#411 De druppel

Hoi Fief,

ik vind het een leuk verhaal met mooie beschrijvingen. Ik zie haar helemaal staan, jurk en oorlogsstrepen en al.

Wat ik me alleen afvraag, maar 450 woorden is natuurlijk maar kort, waarom is ze zo lang bij hem gebleven? 25 jaar en dan pas de knoop doorhakken? 

Schrijfdeb, geen idee. Ik ken echtparen die langer getrouwd zijn, waarbij ik me hetzelfde afvraag. Schaamtegevoel, gevoel gefaald te hebben, plichtsbesef, ik denk dat er redenen genoeg te bedenken zijn. Een huwelijk beëindigen is niet iets wat je lichtelijk doet, niet als je al zolang getrouwd bent.

Hallo Fief,

Dank voor je inzending. Je schrijft heel beeldend en ik vind vooral de sfeer die je creëert aan in het begin heel tekenend en dramatisch. De trouwjurk en de uitgelopen mascara voegen echt iets toe. 

Dan nu mijn tips. Ik heb ten eerste het idee dat je veel wilt vertellen, maar dit kan helaas niet allemaal in de dialoog. In de dialoogzin ‘[...] nu we vijfentwintig jaar getrouwd zijn?’ Ook al is Jan zijn trouwdag vergeten, het is een beetje onrealistisch om dat zo nadrukkelijk te zeggen. Daarbij kan ik me niet goed voorstellen dat je met stift op de muur zou tekenen. Als je dit erin wil laten, zou ik al iets laten vallen. Het hoeven maar een paar woorden te zijn, misschien een rommelige tafel kort beschrijven (waar de stift tussen de rommel ligt). 

Probeer iets meer te showen af en toe. De zin ‘maar…overkomt’, kun je wat mij betreft schrappen. Ik ben benieuwd naar wat hij dan precies doet, wat moet ik me hierbij voorstellen? 

Wat ik ook niet erg goed snap, is waarom ze nú wil scheiden, na al die jaren. Ik zie in je reactie op SchrijfDeb dat je dat zelf ook niet goed lijkt te weten. Ik denk dat het verhaal een diepere dimensie krijgt als er aan het licht komt waarom ze nu ineens de knoop heeft doorgehakt. 

Ik hoop dat je wat hebt aan mijn feedback! Succes.

Groetjes,

Anna 

Persoonlijk heb ik niet zo'n moeite met de aanleiding voor het scheiden; de titel luidt al: De druppel. Soms is er niet iets groots nodig om iemand over de rand te duwen, maar kan het zoveelste onhebbelijkheidje de druppel zijn die de emmer doet overlopen.

De personages zijn levensecht en de setting is mooi gekozen. Bij de dialogen lees ik echter nogal wat infodumps, daar valt nog wat te winnen. Verder met veel plezier gelezen.

Hallo Anna, dank je wel voor je snelle en uitvoerige reactie. Meer show toevoegen. Ik ga het proberen.

In de dialoogzin ‘[...] nu we vijfentwintig jaar getrouwd zijn?’ Ook al is Jan zijn trouwdag vergeten, het is een beetje onrealistisch om dat zo nadrukkelijk te zeggen. 

Ze is gewoon benieuwd wat dit keer zijn excuus is om een mijlpaal te vergeten.

Daarbij kan ik me niet goed voorstellen dat je met stift op de muur zou tekenen. Als je dit erin wil laten, zou ik al iets laten vallen. Het hoeven maar een paar woorden te zijn, misschien een rommelige tafel kort beschrijven (waar de stift tussen de rommel ligt). 

Het was geen stift, maar een lippenstift. Het was haar reactie op het feit dat Jan zijn telefoontje belangrijker vond dan antwoord geven op haar vraag. Een impulsieve actie. Misschien ook om haar vertrek meer kracht bij te zetten.

 Ik zie in je reactie op SchrijfDeb dat je dat zelf ook niet goed lijkt te weten. 

Ik wilde in die reactie aangeven dat mensen om verschillende redenen bij elkaar blijven. Waarom dan na 25 jaar scheiden? Waarom eerder, waarom later? Waar het in mijn verhaal om draait, is dat de grens nu echt bereikt is. Dat ene excuus, die laatste sorry kan net de druppel zijn.

Hoi Musonius, ik ben blij met je positieve reactie. Wat van de infodump zou je verminderd willen zien?

Vooral erg knap dat hp na 25 jaar de trouwjrk zomaar aandoet. Stelt Jan zich meteen in zijn gelijk, hij werkt zich de naad uit en zij maar genieten van het goede leven :p

jk

sterk verhaal, goed geschreven, al had ik stiekem gehoopt op een ietwat verassender einde.

ZG

Tony, meer verassing gaat het niet worden 😉. En ja, mijn trouwjurk paste nog na 25 jaar. Nee, het verhaal is niet autobiografisch. Wel fijn dat je het kon waarderen.

Applaus Fief. Ten eerste om het onding 25 jaar te bewaren, ten tweede om er in te passen. 
 

vind je het nog modieus? Of is het terug in? :)

Nee, zwaar gedateerd. Nu, na 30 jaar past het ook niet meer.

Oei Fief. Ben jij dan gehuwd op je 8e? ;)

🤣 

Hoi Fief, goed geschreven verhaal. Heel sterk vind ik dat het woord scheiding niet valt maar overduidelijk aan de orde is; show don't tell in optima forma! De titel dekt de lading, goed gekozen! Het op de muur schrijven met lippenstift vind ik de kers op de taart, het illustreert haar gemoedstoestand perfect.

Dank je wel voor je fijne compliment, Ton. 

Ha Fief, een mooi, emotioneel verhaal. Jan gaat totaal voorbij aan zijn partner in notabene haar bruidsjapon! Lijkt het de gewoonste zaak van de wereld te vinden. Het feit dat de trouwjurk naar mottenballen ruikt, vind ik symbolisch, goed gevonden. Het kwartje rolt wel, maar valt nog niet bij Jan, getuige de aandacht voor zijn telefoon. Goed gedaan.

Fief, die oorlogsstrepen vind ik heel erg beeldend; er zit verdriet en ook strijdkracht in. Heel mooi gevonden!

En ook ik vind het niet gek dat de hp na al die jaren plots haar grens bereikt. Dat kan allerlei redenen hebben (misschien hield ze zoveel van hem dat ze zijn fouten jarenlang door de vingers zag, misschien heeft ze de laatste jaren pas echt haar ogen geopend....). Als de emmer vol zit, zit ie vol.

Ik twijfel wel een beetje aan de trouwjurk. Ik zie direct de eenzame hp voor me, die verdrinkt in een zee van witte tule en kant 😀. Heel dramatisch, zeker met die oorlogsstrepen, maar doe je zoiets echt nog eens aan op een romantische date? Maar...misschien had de hp wel helemaal geen prinsessenjurk en dan moet ik mijn eigen beeld even aanpassen. 

Hoi Chantal, de hp had een mooi diner klaargemaakt en uit nostalgie haar trouwjurk aangedaan. Gewoon om te kijken of het nog paste. 

Prachtig Fief! Een aanleiding? 10 jaar, 25 jaar.... soms duurt moed verzamelen of wakker worden gewoon heel lang en is de druppel er opeens. We delen de titel zie ik nu pas.

Top gedaan! 

Dank je wel, Meri. Op zich prima dat we eenzelfde titel hebben, maar misschien heb je zelf nog een originelere. 

Fief, ik lees je verhalen graag! Zat in tijdnood en besloot je verhaal nog te lezen nadat ik eindelijk klaar was met de mijne.

Er zijn titels zat voor te verzinnen, maar "de druppel" is wat klopt bij dit deel van mijn verhaal. Ik laat het om die reden zo.