#405 - Sargassum

Dacht even dat de schrijfopdracht van deze week de (blijkbaar inspiratievolle) penisplant is, moest me inhouden om er ook niet over te gaan schrijven.

(WIlde al tijden naar de botanische tuin hier, maar het kwam er niet van. Na zoveel erover gelezen te hebben, wordt de verleiding alleen maar groter :).)

Mooi verteld. Door die link op het eind ga ik straks ook maar even zoeken op Sargassam.

Twee dingetjes:

Je schrijft: '... als een ware Willie Wortel ...' Voor mij gaat die vergelijking wat mank. Ik neem aan dat je vooral het inventieve, dus het 'uitvinderige' bedoelt, maar je schrijft (volgens mij) dat Willie Wortel graag met zijn handen in de aarde wroet. En dat zie ik Willie Wortel niet doen.

Door je hele verhaal heen 'zie' ik een verteller die erbij is. In de laatste alinea is de verteller voor mijn gevoel ook weg en dan wringt de observatie wat. Het kan wel, want het is schijnbaar een alwetende verteller, maar je eerste stuk is zo (goed) nabij geschreven, dat het voor mij wat vreemd overkomt. Maar zoals vaker, dat zal vast aan mij liggen, dus benieuwd hoe anderen dat ervaren.

Anyways: mooi verhaal. Graag gelezen. 

Hoi Hadeke,

Dank voor de scherpe feedback.

Ik heb in de zin aangaande Willie Wortel 'ook' toegevoegd, hopelijk helpt dat.

Verder dacht ik ook in de laatste alinea vanuit hetzelfde perspectief te vertellen. Heb het wat aangepast, weet niet of het uitmaakt?

In ieder geval dank voor de observaties en het lezen.

Groet, Haring

Ik denk meer dat je bedoelt: 'Manuel is een inventieve man, een ware Wille Wortel, die diep in contact met de natuur, graag met zijn handen in de aarde wroet.' Maar eigenlijk denk ik dat je zonder Willie Wortel kunt. 😀

Ik zag trouwens nog wat woorden cursief, waarvan ik de bedoeling niet snapte.

Mijn tip: wacht even andere feedback af, voor je meteen aanpast, want de lezer kan het soms totaal mis hebben.

Wat betreft de laatste alinea, ook daar even afwachten hoe het op anderen overkomt. Ik 'struikel' vooral op het feit dat we opeens de gedachten van de hoofdpersoon mee kunnen lezen, terwijl het aan het begin vooral uiterlijke observaties en beschrijvingen zijn.

Goed verhaal dat je duidelijk met passie schreef. Een tipje (als ik mag) probeer de bijvoeglijke naamwoorden wat te beperken, als lezer dwing je me een mening op. (wat uiteraard mag) Ik vind die kerel nog niet zo fantastisch als jij het benoemt... (en dat strookte even)

Maar dat kan erg persoonlijk zijn (zoals Hadeke zegt) wacht en blijf in je sterkte, elk zijn mening.

GG

Hey Tony,

Dank voor je positieve feedback en tip (dat mag zeker).

Uit de bronnen waar het stuk op gebaseerd is schijnt het een bijzondere en inspirerende man te zijn, want ik ken de beste man verder ook niet. 
Een beetje met de bedoeling een aparte type neer te zetten (wat ik niet zo zou hebben gedaan als er meer ruimte was geboden in het aantal woorden).

Heb overigens hard gelachen om ‘Recht’; schitterend!

Groet, Haring

Hoi Haring, Hadeke en Tony maaiden al het nodige gras voor mijn voeten weg. Daar heb ik weinig aan toe te voegen. Leuk verhaal, graag gelezen.

Het is een botanische tuin met overal minituintjes en schattige beesten: konijnen, katten, plastic-etende krabben en huidschilfer-etende visjes in een vijver. Die aan je handen knabbelen als je ze in de vijver stopt.  --> de zin achter "vijver" hoort er nog gewoon bij. 
Ik zou in ieder geval van de tweede keer "vijver" water maken: ... in een vijver die aan je handen knabbelen als je ze in het water stopt.

Hoi Fief,

Dank je wel! Het is aangepast.

Groet, Haring

Beste Hadeke,

Terugkomend op jouw eerdere feedback; ik heb het inmiddels verwerkt.

Veel dank voor de terechte opmerkingen.

Groet, Haring

Ik krijg van jouw verhaal zin om naar zo'n botanische tuin te gaan en om door deze man rondgeleid te worden. Ik vind het verhaal een goede sfeer hebben. Ooit leerde ik in een cursus dat je best mag afwisselen tussen alinea's met meer sfeertekening en alinea's met gedachten of handelingen. Ik heb er bij het lezen geen probleem mee gehad, maar misschien heb je het inmiddels veranderd?

Ik vond je verhaal leuk en zeker omdat ik nieuwe zaken leerde kennen!

Alleen deze vraag: over welk eiland gaat het, of zit er misschien een dubbele bodem in 'het eiland' die ik mis?

Beste Odile,

Leuk, dank je!

Ik krijg van jouw verhaal zin om naar zo'n botanische tuin te gaan en om door deze man rondgeleid te worden.

Dat kan; Manuel en de Botanische tuin bestaan echt.

Ik heb de laatste alinea inderdaad aangepast met dat de alwetende verteller niet vertelt wat de HP denkt, maar dat de HP zijn gedachten zelf uitspreekt.

Groet, Haring

Beste Marijke,

Fijn om te horen, dank je! Het gaat om het eiland: Bonaire.

Wat betreft een dubbele bodem; nee, er zit niet bewust een dubbele bodem in verstopt, maar er schuilt wel meer achter ;).

Groet, Haring

Dag Haring,

Dank voor Uw antwoord. Bonaire. Daar zou ik nou nooit aan gedacht hebben!

Wat een interessante informatie betreft die paddenstoel!

Groetjes vanuit een warm Zwijndrecht - België.