#392 De spin die haar web opat
Zes mensenogen staren naar de kruisspin die met zijn web bezig is. Twee hondenogen glijden niet-begrijpend van het ene gezicht naar het andere.
De jongen en het meisje waren de man met zijn beagle al voorbijgelopen, maar zijn aandachtige blik op iets in de bosjes wekte zoveel nieuwsgierigheid op dat ze gedwongen waren terug te keren.
“Kijk nou,” roept de jongen uit, “dat beest bouwt geen web, maar breekt het af! Dat heb ik nog nooit gezien.”
De man glimlacht.
“Dat doen spinnen wel vaker. Als spinnen een nieuw web willen maken, eten ze het oude op. Dat is niet bijzonder. Wat wel vreemd is, is dat ze het allemaal tegelijk doen.”
Nu pas valt het de twee op dat overal in de bosjes spinnen bezig zijn met het afbreken van hun web.
“Jasper, kijk!”
Het meisje trekt haar metgezel aan de mouw en wijst naar de grond. Een lange stoet mieren haast zich dieper het bos in. Ze dragen larven, dode insecten en grassprietjes.
“Horen jullie dat?” vraagt de man.
Ze spitsen hun oren.
“Ik hoor niets”, zegt het meisje.
De man knikt.
“De vogels zijn gestopt met zingen.”
“Ik hoor wel wat anders,” merkt de jongen op, “een gerommel.”
Het meisje gilt.
Een wonderlijke verzameling van eekhoorns, dassen, reeën, herten, zwijnen, vossen en zelfs wolven komt in volle vaart hun richting aangestormd.
De man pakt zijn hond op. Alle drie drukken ze zich tegen de dichtstbijzijnde boom, terwijl links en rechts van hen de dieren voorbijsnellen.
Even later keert de rust weer en dwarrelt het stof neer.
Ze zijn nog lang niet bekomen van de schrik als een angstaanjagend geluid hen de stuipen op het lijf jaagt; het luide gejank van de hond. Hij worstelt zich los en schiet weg.
“Droepie! Hier!”
De man holt zijn hond achterna.
Het stel kijkt het dier en zijn baas na tot ze uit het oog zijn. Dan valt het pas goed op hoe doodstil het is en hoe alleen ze zijn. De jongen kijkt schichtig om zich heen en het meisje huivert.
“Jasper, misschien kunnen we beter ...”
Maar het is al te laat.
Hoi Musonius, jij hebt mijn…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Musonius, jij hebt mijn eerste gedachte uitgewerkt. Stilte voor de storm. Ik kreeg het alleen niet zo mooi uitgeschreven als jij dat deed. Met veel plezier gelezen.
Ieniemienie zeurtje: ik weet dat je geen boodschap hebt aan de ELDA-regel, maar bij de ene gesproken zin gebruik je het wel, bij een andere weer niet.
Dan, Fief. Ieniemienie…
Lid sinds
4 jaar 3 maandenRol
Dank, Fief.
Ik vrees dat je zo lang de ELDA-regel hebt gevolgd, dat je de echte regels uit het oog bent verloren. Lees ze nog maar eens na.
Musonius, ik heb de regels…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Musonius, ik heb de regels op Onze Taal wel gezien. Onderaan wordt ook de ELDA-regel genoemd. Ik prefereer de ELDA-regel, maar daar gaat het me in jouw verhaal niet om. Wat ik bedoeld, zijn de volgende twee zinnen. Bij de eerste zet je de komma achter het ah-teken, bij de tweede ervoor. Welke regels je ook volgt, volg ze consequent.
“Ik hoor niets”, zegt het meisje
“Ik hoor wel wat anders,” merkt de jongen op
Toch nog eens goed lezen,…
Lid sinds
4 jaar 3 maandenRol
Toch nog eens goed lezen, Fief, zowel de zinnen als de regels. Het klopt echt.
Je hebt gelijk, je plaatst…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Je hebt gelijk, je plaatst de komma voor het ah-teken omdat je de zin onderbreekt. Gezien en excuus. Bij de ELDA-regel hoef je daar niet naar te kijken. Toch makkelijker, vind ik.
Hi Musonius, Je verhaal…
Lid sinds
3 jaar 8 maandenRol
Hi Musonius,
Je verhaal maakte me vanaf de eerste zin nieuwsgierig, leest lekker weg. Goed gevonden. Met plezier gelezen!
Kleinigheidje; Aan het eind van je tweede zin is een komma terecht gekomen, mag een punt zijn
Dank, Meri. Aangepast.
Lid sinds
4 jaar 3 maandenRol
Dank, Meri. Aangepast.
Wat ik hier mooi vind is dat…
Lid sinds
18 jaar 4 maandenRol
Wat ik hier mooi vind is dat het tekens lezen hier daadwerkelijk een voorloper is van het wetenschappelijk waarnemen. De reacties zijn emotioneel, wat mooi contrasteert met de neutrale vertelstem die de feiten weergeeft.
O zo verdrietig dat ze de…
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
O zo verdrietig dat ze de voortekenen niet inzagen. Goed geschreven.
Dank, Odile en Dana!
Lid sinds
4 jaar 3 maandenRol
Dank, Odile en Dana!
Mooi, Musonius, al die…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Mooi, Musonius, al die voortekenen, die eerst nog heel vaag zijn. Je laat de spanning goed toenemen en eigenlijk weten we aan het eind nog niet wat er aan de hand is. Een bosbrand? Een storm?
Grappig vind ik de naam Droepie voor een hond die 'wegschiet'. Dat lijkt me meer zo'n beest met droevige ogen en lange oren, en die schieten meestal niet echt weg :-)
Dat heet een Basset.