#390 - Het mengerpamflet
Vandaag drong het tot me door: ik graaide, zoals elke ochtend, de vijf eieren uit de plastieken kom naast het bed, schikte de koekenpan op het gasvuur - het linkse, het rechtse doet het al jaren niet meer - en brak de eieren één voor één in de pan. Met een houten lepel draaide ik de eieren waardoor het eigeel zich mengde met het eiwit. Daar raasde het door mijn hoofd: ‘Ik heb een menger.’
‘Een menger?’ vraagt u stilzwijgend, of misschien luidop? Ik weet niet hoe dat woord precies in mijn brein ontsproot, of waarom precies op dat moment, het landde als een mokerslag. Als een F-16 tegen een berg, nadat, seconden eerder, de piloot weesgegroetjes prevelend de schietstoel activeerde. Knalhard. Waar ik vroeger gedeisd de dagelijkse acties uitvoerde zonder een bepaald zelfbeeld te evoceren, zoals iedereen dat vredig, onbezwaard pleegt te doen, had ik het niet meer. Dat vredige. Dat onbezwaarde.
Ik begrijp als u verward opkijkt: ‘Waar heeft die het over?’ Ik schrijf dit uit de toekomst. Een begrip, een idee, dat meteen argwaan opwekt. Daarom doe ik geen poging dat toekomstding te verklaren.
De dagelijkse routine drillen ze erin, met een nanochip, ingeplant nog voor de baby de kunstvagina verlaat. Nauwkeurig geplaatst door robots, denk ik. Een eeuwenoud gebruik, zo ingeburgerd dat niemand nog vragen stelt. Je staat op, bakt je eieren, posteert ze in je mond, kauwt, slikt, je slurpt een glas groen vocht uit de kraan, kruipt in je pod en koppelt je aan. Ik zeg: ‘je koppelt’. Dat is te actief. Je ligt, en de slang zoemt naar je kop, het ploft in je, even hoor je gezuig - bij de nieuwste modellen is dat opgelost - en dan ben je er. Een proces, een routine waarbij je niet denkt. Je doet. Zonder enig besef, wat, waarom en vooral wie wat doet.
Ik heb een menger. Opnieuw. Als enige van het wereldfront. Iedereen kreeg een leven zonder cadeau.
Als de chip de menger uitschakelt, kan je vliegen, onzichtbaar zijn, telekinese, controleer je aarde en wind, water en vuur, kan je de tijd laten stilstaan en zelfs van lichaam verwisselen. Dat wel. Maar…
‘Voor de dag ermee,’ roept u ongetwijfeld. ‘Wat is die menger?’
Kent u een draaitafel? Waar links en rechts een platenspeler draait met in het midden een bakje met faders. Vergelijk het daarmee. Met dat bakje.
In uw hoofd zitten links en rechts uw platenspelers. Die spelen geen muziek, nee, die pompen levensplaten. En u, zoals een deejay - u bent de deejay - heeft een menger om te bepalen hoe en wanneer welke overgangen plaatsvinden. Hoe lang links speelt, tot u cuts maakt, en of u de knopjes voor de hoge tonen, de gevoelens, wegdraait. Drukt u op de bassenkiller? Weg dramatiek. Feestje? Schuif alles open.
Ik begrijp dat in de oude tijd, uw tijd, de mensen, u dus, van die menger af willen, het haten.
En zeker, zonder menger heeft iedereen superkracht. Nogal saai.
Maar met, heeft de deejay de macht.
U kiest, deejay!
Hoi Tony, Je hebt een…
Lid sinds
4 jaar 6 maandenRol
Hoi Tony,
Je hebt een originele insteek van de opdracht gekozen. Leuk, die dystopische setting. Wie weet waar we over zoveel honderden jaren belanden. Je hebt volgens mij zo je bedenkingen hoe mensen nu al van technologie afhankelijk zijn, aan de toon van je verhaal te lezen. Althans, zo wordt het naar mijn idee als geheel vertaald. Dat werkt in ieder geval goed.
Ik moet alleen wel zeggen dat ik het verhaal heel geconcentreerd heb moeten lezen om het te kunnen volgen. Ironisch genoeg was ik me iedere keer aan het afvragen waar het toch over ging, vlak vóórdat die woorden letterlijk geschreven stonden.
Het is niet erg om je lezer af en toe in verwarring te laten, maar als je letterlijk meerdere keren verwacht dat je lezer het niet kan volgen - zoals in ieder geval bij mij het geval was- dan moet je iets meer recht voor zijn raap zijn, of eerder uitleggen waar je naartoe wil. Anders haakt de lezer af of wordt je tekst eerder een kluif dan een plezier om te lezen.
Ik vind dat nu jammer van het verhaal in het geheel, want de invulling zelf is erg interessant.
Groet,
Nadine
Dankje Nadine, je hebt…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Dankje Nadine, je hebt gelijk, ik heb de uitleg van de toekomst (of geen uitleg) beter gezegd, wat omhoog geschoven, zodat ik je hopelijk sneller uit de verwarring haal. Misschien wat te snel geschreven?
Ha Tony, een expressief,…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Ha Tony, een expressief, fantasieverhaal, waar ik enige moeite in moest stoppen om het te begrijpen. En ik begrijp dat een 'menger' de mogelijkheid om te kiezen is. Ik vat absurdistische teksten niet zo goed, dat is mijn eigen probleem. Ook is mijn woordenschat niet toereikend om je verhaal te begrijpen. Ik wil best nieuwe woorden leren, maar elk onbekend woord is voor mij in eerste instantie een mogelijk afhaakmoment. (mengerpamflet, evoceren, nanochip, pod, telekinese) Ik vind je verhaal wel erg origineel.
Spacey tekst. Het is…
Lid sinds
3 jaar 6 maandenRol
Spacey tekst. Het is inderdaad een puzzel die ik ook niet helemaal kan oplossen. De verteller zit in de electric Cool-Aid acid matrix en is door de doors of perception gebroken met zijn menger. Hoe dan ook, lekker geschreven.
ik heb een menger.
Ik begrijp als u verward…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Met deze zin heb je mijn gesteldheid bij het lezen van je verhaal aardig onder woorden weten te brengen. Steeds raak ik de draad kwijt.
Je bent duidelijk gezegend met een flinke dosis fantasie, maar dit keer slaag je er niet in mij deelgenoot te maken van je gedachtegang.
Volgens mij moet de titel zijn Het mengerpamflet. Tenzij menger een bijvoeglijk naamwoord is.
Hey MF: sorry voor de…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Hey MF: sorry voor de onbekende woorden, en tja niet mijn meest consistente bijdrage. Het is maar zo.
@Sakura: yes we hebben allemaal een menger, nu nog wel.
@Mus: ha, sorry. Te warrig dus. Je hebt ook natuurlijk helemaal gelijk, titel aangepast!
Vijf eieren zijn eigenlijk…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Vijf eieren zijn eigenlijk best veel eieren.
Eens met bovenstaande reacties. Ik begrijp het niet helemaal. Alsof ik deel van een groter verhaal lees en daardoor een stuk context mis.
Desalniettemin is het als tekst wel prettig om te lezen.
Tony, even gedacht dat het…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Tony, even gedacht dat het groen vocht absint was, dat doet een en ander in je hoofd. En dan die eierkluts die me doet denken aan de uitsmijters die je in mijn studententijd bij 'marraine' kon eten na het nachtbraken. Je bent wel heel erg beleefd door alles in de u-vorm te schrijven wanneer je je tot de lezer richt. G (van genoten!)
@madrid: 5 is idd best veel…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
@madrid: 5 is idd best veel. Maar het is ook alles…dank en excuus!
@gi: was het maar absinth, en ja in combo met de studenteneieren mss, maar nooit geen reden om beleefd te zijn ;)