Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#411 - Silent treatment

Vinnie opent de deur. Layla loopt naar binnen. ’Hey! Hoe was je vlucht?’ Ze ziet zijn koffer openliggen. Als ze de keurig gestreken stapeltjes overhemden, broeken, T-shirts en ondergoed oppakt om in de kast te leggen, valt zijn mond, vergezeld door grote ogen vol ontsteltenis, een tel open. Direct opgevolgd door een strak, gesloten gezicht.

‘Prima. Ik pak wel uit, jij hoeft dat niet te doen. Hebben ze hier whiskey?’ Hij verdwijnt de badkamer in. 

Kreukels in zijn T-shirt, zelfs op vakantie, waren bijna een oorlogsmisdaad. Zijn kleding moest piekfijn in orde zijn en leek van levensbelang voor hem; beroepsdeformatie na decennialange dienstjaren bij Defensie, waar ook uiterlijke schijn een wapen is om te intimideren.

‘Welk merk whiskey?’, vraagt de serveerder. Layla aarzelt en vertrouwt op het advies van de serveerder. Met trillende vingers schuift ze haar Cartierzonnebril omhoog om naar het kleurrijke schouwspel van de ondergaande zon te kijken. Ze verheugde zich zo op deze vakantie met hem. Was ze ondankbaar? Ze pijnigt haar hersens tientallen minuten lang. Hij ging immers niet vreemd en sloeg haar niet.

De seconden tikken tergend traag verder op de kwellende klok. Net als bij hun beeldbelafspraken, vergat hij de tijd. Om zich uren later bezopen te melden. ‘Jij vindt het toch ook niet leuk als een ander steeds verlaat is en je laat wachten?’ Op de achtergrond hoorde ze het gekletter van zijn plasstraal. Hij liep naakt in de weer zich om te kleden en zei niets, niet eens sorry.

‘Ben je nog naar de psycholoog geweest?’ Hij gaapte haar enkel met grote glazige ogen eindeloos aan, als een stukje vermaak. Ongemakkelijk mompelde ze: ‘Ik ga slapen’.

Geen lieve woordjes meer, geen warmte, geen blijdschap; ze kreeg slechts de ‘silent treatment’ nog. Tactiek om haar te breken tot ze zou gaan smeken om zijn vergiffenis? Waarvoor? Was het haar opmerking over zijn stiptheid?

Anderhalf uur later schuift hij eindelijk, grinnikend, aan. ‘Lekker gedoucht?’ Kille stilte overheerst. Hij staart haar onafgebroken aan. Van binnen schreeuwt ze: ‘Praat met mij’. Hoezeer hij ook ontkent, Layla weet welke verschrikkingen in zijn hoofd, die hij naarstig probeert te verbannen, schuilen. Onder zijn onkreukbare voorkomen, waar elk woord een implosie kan veroorzaken, woedt nog altijd een strijd. Tegen welke vijand is echter de grote vraag. Ze rilt lichtjes. Zijn lacherige woorden, toen hij nog met haar sprak, spoken door haar hoofd: 'Vijanden dood ik met alle plezier.’

Inmiddels schotelt hij de serveerder vol bravoure zijn heldenverhalen voor. ‘We hebben vrouwen en kinderen gered. Vrouwen, die nergens zijn zonder ons; mannen! En zichzelf graag aanbieden aan nette heren zoals wij…’

Terwijl Vinnie luid schaterend honderduit doorratelt, kijkt de serveerder bedenkelijk naar de zonnebril, die al die tijd tegenover hem op tafel ligt.

Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik denk dat dat er te veel tell en te weinig show in zit, had graag wat voorbeelden verder uitgewerkt (in een dialoog), maar overschreed daarmee het woordenaantal. (Het is dus niet echt verpletterend geworden.)

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Haring, het verhaal is zonder daloog voor mij erg langdradig. Je zegt dat je geen dialoog kunt schrijven zonder het woordenaantal te overschrijden. Ik heb hieronder een paar passages aangehaald die er volgens mij met gemak uit of korter kunnen.  Daarmee creëer je ruimte om het hele middenstuk in dialoog te zetten. Daar beschrijf je nu heel veel wat naar mijn idee beter overkomt als het uitgesproken wordt. Ik vraag me af of het etentje veel toevoegt. Waarom zijn ze daar? Wie is die gastheer? Als je de scene beperkt tot de hotelkamer kun je daar veel meer, denk ik. Dan heb je zeker ruimte om een gesprek te beschrijven. 
Voor mij is het, na het lezen van verhaal, niet duidelijk waarom ze de silent treatment krijgt. 

Zijn gesloten gezicht toont verborgen ontsteltenis --> een gesloten gezicht verraadt geen emotie en een verborgen emotie kun je niet zien. De woorden gesloten en verborgen passen hier dus niet. Waaraan ziet de vrouw dat haar man ontstelt is?

 

Welk merk?’, vraagt de serveerster, ‘Jack Daniels, Johnnie Walker, Jameson?’

Layla schrikt op, aarzelt en vertrouwt op het advies dat ze krijgt. Ze had op zijn verzoek whisky besteld, terwijl hij douchte.

Een hoeveelheid woorden die je voor mijn gevoel met gemak weg kunt laten. 

Met trillende vingers schuift ze haar Cartierzonnebril van haar neus naar haar hoofd om, eenzaam, naar het kleurrijke schouwspel van de ondergaande zon te kijken. Van hem gekregen.

Ook hier kun je woorden sparen door het strakker te schrijven: Met trillende vingers schuift ze haar Cartierzonnebril omhoog om naar het kleurrijke schouwspel van de ondergaande zon te kijken. 

of liep hij naakt in de weer  --> je bent in de weer als je druk bezig bent, maar ik denk dat je hier "heen en weer" bedoelt. 

Vol bravoure krijgt de gastheer zijn heldenverhalen voorgeschoteld, wetende dat hij daarmee, een half uurtje, indruk maakt.

Ook dit kan strakker: om indruk te maken, schotelt hij zijn gastheer heldenverhalen voor. Vol bravour vertelt hij: ...

Hulpeloze vrouwen, die nergens zijn zonder mannen en zich zelf graag aanbieden aan nette mannen zoals wij…’

"Die nergens zijn zonder mannen" kun je ook weglaten. Zich zelf = zichzelf. Ik zou eerder stoere mannen zeggen.

 

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Haring1,

Hartelijk dank voor je inzending. Ik heb wat tips voor je, hopelijk heb je er iets aan.

In de tweede zin zou ik meteen schrappen. Bij het lezen van ‘geen kus, geen omhelzing is het al duidelijk dat er geen blijdschap is, dit hoeft dus niet expliciet benoemt te worden. Ook zal ik het woordje ‘niets’ weglaten, dat is overbodig. 

Ik zou in plaats van ‘Layla loopt verder’, ‘Layla loopt de gang in’ gebruiken, want tot nu toe heb je niet opgeschreven dat ze loopt, dus verder lopen klinkt niet logisch. Wat ik ook niet logisch vind, is de ‘verborgen ontsteltenis’. Hoe kan iets wat verborgen getoond worden en wordt er opgemerkt dat het kennelijk met onvoldoende zorg in de kast wordt gelegd?

De passages die voorbij komen geven weinig spanning en lijken op overbodige informatie. Ik neem aan dat het om een man gaat die de titel ‘narcist’ krijgt. Met dit idee zou je veel kunnen. Je zou kunnen overwegen om een aantal elementen eruit te halen. De vertelde tijd is lang, en daardoor loop je wellicht tegen het probleem aan het gevoel te hebben dat je weinig gebruik kan maken van ‘show’. 

Als laatste tip; ik zou naar de scheiding toewerken. Nu komt ze binnen en weet de lezer het al, eigenlijk heb je de climax aan het begin al gegeven. 

Groetjes,

Anna

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Haring, ik zie het tafereel wel voor me. Triest. Ik sluit me wel aan bij het commentaar van Fief. Wat ertoe heeft geleid dat ik mijn verhaal nog eens over de kop heb gegooid. Dank voor je bijdrage! Met hier en daar wat schrappen en een stukje dialoog heb je echt een goed verhaal! 

Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Fief

Hoi Fief,

Hartelijk dank voor je feedback. Ik heb de meeste tips verwerkt, hoop dat het scheelt.

Een dialoog voeren met iemand die niet communiceert is heel moeizaam, heb wel meer dialoog toegevoegd. Met in de weer wordt inderdaad bedoeld dat hij druk doende was. Verder is het voor Layla zelf ook niet duidelijk waarom ze de silent treatment krijgt.

Groet, Haring

Lid sinds

2 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Anna.saffier

Beste Anna,

Hartelijk dank voor de feedback en tips.

Ik heb ze zoveel mogelijk verwerkt en denk (nog) na over hoe er meer spanning in gebracht kan worden en meer naar een scheiding toe gewerkt kan worden. Het betreft overigens niet zo zeer een narcistisch persoon, maar iemand met PTSS die moeite heeft om ‘normaal’ te functioneren en dat ontkent.

Groet, Haring