401 - buiten bereik
Ik kan een kreun niet onderdrukken als ik opsta. Te langzaam naar mijn eigen zin schuifel ik naar het keukenblokje. Mijn hand trilt zo erg dat het glas water ternauwernood het tafeltje haalt. Ik veeg met mijn zakdoekje enkele druppels weg van mijn kin en stop het terug in mijn mouw.
Ik laat me terug in mijn stoel zakken en neem het boek van het tafeltje. Het boek dat die lieve zuster voor me uit mijn boekenkast haalde. Zelf kwam ik er niet meer bij en het duurde drie dagen voordat Hasna weer dienst had en even tijd had.
Ik hoor aan de stemmen op de gang dat het bezoek voor Ellie er is. Ze is een van de weinigen op deze gang die bezocht wordt. Zelfs haar kleinkinderen laten zich regelmatig zien, wat een rijkdom.
Ik blader door het boek op mijn schoot en plotseling valt er een briefje uit. Gelukkig op mijn schoot, want als het op de grond was gegleden, had ik weer minimaal drie dagen op Hasna moeten wachten.
Het briefje gebruikte ik als boekenlegger, het staat me ineens weer helder voor de geest. Het is het bonnetje van de boekenwinkel waar ik boek het destijds kocht. Stukgelezen, vol herinneringen. Weggestopt, op de hoogste plank van de boekenkast, buiten bereik, tot iemand er de tijd voor nam.
Ik draai het bonnetje om en zie wat ik op de achterkant heb gekrabbeld.
‘Als ik later groot ben, wil ik ook een groot gezin, net als Afke.’
Hoi SchrijfDeb, op zich een…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi SchrijfDeb, op zich een leuk verhaal. Ik had alleen iets originelers op het briefje willen lezen. Ik vind het nu wat te cliché.
Met "de stemmen op de gang" en "die op de gang woont" krijg ik het beeld van een verzorgingshuis. Het duurt echt geen drie dagen voor een bewoner iemand ziet. Je beschrijft verder wel heel duidelijk hoe eenzaam je hp is.
De zin vanaf "want als het ...." is te veel uitleg. Met alleen "Gelukkig op mijn schoot." zeg je het ook al.
Je begint de alinea's steevast met ik + werkwoord. Persoonlijk vind ik dat niet fijn lezen, maar dat is een kwestie van smaak. Er zijn genoeg manieren om een zin anders te beginnen.
Au. Ik vind het niet te…
Lid sinds
3 jaar 5 maandenRol
Au. Ik vind het niet te cliché. Het werkt omdat je weet dat het komt. En toch is het niet sentimentalistisch. De ik persoonsvorm constructie is wel een terechte observatie van Fief. Dat wordt opvallend.
@Fief, jammer dat mijn…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
@Fief, jammer dat mijn bedoeling niet goed is overgekomen. Het gemis van een eigen gezin dat nu, op oudere leeftijd en eenzaam, extra had aankomt. Misschien is 250 woorden hier ook veel te weinig voor.
Wat betreft de verzorging, het duurt misschien geen drie dagen voor ze iemand ziet, maar wel voordat er iemand tijd heeft om iets extra te doen voor een bewoner.
De ik persoonsvorm constructie is inderdaad fout, te snel geschreven en niet goed/kritisch herlezen zelf.
@Sakura, fijn dat het bij jou wel beter overkomt.
@ beiden, fijn dat jullie de tijd hebben genomen om te lezen en feedback te geven
Hey Schrijfdeb, (wat hou ik…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Hey Schrijfdeb, (wat hou ik van je naam)
-Ik verwijderde mijn commentaar, het was niet constructief, je hebt gelijk, mijn excuses, oprecht. En nee, de naam vind ik waarlijk erg cool, doet me denken aan mijn schooltijd.
T
@TonyCoppo, tja, wat zal ik…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
@TonyCoppo,
tja, wat zal ik typen, jammer dat je er zo over denkt. Maar je hoeft toch nooit sorry te zeggen voor je eigen mening? Hoewel je die soms misschien beter voor je kan houden. Maar niet hier, want ik post hier dingen juist om feedback en meningen te krijgen. Zullen die me altijd bevallen? Nee. Kan ik er wat van leren? Ja.
Fijn dat je van mijn naam houdt, hoewel ik er niet achter kan komen of je dit sarcastisch bedoelt. Ik vind 'm zelf namelijk weinig inspirerend...