#435 Nieuwe start
Bij mijn aanstellingsbrief zat de uitnodiging voor een ontmoeting met de heer De Ruijter op de laatste schooldag voor de kerstvakantie. Op 1 januari begint mijn loopbaan als docent Engels op dit statige college.
De Ruijter was niet aanwezig bij de sollicitatiegesprekken, de rector had diens wens overgebracht met zijn opvolger enkele zaken door te nemen en over te dragen.
Een oudere man opent de monumentale voordeur. Donkere ogen nemen mij op door een John Lennon-brilletje, zijn glimlach gaat half schuil achter een grijze hangsnor. Hij draagt een pak dat ooit van goede snit moet zijn geweest, zijn overhemd vertoont slijtage bij de kraag.
Hij steekt zijn hand uit.
‘De Ruijter. U bent Hofwijk, I presume, mijn opvolger?’
Zijn diepe stem klinkt warm en verraadt ervaring met het toespreken van groepen. Zijn handdruk is stevig en kort.
‘Jazeker, meneer de Ruijter. Dennis Hofwijk, aangenaam. Ik begin hier in januari.’
‘Kijk aan, de nieuwe garde. Zeg maar René, hoor. Kom binnen, we gaan hier linksaf. Aan het eind van de gang is mijn kamer.’
Het is duidelijk dat De Ruijter hier vertrekt. Naast de deur staat een half gevulde verhuisdoos, een replica van het standbeeld van Nelson steekt er bovenuit. Zijn bureau is leeg, op enkele post-its en een stapeltje papieren na. In de vensterbank snakt een verdord plantje al lang niet meer naar water en daarnaast, verscholen achter een gordijn, ligt een sigarenpeuk op een schoteltje.
De boekenplank aan de muur buigt door onder het gewicht van paperassen, ordners en een paar lesmethodes, waarvan één nog in cellofaan. Een Engelse vlag en een poster van The Beatles sieren de muur.
René biedt mij een stoel aan en spreidt zijn armen. ‘Dit was jarenlang mijn domein, net als het lokaal hiernaast. Na de vakantie is het voor jou.’
Ik kijk rond en stel me voor hoe ik hier voortaan achter het bureau lessen voorbereid en proefwerken nakijk.
Hij vervolgt: ‘Als je wilt, laat ik de Union Jack hangen, ik heb er thuis geen plaats meer voor. Maar the fab four neem ik mee.’
‘Die vlag vind ik wel passend, dus graag. Dankjewel. Wat The Beatles betreft, heb je hun teksten gebruikt in je lessen?’
Zijn ogen beginnen te stralen. ‘Ieder jaar deed ik een project met de bovenbouw, waarin ze de lyrics van een bepaalde elpee moesten vertalen. De examenklas liet ik er bovendien een werkstuk over maken, met een analyse van de teksten. In het Engels uiteraard.’
Ik knik bewonderend, deze aanpak lijkt me een goede verlevendiging van het taalonderwijs.
‘De ervaring leerde mij,’ gaat hij verder, ‘dat de werken van de oude meesters zoals Shakespeare, Austen en Hemingway niet meer aanspreken. Natuurlijk leren ze daarover in de lesmethode, inclusief tekstpassages, maar het raakt ze niet echt. Ik heb gemerkt dat je de studenten meer pakt met eigentijdse taaluitingen, zoals songteksten.’
Zijn enthousiasme is aanstekelijk. We filosoferen over de stromingen in de Engelse literatuur en hun vertegenwoordigers. We blijken dezelfde visie te hebben op de plaats en het belang van de popcultuur in het huidige taalonderwijs.
Na een poosje kijkt hij op zijn horloge.
‘Sorry, Dennis, ik heb zo meteen nog een afscheidsborrel met de collega’s, dus ik wil gaan afronden. Ik twijfelde of ik je nog zou meegeven welke studenten extra aandacht behoeven, maar aangezien je het eerste half jaar gecoacht wordt door een oudere collega lijkt me dat nu niet nodig. Bovendien lijk jij me capabel genoeg om dat zelf te beoordelen.’
‘Dankjewel voor het vertrouwen, René. Ik wil zelf onbevangen een goede verstandhouding met alle studenten opbouwen.’
We nemen afscheid bij de voordeur. Hoewel ik geen enkele aarzeling had over de keuze voor deze job, door deze kennismaking met mijn voorganger ga ik mijn onderwijsloopbaan met meer zelfvertrouwen tegemoet.
Hoi Ton, een mooi verhaal,…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Ton, een mooi verhaal, vlot geschreven. Ik haal er niet de opdracht uit, maar desondanks graag gelezen.
Hoi Ton, leuk verhaal! Ik…
Lid sinds
3 jaar 6 maandenRol
Hoi Ton, leuk verhaal! Ik heb het met plezier gelezen. Is Rene 2022 en Dennis 2023? Zo ja, dan zegt Rene dat hij jarenlang op deze post heeft gezeten, misschien moet dat dan 1 jaar worden? Of hoort dit verhala bij #434? Hoe dan ook, leuke tekst. Ik zou het nog interessanter vinden, me meer kunen inleven in de wereld die je schept, wanneer je in het begin minder omschrijft hoe Rene eruit ziet en klinkt en het me meer laat zien. Door de reactie van Dennis op Rene's voorkomen kun je dat laten zien, denk ik. Misschien verkrampt de hand van Dennis wanneer Rene hem een handdruk geeft? Of schrikt Dennis van de krachtige verdragende stem van Rene, zoiets?
Hoi Fief en Kerman,…
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hoi Fief en Kerman, hartelijk dank voor jullie reacties. Inderdaad, de opdracht betreft de personificatie van het oude en het nieuwe jaar. Mijn eerste associatie was de wisseling van de wacht in het docentencorps van een gerenommeerd onderwijsinstituut, waarbij de oude docent zijn nieuwe collega bijpraat. Ondanks veel nachtelijk gewoel in mijn bedstee lukte het mij niet dat beeld van me af te schudden en toch van de jaren zelf persona te maken. Inmiddels zag ik dat andere forumleden dat heel succesvol hebben volbracht.
@ Kerman; Bij mijn eerste associatie kwamen beelden bovendrijven uit mijn eigen schooltijd, waardoor het tell naar jouw smaak het show wellicht iets te veel overschaduwt. Al lees ik steeds vaker dat ‘show don’t tell’ geen absolute wet is in de schrijfwereld. Ik dank je voor het meedenken.
Je hebt de situatie zo…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Je hebt de situatie zo uiteengezet dat ik het helemaal voor me zag. Erg geslaagd. Je hebt de kaders van de opdracht wel ruim genomen ;-) maar ach, dat is je met een rol voor de fab four in je verhaal natuurlijk vergeven.
M
dag Ton Ja hoor, je kon de…
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
dag Ton
Ja hoor, je kon de jaren voorstellen als personages en dat heb jij gedaan. Dat is erg creatief en het is goed gelukt ook, omdat er het element oud en nieuw in zit, en je dit treffend uitdrukt in je verhaal.
Het leest erg gemakkelijk en je kan het zo voor je zien gebeuren. Treffend gedaan, erg prettig om te lezen.
Knap!
Johanna
Goed verhaal met veel…
Lid sinds
2 jaar 1 maandRol
Goed verhaal met veel aandacht voor detail. Hofwijk is zeer opmerkzaam daardoor verzand het verhaal soms in te veel detail en haalt de vaart eruit. Maar met plezier gelezen.
Hoi Mercedes, dankjewel voor…
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hoi Mercedes, dankjewel voor je compliment. Dank ook voor je vergiffenis, ik weet nu dat ik voortaan meer met dit viertal moet doen om ergens mee weg te komen ... 😜
Hoi Johanna, je overlaadt me…
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hoi Johanna, je overlaadt me met loftuitingen, ik ga er zowat van naast mijn schoenen lopen ... Dankjewel, mijn dag kan niet meer stuk!
Hoi Schrijvenisfijn,…
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hoi Schrijvenisfijn, dankjewel voor je reactie. De aandacht voor detail is een poging mijnerzijds om de context te schetsen; de kamer die HP betreedt moest er naar mijn mening uitzien als de kamer die past bij De Ruijter. Het doet me deugd dat je het desondanks met plezier hebt gelezen.
Leuk verhaal! Ik vroeg me…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Leuk verhaal! Ik vroeg me even in het begin van de tekst af, of dit nu 2022 en 2023 waren, maar ik zat daarna zo in het verhaal dat het me toen niets meer uitmaakte.
Misschien had er nog iets meer conflict tussen de oude en de nieuwe leraar kunnen zitten? Nu zijn ze het eigenlijk helemaal met elkaar eens. En ik vroeg me af hoe Dennis een sigarenpeuk, verborgen achter een gordijn, kan zien.
Maar dat is alles, qua tips, ik heb je verhaal met plezier gelezen.
Hoi Petra, dank voor je…
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hoi Petra, dank voor je fijne reactie. Ik heb 2022 en 2023 niet expliciet genoemd of als personage genomen, omdat ik niet los kon komen van het eerste idee dat ik kreeg bij deze opdracht (zie ook mijn reactie aan Fief en Kerman). Wel zat er de parallel met oud en nieuw in en dat hoeft ook niet per se een conflict in zich te hebben.
De kamer van De Ruijter, zoals ik die voor me zag, is zo ingedeeld dat iemand die vanaf de gang binnenkomt het bureau van opzij ziet, met daarnaast - of zo je wilt daarachter, vanaf de deur gezien - het raam waar het gordijn nog net het schoteltje met de sigarenpeuk aan het zicht onttrekt. Hofwijk zat in de stoel tegenover het bureau en kon zo het schoteltje op de vensterbank achter het gordijn zien staan. Als gordijn opengeschoven is, verdwijnt het niet in de muur maar hangt nog net een stukje voor het raam en de vensterbank.