisch schrijfsel, waarmee ik maar wil zeggen dat ik alle opmerkingen en vraagtekens meer dan terecht vind. Ik beloof niets, maar ik hoop er in mei (en ook al wel eerder) weer bij te zijn, mogelijk en hopelijk met een begrijpelijker verhaal.