Profile picture for user Sakura
Sakura

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#393 - Yuki

 16 maart 2022 - 14:29

 

'Dag, meneer Oto-san! Tot volgende week,' roep ik over mijn schouder en huppel naar buiten, zwaaiend met mijn vioolkoffer. Ik moet oppassen want er loopt net iemand de hoek om.

Het is Yuki. En ze heeft me al gezien. Met een zogenaamd onschuldige glimlach stapt ze op me af.

‘Hi Sakura! Wat toevallig dat we elkaar hier tegenkomen!’

Niks toeval. Yuki weet donders goed dat ik elke woensdag les heb van meneer Oto. Ze heeft me vaak genoeg gepest. Speel je alleen viool met meneer Oto, of spelen jullie ook andere instrumenten? Wie speelt de boventoon? Dat soort dingen.

‘Dag Yuki,’ zeg ik en probeer om haar heen te stappen. Ze stapt mee en ik loop bijna tegen haar op. Ik houd mijn vioolkoffer voor me, als een schild.

Nog steeds glimlachend zegt ze: ‘Heb je net vioolles gehad? Ben je onderweg naar huis?'

Met een lange vingernagel draait ze achtjes over mijn vioolkoffer. Ik druk hem tegen mijn borst en haal mijn wenkbrauwen op. Yuki is nooit aardig tegen me. Nooit. Ik besluit niks te zeggen.

Yuki is onverstoorbaar. ‘Jij woont toch in Umezu, in de buurt van de familie Yamada?'

Duh. Ons huis ligt pal achter dat van hen. Haru en ik kunnen met elkaar praten als we uit ons slaapkamerraam hangen. We kropen vroeger door een gat in de heg naar elkaars tuin. Maar wat moet Yuki met de Yamada's? Ik haal mijn schouders op en knik.

'Yabai!' roept ze en haakt haar arm in de mijne. 'Laten we verder kletsen. Ik loop met je mee naar huis!'

Enigszins verdwaasd laat ik me meevoeren. Ik ben nog nooit zo dichtbij Yuki geweest. Ik word er zenuwachtig van en verwacht ieder moment de twist in het verhaal. Dat ze me pootje licht of mijn vioolkoffer afpakt. Ik verwacht niet dat ze naar jasmijn ruikt en vrolijk kletst over school en klasgenootjes. 

Als ze een grapje maakt over Rini, konijntje Rini, het kleinste meisje van de klas schiet ik zelfs in de lach. Rini Usagi.

Giechelend port Yuki me in mijn zij, 'Als jij de Yamada's kent, ken je misschien dan ook Haru?'

Profile picture for user Fief
Fief

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 maart 2022 - 14:52

Om met de titel van Tony te spreken, het venijn zit in de staart. Heel subtiel. Goed verhaal!

'Yabai!' roept ze en haakt haar arm in de mijne, 'laten we verder kletsen. Ik loop met je mee naar huis!'  ---> achter mijne hoort een punt. Laten moet dan met een hoofdletter. Het is een nieuwe zin.

Geen afbeelding
Maria Fransisca

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 maart 2022 - 17:22

Ha Sakura, wat neem je me mee naar Japan! Mooie schets van het leven daar. De namen brengen me helemaal in de sfeer. Ik ben wel wat onzeker over de leeftijd van de meisjes. Eerst dacht ik dat het meisjes van basisschoolleeftijd waren, maar de aandacht voor Haru en de pesterige opmerkingen doen vermoeden dat ze minstens 16 zijn. De gedachten en de taal zijn wat kinderachtig voor meisjes boven de pakweg 16 jaar.
'Ons huis ligt pal achter dat van hun.' Moet dat hier 'hen' zijn? Dat klinkt voor mij beter.
Evengoed een prachtig verhaal!

Profile picture for user Musonius
Musonius

Lid sinds

4 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 maart 2022 - 17:41

'Ons huis ligt pal achter dat van hun.' Moet dat hier 'hen' zijn? Dat klinkt voor mij beter.

Klopt, Maria, er staat een voorzetsel voor, dus 'hen'.

Profile picture for user Sakura
Sakura

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 maart 2022 - 17:58

Ha, Dos. Ik denk het. Het heeft er althans veel schijn van.

Maria, dankjewel voor de mooie woorden. Sakura en Yuki zijn twaalf. Ik vrees dat je een bovengemiddeld positieve ervaring met meisjes van pakweg tien tot zestien hebt. Ook de belangstelling voor leuke jongens komt bij meisjes vanaf in ieder geval twaalf in ieder geval in Kyoto al voor, als je dat zo kunt zeggen.

De slordige 'hun' heb ik vervangen.

Geen afbeelding
Annabe

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 maart 2022 - 15:43

Ik verwacht niet dat ze naar jasmijn ruikt en vrolijk kletst over school en klasgenootjes.

Mooie illustratie van deze zin:

 Ik ben nog nooit zo dichtbij Yuki geweest.

Een verhaal met een mooie toon (passend bij een kind), mooie sfeer (dat heb ik al vaak bij jouw stukjes gezet). 

Edit: Sakura´s intuïtie was dus toch juist! Ik vind Yuki maar een opportunistisch wicht.

Geen afbeelding
iev89

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 maart 2022 - 19:44

Hi Sakura, wat een verrassend verhaal. Je voelt meteen dat er een addertje onder het gras moet zitten, maar wat dan... In de opdracht stond dat er iets uit de ontmoeting moest vloeien maar niet per se voor wie. dus dat vind ik goed bedacht. Dankjewel!

Excuus voor mijn late reactie (opdrachtverzinner). Ik lig al de hele week met griep op bed.