MCH

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 396 Al is de waarheid nog zo snel, de leugen achterhaalt haar wel.

5 april 2022 - 19:24

Dokter Vermeulenpaarde keek diep in de bruine ogen van José en schudde zijn hoofd. ‘We moeten verder mevrouw, hoe eerder hoe beter.’ 
   ‘Ik had in de krant gelezen dat in Knokvoorde een kliniek is waar ze een behandeling hebben. En ik heb ze gebeld.’
   ‘Mevrouw, hoe erg ik het ook vind, uw man zal nooit meer kunnen lopen.’
   ‘Ik eis een second opinion van,’ de vrouw scrolde op haar telefoon, ‘dokter Bakavaas.’
   ‘Bakavaas?’ Vermeulenpaarde dacht diep na en voelde zijn linkeroog trillen. ‘Ken ik niet.’
   
‘Dokter Bakavaas is geen gewone dokter,’ verduidelijkte José. ‘Hij koppelt oeroude inzichten van energiestromen aan innovatieve meditatietechnieken. Hij zorgt ervoor, op zijn energycentre in Knokvoorde, dat mijn man opgelijnd kan worden. Dit én de warme compressen gedrenkt in eeuwenoude Indiase kruiden, geeft Henk nieuwe kracht voor interne groei en genezing.’
   ‘Mevrouw,’ Vermeulenpaarde zijn ooglid trilde als de weerspiegeling van hete lucht in de woestijn, ‘mag ik er op wijzen dat alternatieve therapieën niet wetenschappelijk gefundeerd zijn. En dit kan helemaal niet.’
   ‘Wetenschap is ook maar een mening.’ José stond op. ‘En ik voel dat ik die mening niet deel.’ Ze haalde een formulier uit haar handtas en schoof deze naar de arts die een sterke zenuwtik onder zijn oog ontwikkelde. ‘Teken deze. Voor mijn verzekering.’
   ‘Verzekering?’
   ‘De ambtenaren van de ziektenkostenverzekering,’ verduidelijkte José, ‘zijn net zo kortzichtig als u en betalen never-de-nooitniet die 15.000 euro. Dus als u deze kostenoverzichten tekent, laat ik Dokter Bakavaas mijn Hendrik genezen.’
   ‘Mevrouw, dat kan hij niet.’
   
‘Prutser!’ riep José en liep naar buiten. ‘Over drie weken kan Henk weer lopen en over twee maanden komen wij hier binnen en zal je zien wie er gelijk heeft,' riep ze vanuit de gang.
   ‘Een geamputeerde voet kan niet aangroeien!’ riep hij door de open deur.
   ‘We zullen zien,’ galmde het terug.

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 april 2022 - 17:18

MCH, prachtig gedaan. Ik denk dat het motto van José is: waar een wil is, is een weg.
‘Wetenschap is ook maar een mening.’ Goed gevonden!
En je originele motto, kende ik zo nog niet. Met veel plezier gelezen.

MCH

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2022 - 19:01

Maria, bedankt voor het compliment. Ik denk dat je gelijk hebt over José, maar ik ben benieuwd of het motto van José ook werkt bij een geamputeerde voet.

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2022 - 23:28

Hoi MCH, ik vond het wel een amusant verhaal. Sommige mensen kunnen ijs aan een Eskimo verkopen, maar of de dokter hier ingetrapt is? 

De titel is, neem ik aan, met opzet verkeerd om geschreven. De titel is een uitdrukking/gezegde, geen motto, maar ik bedenk me nu dat mijn titel dat ook niet is. Uit het verhaal haal ik niet echt iets wat op een motto wijst of het moet die zijn die Maria noemde: waar een wil is ... 

‘Mevrouw, hoe erg ik het ook vind. Uw man zal nooit meer kunnen lopen.’  ---> dit is één zin. De punt achter vind moet een komma zijn en Uw met kleine letter.

 ‘Ik eis een second opinion van,’ de vrouw scrolde op haar telefoon. ‘Dokter Bakavaas.’  ---> de punt achter telefoon moet ook een komma zijn. De zin loopt nog door na de onderbreking. 

‘Mevrouw.’ Vermeulenpaarde zijn ooglid trilde als de weerspiegeling van hete lucht in de woestijn. ‘Mag ik er op wijzen dat alternatieve therapieën niet wetenschappelijk gefundeerd zijn.  ---> deze zin idem.

Gi

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2022 - 10:47

MCH, alleen al de namen die je voor jouw personages verzint samen met de absurde situaties kleuren jouw immer goed bedachte stukjes (ook op AZF).

MCH

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2022 - 13:48

@ Fief bedankt voor de complimenten en je scherpe blik. De punten zijn ingewisseld voor komma's. 
De titel is opzettelijk verkeerd om en ik worstelde idd of het nou een motto is of niet? Het wegvluchten voor de werkelijkheid lijkt voor sommige mensen een levensmotto te zijn geworden.
Dus vandaar denk ik dat het wel zou kunnen . . . 

@Gi, bedankt. Over de naamstelling van personen: Methode 1: gebruik 3-5 lettergrepen en ik probeer de laatste lettergreep 'zacht' te laten klinken en ik probeer een 'verend' ritme in de naam. Methode 2: gebruik google-translate. Beide methodes in deze tekst toegepast. :)
En absurde situaties, tja, zo werkt mijn schrijfbrein. Het lijkt mij heel rustgevend om over iets dagelijks te kunnen schrijven.

Lid sinds

2 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2022 - 16:53

@ MCH, José en Hendrik hebben vruchteloos geprobeerd om bij Vermeulenpaarde een wit voetje te halen... Lukt het hen bij Bakavaas? ;-)

MCH

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2022 - 17:52

Schmetterling. De positieve instelling van beiden zorgt voor een onwaarschijnlijk maar goed begin. Of de groei doorzet, we zullen zien... Wellicht in een volgende schrijfopdracht. 

Lid sinds

2 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 april 2022 - 16:01

Wat een tof gesprek heb je hier geschreven MCH! Ik wil vooral alleen maar verder lezen. :) Leuk, jouw toelichting op hoe de namen tot stand zijn gekomen in één van de reacties, bedankt voor de tip!

Wat betreft je reactie: Het wegvluchten voor de werkelijkheid lijkt voor sommige mensen een levensmotto te zijn geworden. Ieder heeft natuurlijk zijn eigen werkelijkheid. Dus voor de één lijkt het vluchten en voor de ander is het niet meer dan het juiste pad volgen. :)

 

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 april 2022 - 18:50

Mooi en vooral grappig verhaal waar ik een tendens ontdek die wel triest is, denken dat wetenschap maar een mening is. Blij verrast dat het omkeren van een bestaand motto goed werkt als blauwdruk voor een absurd maar toch denkbaar verhaal. Pluim voor je dialoog, vanwege de spanning die erin zit.

MCH

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 april 2022 - 22:11

@ Meri, bedankt. José weet inderdaad van geen wijken, maar ik betwijfel of het helpt.

@ Miranda. Bedankt. Elkaar tips geven is hier gelukkig normaal. De vele tips van collega schrijvers op deze site hebben mij beter gemaakt.
Overigens, of het juiste pad volgen werkt om een geamputeerde voet te laten aangroeien, dat weet ik nog zo niet....

@Odile, bedankt voor de pluim. Ik vind dialoog altijd leuk om te schrijven (af en toe lukt het aardig).

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 april 2022 - 10:29

Haha, you had me at 'Vermeulenpaarde'. Ik zat meteen in een sketch van 'komt een man bij de dokter' (ok, ik heb niet veel nodig qua humor). Leuk verhaal met een verrassend einde! Het trillend ooglid is een mooie manier om de innerlijke spanning tot uiting te brengen.