#438 - Memento mori

Hoi Leona, welkom op het forum. Knap gedaan. Ik mis hier en daar wel wat samenhang, maar ik vind het al knap dat je dit in elkaar hebt gezet.

De witregels tussen de zinnen vind ik persoonlijk niet prettig lezen. Je trekt de tekst zo uit elkaar. Ook bij de bronvermelding zou je ze weg mogen halen.
Wellicht heb je dat geprobeerd, maar lukte het niet op deze site. Een [enter] geeft een witregel, met [shift]+[enter] kom je op de volgende regel.

Leona,

Wees welkom! Leuk dat je je bij dit schrijversgezelschap gevoegd hebt.

De witregels tussen de regels maken het lezen minder prettig. Met [Shift] + [Enter] kom je op de volgende regel.

Je verzameling citaten heeft geleid tot een mystieke tekst, heldere passages uit hun context gehaald, lezen hier raadselachtig. Tezamen vormen ze geen doorgrondelijke tekst, en toch zie ik er een eenheid in, één sfeer en één thema. Het heeft wel iets. Ik vind het een geslaagde cento.

De dichtcoach

Naschrift:
Ik zie dat Fief op hetzelfde wees. Haar reactie zag ik nog niet, omdat ik bezig was met deze te schrijven.

Dank voor jullie feedback. Oprechte excuses voor de irritante witregels, ik wist niet hoe dat te fixen ;-).
@Musonius, ik ben het met je eens, deze cento laat zich niet transparant lezen, daarmee is het raadselachtiger dan ik het beoogde. Voor wat het waard is, de "ondertiteling" bij het gedicht:
De regels van Lieke Marsman (Is genade dat je gegeven wordt dat je niet sterft/ Vandaag of dat je je aanstaande dood leert aanvaarden?) vormden de inspiratie. Zij heeft kanker en worstelt met de naderende dood. Ik wilde me inleven hoe dat voor iemand is: de wanhoop, de angst, het bezweren, de balans opmaken in relaties en vriendschappen, het bagatelliseren, ontkennen en op zoek gaan naar een houvast. 

Leona, er mist net genoeg samenhang waardoor de lezer er zijn/haar eigen beeld bij kan vormen. 

Mijn favoriete stukje uit jouw tekst moet wel de volgende twee zinnen zijn:

Ik ben bang voor een nieuwe dag
Toch doe je niets om de wonden te stelpen

Het schetst hoe wij allen maar hopeloze slachtoffers zijn van de immer voortschrijdende tijd. 

M 

Hi Mercedes,

Dank je voor je feedback. Je hebt zo gelijk! Mijn intentie als 'maker' doet er niet zo veel toe, zodra het 'kind' geboren en de wereld in gestuurd wordt, is het van de ontvangers.