#393 - Stille mus

Was niet van plan mee te doen met de opdracht deze week, maar werd toch geinspireerd. Veel dank daarvoor!

Hoi Haring, eigenlijk beschrijf je twee ongewenste ontmoetingen. Het verhaal rammelt hier en daar voor mijn gevoel. De arme vrouw tackelt de arme sloeber. Ik mis ook een reactie van de arme man. Laat hij zich stilzwijgend meevoeren en gaat dan gezellig een kop koffie drinken? Daarna poeiert ze hem onverschillig af en is ze ineens onderweg naar een restaurant voor een feest. Tikkende hakjes op een bospad? 
Wat maakt haar beter dan haar ex? Ik zie nergens tekenen van een stille mus.

Nog steeds in zijn schulpje. ---> ik zou er schulp van maken.

Hij was alleen maar boos, op haar, jarenlang! ...Omdat ze meer kon.  ---> Bij de laatste zin heeft het beletselteken geen nut.

Dag Haring, 

Ik geloof dat je wat wil doen met het idee dat we ons anders gedragen naargelang de context. Dat vind ik als idee heel leuk. Het verhaal komt er nog niet heel duidelijk uit. Ik vind het lastig om daar tips over te geven. Misschien helpt het om je personages namen te geven. Of iets meer context. Wie is die eerste man? Naar welk feest gaat ze? Waarom roept ze 'wacht' naar iemand die ze mogelijk niet kent? 

Hi Annabe en Fief,

Dank voor de constructieve reactie en tips,

Het idee is in het kort: dat iemand helemaal zichzelf durft te zijn (misschien wel te), nadat dat heel lang niet mocht, waarbij ze een ander die dat niet lijkt te durven probeert te prikkelen uit zijn schulp te komen.

Verder is hier het perspectief genomen van de ongewenste persoon uit de verhalen ‘Agneta” en ‘Hoge hakken en krakende takken’ van deze weekopdracht, als inspiratie (waarvoor dank!).

@Fief: inderdaad; in het stuk waar ‘Stille mus” op gebaseerd is, blijft een reactie van de arme man uit en laat hij zich stilzwijgend meevoeren om ‘gezellig” een kop koffie (thee in zijn geval)  te drinken.

Hi Haring1,

Toen ik de overduidelijke link met ‘Hoge hakken en gebroken takjes’ ontdekte, begreep ik je verhaal. Zonder die voorkennis is het een ietwat onsamenhangend verhaal. 

Fijn nu ook háár kant van het verhaal te kennen! 

Dank je wel!!

Haring, fijn dat ik je kon inspireren ;-)
Ik zit nog met een paar vraagtekens; 'het verjaardagsfeest' en 'het restaurant' komen voor mij wat uit de lucht vallen, net alsof daar eerder over is verteld maar die passage is verdwenen. Het iemand zien lopen in het bos en 'Wacht!' roepen komt voor mij ook wat onverwacht.
Desondanks - en dank zij jouw uitleg - heb ik het graag gelezen. 

Sommige mensen voelen zich nou eenmaal prettiger in hun schulp dan daarbuiten.

Verlossing verslaat het ontdaan zijn, mooi einde, altijd doorademen, dat voorkomt vroegtijdig stikgevaar.

Hoi Ton,

Dank je wel voor de positieve feedback en vooral (nogmaals) voor de inspiratie!

Groet, Haring

Hoi Dana,

Dat is helemaal waar en ook helemaal niets mis mee, net zoals er niets mis hoef te zijn met mensen die dat niet doen of graag buiten hun schulp zijn. Dank voor je prettige reactie!

Groet, Haring