#406 - Een half blaadje papier
Mevrouw Baldermans kruipt op het treetje van de lessenaar, smijt haar gezwollen achterste op de lerarenstoel en schraapt haar keel.
‘Een half blaadje papier,’ schreeuwt ze.
Waarom ze steeds krijst, is een mysterie. De klas was stil toen zij haar drabbige lijf het lokaal induwde.
Haar paardenbloemparfum ving het gevecht aan met de zwarte schimmels in de hoek van de klas, weggemoffeld met een wereldkaart waarop Afrika kleiner lijkt dan Europa. De paardenbloemen overwonnen eerst, maar eenmaal gezeten, overmeesteren de fungi achterwaarts alle terrein.
Mijn nekharen krullen recht. Wat ik het meest vrees? Dat de hele klas een blad papier uit hun boekentas ritselt, het in twee plooit en het, geholpen door een liniaal, theatraal in twee scheurt? Dat dat scheuren in mijn oren beukt alsof een drilboor de straat openbreekt? Dat ik gisteren de hele avond en nacht huilde omdat Boris stierf en ik daardoor niet de data van Napoleons veroveringstochten zal kunnen oprispen? Nul op tien?
Ik staar naar haar hoofd dat rechtstreeks in haar schouders ingeplant is, zoals ook Boris kop in zijn dik wollig lijf stak. Snoezig bij Boris. Bij Baldermans verschijnen volgepiste, ondergebraakte urinoirs in de geest, als compensatie, als conformerende werkelijkheid dat erger bestaat. Ook al valt er geen nek te onderscheiden, haar stembanden produceren frequenties die Satan niet kan bedenken.
‘Tony, ook voor jou!’
Ik sidder, haal mijn schouders op en scheur zo snel mogelijk mijn blad in twee. Een rilling loopt door mijn maag naar mijn voorhoofd en mijn slapen oscilleren alsof Mohammed Ali zijn uppercut langs mijn kaak schoot. Een bloeddruppel dropt op het halve blaadje papier en tekent een kat. Bloedrood. Morsdood.
Ze duwt haar handen in de tafel en strekt haar armen, gevlekt als zijn het benen van een hyena.
Ze perst zich recht, draait naar het groene bord en neemt een wit krijtje.
Ik panikeer. Een tweede bloeddruppel spettert op mijn half blaadje papier, deze keer in de vorm van een hart. Het pulseert als mijn hart. Razendsnel. Baldermans zet het krijt op het bord. Vader smeet Boris in een put in de tuin. Beide onbedachtzaam. Mijn hijgen wordt grommen en ik ratel als de oldtimer die over Boris reed.
Ze beweegt het krijt in de verkeerde hoek, mijn maag krimpt samen en de Choco Pops stuwen naar boven. Ik pers mijn hand op mijn mond, probeer op te staan en naar buiten rennen. De gang haalde ik nog nooit.
Ik bereik haar tafel, Baldermans schuurt de hoofdletter N op het bord, de kanonnen van mijn Grande Armée ontploffen.
Mijn zwarte smurrie klotst over haar paardenbloemengeur.
‘Tony!’ krijst ze, ‘naar de directeur!’
Hoi Tony, een smeuïg verhaal…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Tony, een smeuïg verhaal, helemaal op zijn Tony's. Deze had niet misstaan in de opdracht over metaforen/beeldspraak.
Misschien kun je op het eind wat enters weghalen.
Mevrouw Baldermans kruipt op de lessenaar, smijt haar gezwollen achterste op de lerarenstoel ---> ze kan volgens mij niet tegelijkertijd op de lessenaar kruipen en haar achterste op de lerarenstoel smijten. Gezien het beeld dat je me voorschotelt van mevrouw Baldermans, geloof ik niet dat ze op de lessenaar kruipt.
Haar paardenbloemparfum ving het gevecht aan ---> ging het gevecht aan
gevlekt als zijn het benen van een zebra. Of een hyena. ---> bij gevlekt denk ik niet aan een zebra. Ik zou alleen de hyena noemen.
Dat ik gisteren de hele avond en nacht huilde omdat Boris stierf en ik daardoor niet de data van Napoleons veroveringstochten instudeerde? ---> Je stelt aan het begin de vraag: Wat ik het meest vrees? Dat je de data niet instudeerde is een gevolg van de dood van Boris. Wat je vreest is dat je die data niet kunt opnoemen, want je hebt ze niet geleerd.
... en ik daardoor niet de data van Napoleons veroveringstochten kan produceren omdat ik ze niet instudeerde. (of zoiets)
Ze toornt zich recht ---> toornen heeft volgens mij een andere betekenis dan wat je hier naar mijn idee bedoelt.
@Fief: dank je enters en…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
@Fief: dank je
enters en foutjes gecorrigeerd (denk ik) - dank voor je scherpe blik.
Dat van 'ving' => 'ging' hoeft volgens mij niet, aanvangen is een prima woord, niet?
Dat van 'ving' => 'ging'…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
De uitdrukking is naar mijn weten: het gevecht/ de strijd aangaan.
Aanvangen heeft wel de betekenis van beginnen, maar wordt volgens mij meer gebruikt bij voorstellingen en dergelijke. Het aanvangen van een show, een studie aanvangen.
Is elk gevecht / strijd niet…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Is elk gevecht / strijd niet vooral show? :-D
Je krijgt maar vierhonderd…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Je krijgt maar vierhonderd woorden maximaal en toch krijgen we hier een scene waarin een kat met een naam van een miskend premier, een kressende monumentale schooljuf, wiens naam aan een reisagent uit Veenendael doet denken, een oldtimer (waarom geen merkvernoeming?) en godbetert Napoleon himself hun opwachting maken. Wie durft beweren dat hier geen kunst wordt bedreven?
@Gi, ook je reactie is niet…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
@Gi, ook je reactie is niet mis! (Qua kunst)
Ha Tony, wervelende, kleurrijke en beeldende taal: een echt Tony verhaal. Je laat het me allemaal 'zien'. De leukste: paardenbloemparfum, jammie. Knap gedaan, walgelijk en hilarisch.
Maria Fransisca, ik ben…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Maria Fransisca, ik ben geflatteerd. Eerlijkheid gebiedt mij te bekennen dat ik bij het lezen van de titel eerst dacht dat het een verhaal zou worden van een krenterige toiletbezoeker.
Mooi verhaal over een jongen…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Mooi verhaal over een jongen? met best veel problemen en verdriet. De walging voor de lerares en het scheuren van papier komt lekker door. Deze zinnen vind ik mooi gevonden:
Baldermans zet het krijt op het bord. Vader smeet Boris in een put in de tuin. Beide onbedachtzaam
Met plezier gelezen
Bijzonder kleurrijk…
Lid sinds
3 jaar 5 maandenRol
Bijzonder kleurrijk geschreven, maar dat zeggen is alsof ik zeg Tony, je schrijft als Tony, dus wat heb je eraan? Die urinoirs zijn mij een beetje too much, maar goed ik ben dan ook squeamish. Compliment voor het gebruik van 'oprispen', daar mag je tevreden over zijn. Vraagje: aan het einde gebruik je 'kotst'. Zou 'klotst' niet beter zijn?
@Gi: dankje: bloos! Een…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
@Gi: dankje: bloos! Een krenterige toiletbezoeker kon ook natuurlijk!
@MF: dank!
@taco: dankjewel!
@Sakura: wat een heerlijk woord squeamish! Dank voor het compliment. En ja, eigenlijk is klotst beter. Ik paste het aan.
@ Tony: vanaf de aanvang…
Lid sinds
2 jaar 8 maandenRol
@ Tony: vanaf de aanvang wordt de toon gezet met het kruipen, smijten en schreeuwen van de juf. Die toon hou je vol tot het bittere einde. Geweldig!
Gezwollen achterste? Had de…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Gezwollen achterste? Had de juf net daarvoor in de lerarenkamer billenkoek geregen? Dat ze dan toch durft te gaan zitten!
Afijn, je schotelt weer zeer tonyaans een blok cryptoprosa voor, maar gelukkig kan ik het verhaal nog goed volgen.
Weer een boordevol…
Lid sinds
6 jaar 6 maandenRol
Weer een boordevol verhaal, waarin je alle zintuigen laat ontploffen Tony. Ik moest het twee keer lezen voordat ik alle beelden helder had. Bij die eerste zin, waar Fief het ook al over had, moest ik hardop lachen. En de walging kwam bij mij vooral bij deze zinnen; ‘Ze beweegt het krijt in de verkeerde hoek, mijn maag krimpt samen en de Choco Pops stuwen naar boven.’ Ik hoor en voel dat krijt over het schoolbord krassen. Ik heb het graag gelezen!
Waar de bloeddruppels vandaan kwamen, is mij echter niet duidelijk. Is dat echt, fantasie? Jammer, want die onduidelijkheid haalde mij uit je verhaal. En die ‘zwarte smurrie,’ misschien is ‘warme smurrie,’ een optie, om ook daar de zintuigen bij te betrekken.
Het bloed viel bij mij ook…
Lid sinds
12 jaarRol
Het bloed viel bij mij ook niet op zijn plaats, maar verder vanaf het begin een heerlijk hoge snelheid, beelden die over elkaar heen tuimelen en grootse metaforen die het verhaal toch niet doen ontsporen.
Walgelijk leuk.
De bloeddruppels komen…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
De bloeddruppels komen volgens mij van een paper cut. De hp snijdt zich aan het papier bij het doorscheuren.
Ik had het idee dat de hp…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Ik had het idee dat de hp een bloedneus kreeg door de stress.
Ik dacht ook een bloedneus…
Lid sinds
12 jaarRol
Ik dacht ook een bloedneus en toen weer niet. 😀
Ik dacht ook een…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Waarom toen weer niet? Het verhaal staat vol raadselen, maar dit dacht ik nu juist wel te begrijpen. Afijn, Tony moet het antwoord maar geven.
Misschien moet 'uppercut' wel vervangen worden door 'papercut'. 😜
Aan papier kan je je…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Aan papier kan je je behoorlijk snijden, maar ja hoeveel onder ons schrijven nog op papier?
Wat leuk: Waarom krijgt hp…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Wat leuk: Waarom krijgt hp een bloedneus? Of snijdt ie zich aan het papier. Of heeft ie al slaag gekregen thuis?
Ik had een bloedneus van de stress in mijn hoofd, maar alles kan.
En uppercut vervangen door pepercut is hypergrappig ;)