439 - Rearview Walking
Het maakte hem helemaal niets uit. Over het strand, over het asfalt op een snikhete dag, over een grindpad. Of over het ijs op een zeer koude dag.
Het deerde hem niet, hij deed het gewoon. Gewoon eroverheen lopen alsof er niets aan de hand was. Geen krimp geven.
Hij was er namelijk aan gewend. Zijn voeten ook. Hij ging er pas over nadenken wanneer anderen er iets over zeiden. Als ze bij hun eerste bezoek aan hem geen schoenenkastje zagen staan bijvoorbeeld.
Of als hij met hen mee naar buiten liep en zij het idee hadden dat hij iets vergat. "O, dat", zei hij dan. "Ik doe het altijd zo, ik weet niet beter. Ik zal het ook altijd blijven doen."
Dat was het dan. En iedereen vond het goed.
Tot die ene dag, enkele jaren geleden. Toen was daar opeens die vreemde vogel. Die veranderde zijn hele kijk op het zich voortbewegen. Hij was er plots van overtuigd dat hij zich al die jaren als een debiel had gedragen en veranderde van de ene op de andere dag zijn moves. Hij wilde niet meer exact weten waarnaar hij onderweg was. Met behulp van spiegels had hij continu een klein beetje zicht op wat er zich achter hem afspeelde en door zich ernaartoe te bewegen onderging hij langzaam de sensatie van iets in zijn geheel en gespiegeld nog eens zien. Dit was leuk en spannend.
Het hinderde hem in het geheel niet dat hij nu, nog meer dan voorheen, werd nagekeken en bespot. Hij had een nieuw leven en dat was geweldig!
Hoi Cornelis, ik vind dit…
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Hoi Cornelis, ik vind dit een verrassend verhaal over een eigenzinnig figuur, die zijn eigen weg kiest in zijn achteruit. Ik heb wat moeite met de zin 'Met behulp van ... nog eens zien.'; het eerste gedeelte is me wel duidelijk, maar vanaf 'door zich ...' kan ik je niet volgen.
Hoi Cornelis, ik sluit me…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Cornelis, ik sluit me aan bij de opmerking van Ton. De spiegels zag ik ook niet echt voor me, maar ik vond de manier van lopen wel origineel bedacht. Met plezier gelezen.
Kijk, een nieuwe hype! En…
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Kijk, een nieuwe hype! En dan mogen wij getuigen zijn van het prille ontstaan. 😀
Mooi hoe je aan het begin iets duidelijk maakt, zonder het te benoemen. Je stopt gelukkig wel op tijd, want ik dreigde bijna in de herhaallus af te haken. Gelukkig niet, want je nam een mooi loopje in dit verhaal, of met dit verhaal? 😉
Graag gelezen.
Ton en Fief, de lol is dat…
Lid sinds
1 jaar 11 maandenRol
Ton en Fief,
de lol is dat je normaal gesproken altijd voor je ziet waar je naartoe gaat. Mijn persoon keek in de achteruitkijkspiegel (vandaar ook de titel van het verhaaltje) en zag daarin een stukje van waarnaar hij op weg was. Door naar wat achter hem is toe te bewegen komt hij langzaam langszij en ziet hij uiteindelijk in zijn geheel wat er eerst achter hem was.
Dat dat spannend en leuk is, daar kan ik me dan wel iets bij voorstellen.
Mooi! Ik herlas het tweede…
Lid sinds
18 jaar 2 maandenRol
Mooi! Ik herlas het tweede deel voor ik begreep dat het om achteruit lopen ging. Misschien net iets meer prijsgeven zonder dat het uitleg wordt. In het eerste deel geef je meer beeld dan in het tweede stuk. Dat eerste deel leest is makkelijker te volgen. Ach, er is ook wat voor te zeggen dat een lezer moeite moet doen. Het geheel komt poëtisch op me over.