#403 Weer geland

Leuke droomwereld van een kind. (Ga ik vanuit.) Misschien mag het nog iets -niet veel- kinderlijker neergezet worden. Wat mij betreft zou je met zin 2 kunnen starten, is actiever beginnen.

Graag gelezen. 

Dank voor het lezen, Hadeke. Het was eerst een verhaal van een volwassene, maar het lukt me echt niet om een volwassene in zo'n fantasiewereld geloofwaardig te laten overkomen. Metaforen.... moeilijk!

Commentaar Marc Hostwriters:

Een heerlijk speelse metafoor van begin tot einde voor de jongen in dit verhaal die in knusse geborgenheid onbevreesd de woelige baren kan bevaren. De eerste alinea lees je dan ook nog eens als de veilige cocon waarin hij volop kind mag zijn: Het is een stevig schip, mij kan niets gebeuren. Mooie, letterlijke invulling van de opdracht, een glimlach waard. Zo’n spelevaren wens je elk kind toe, zeker vandaag. Ahoy.

Bij het lezen moet ik meer denken aan een nog slaapdronken persoon die nog half in dromenland verkeert dan aan iemand die denkt in metaforen.
Mijn beeld van wat er gaande is, wordt bijgesteld: bij de eerste alinea denk ik aan een (volwassen) persoon die zich solozeiler waant, maar bij de tweede alinea heb ik een ketelbinkie voor ogen op een groot schip.
Hoewel het wat verwarrend is, zie ik er wel een mooi verhaal in.

In de eerste alinea gebruik je veelvoudig de woorden schip en golven. Daar kan flink in geschrapt worden.

De eerste zin zet me op het verkeerde been. Ik denk dat we gewoon dat schip ingeslingerd hadden kunnen worden als lezers. Heerlijk de fantasie doorgezet in het ochtendritueel.

Het is natuurlijk wel een beetje al te erg dat de mama de kok is en de papa de kapitein. Maar aan de andere kant zeg je niet dat de kok de mama is, dus misschien gebeurt het wel allemaal in mijn interpretatie. En dat is ook niet best.

Het is natuurlijk wel een beetje al te erg dat de mama de kok is en de papa de kapitein.

Precies wat bij mij ook de wenkbrauwen deed fronsen. Tel het gebedje voor het eten erbij op en mijn vermoeden steeg dat we hier van doen hebben met een conservatief christelijk (katholiek?) traditioneel gezinnetje.

Hoi Maria, door de eerste zin dacht ik in eerste instantie dat je je leven ging vergelijken met dat van een eenzame opvarende. Dat zou een metafoor kunnen zijn, maar het gaat na die eerste zin meteen over in een kinderfantasie. Niets mis mee, het levert een leuk verhaal op.   
Eens met Musionius wat de hoeveelheid schip en golven in de eerste alinea. 

Hai Maria, ik lees een kinderlijk verhaaltje waar ik in mee ben gegaan. Ik zie de opdracht er niet zo in terug. Maar je zei het al: Deze opdracht is niet simpel. 

@ Marc: dankjewel voor je positieve reactie! Ik vond het moeilijk om geloofwaardige metaforen te bedenken. Fijn dat je mijn poging kunt waarderen, precies zoals ik het had bedoeld.

@ musonius, fijn dat je er, ondanks verwarring een mooi verhaal in zag. Ik vond het een lastige opdracht. Ben zelf niet zo breedsprakig en ik scheid hoofd- en bijzaken automatisch. Het pad van metaforen blijft voor mij erg glibberig. Heb voortdurend het idee: kom tot je punt en draai er niet zo om heen... Vraag meestal naar de korte versie ;-)
Ja, de eerste alinea kan wat ingekort worden. Ik ga daar mee aan de slag, dank voor je tip.

@ Sakura, mooi dat je in het verhaal kon meegaan! Ja, het kind blijft in zijn fantasie zitten, tot het niet meer kan. Ik denk dat ik dat zelf ook wel heb meegemaakt. Ooit. Waarom is de rolverdeling niet ok? Ik had niet de behoefte om me in dit verhaal ook nog eens af te zetten tegen een traditioneel gezin. Als alles mag, mag dit ook, toch? Jouw interpretatie, wat die ook inhoudt, is ook ok. Bedankt voor je fijne, inhoudelijke reactie.

@ Fief, dank voor het lezen en voor je leuke reactie. Ik ga nadenken over 'de golven en het schip'-tip. Dank!

@ Carneli: dank voor het lezen en je reactie. Het bed, de dekens, de wekker, de vader en moeder, broers/zusjes, keuken en kleding: alles is in dit verhaal iets anders. Worden anders beleefd door dit kind. Volgens mij heten dat metaforen.

Commentaar Mili Hostwriters:

Het liefste verhaaltje deze week dat we mochten lezen.

Komma na ‘ingewikkeld’ laten vervallen; een komma is een kleine rustpauze voor de lezer en deze hoort hier niet. En hier dan weer wel: ‘ … hap wil nemen zegt de kok:’ (twee werkwoorden). 'kapi…eh, pap' > mis hier nog een spatie. Kleinigheden, Maria Fransisca. 

Ik zag het voor me: het jongetje dat met zijn knoopjes worstelt.

Hartje.

@ Mili: dankjewel voor je compliment! Dat doet me goed. Ik heb je opmerkingen verwerkt. Ik zag het ook voor me, heerlijk die fantasie van een kind.

Hoi Maria Fransisca, mijn verwarring na de eerste keer lezen verdween na de tweede lezing; HP blijkt een jongetje in zijn gefantaseerde ochtendritueel. Leuk gevonden, graag gelezen. En ja; ik herken je worsteling met de metafoor. 

@ Maria Fransisca. Wat een inleving! Dit is precies hoe een jongetje zich in zijn bed onder de lakens voorstelt hoe hij onder zeil in zijn kajuit zit. De roep van vader kapitein wordt de scheepsbel en de keuken van moeder een kombuis. Stoere zeelui eten spek met eieren, natuurlijk!  Voor mij zijn deze vergelijkingen metaforisch genoeg. Genoten!

Wat een leuk verhaal! Als een zacht, warm dekentje om onder te soezen. 

@Ton: excuus voor je verwarring, ik denk dat de eerste alinea de boosdoener is. Dank dat je de moeite nam om te herlezen. En dank voor je complimenten.
@Schmetterling: ik bloos van je enthousiaste reactie! Veel dank!
@Annabe: Dankjewel voor je originele compliment. Tijdens het schrijven bèn ik ook even dat jongetje ;-)