Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#388 Omschakelen

13 februari 2022 - 16:04

 

De Chevy pick-up jakkerde zo hard over de hobbelige zandweg dat de sluier stof achter de gammele auto tot ver in de omtrek te zien was. Niet dat de bestuurder zich daar iets van aantrok. Daarvoor had hij te veel aan zijn hoofd. Het was toch van de zotte dat juist hij, Celebes, hoofdcommandant ruimteverkeer, in een aftandse auto een schier onmogelijke missie moest uitvoeren, terwijl zijn secondanten met grote stalen netten door de ruimte zoefden om satelliet- en ander afval te bergen. Toch kon het niet anders. Hij was de enige die nog met een versnellingspook overweg kon. Dat had zijn vader hem geleerd; ter ere van zijn voorvaderen die zich niet in de lucht maar op wielen hadden voortbewogen.
Celebes stond erom bekend dat hij liever de lakens uitdeelde dan er onder te liggen. Pas nadat het Presidium hem tijdens een spoedberaad duidelijk had gemaakt dat alleen hij voor deze missie in aanmerking kwam, had hij ermee ingestemd. De veiligheid van het volk stond op het spel nadat een aantal ziekenzoevers vanaf een afgelegen dorp waren beschoten waardoor talloze patiënten onderweg naar het ziekenhuis waren overleden. 
   
Celebes had zijn faam vooral te danken aan zijn fysieke kracht. Helaas had hij daar tijdens deze missie weinig aan. De adviesraad had unaniem besloten dat hij verkleed als vrouw minder in het oog liep. Meteen daarna hadden ze zijn baard en bakkebaarden afgeschoren, zijn lange haar in een wrong om zijn hoofd gedrapeerd en zijn armen en benen ingezwachteld. Aan de lengte van 1m90 hadden ze niets kunnen veranderen en de wens dat hij op hoge hakken zou lopen, lieten ze varen toen hij daarop rondliep alsof hij een poepluier aan had.
    Het dorp waarvandaan was geschoten kwam in zicht. Celebes draaide de achteruitkijkspiegel naar zich toe om zich ervan te vergewissen dat alles wat op zijn gezicht was gesmeerd nog op de goede plek zat. Wie had ooit gedacht dat cyclaamrode lipstick en blauwe oogschaduw hem zo goed zouden staan.
     
Hij schrok van de man, die zo’n twintig meter voor hem langs de kant van de weg liep, een duim opstak. Een lifter. Celebes wilde doorrijden, maar als deze man in het dorp woonde waar hij moest infiltreren, was het beter dat hij een positieve eerste indruk maakte. Hij remde af en draaide het raampje naast de bijrijdersstoel omlaag. De man die met een arm vol tattoos op het raam leunde en naar binnen gluurde was groot. Heel groot. Celebes hart verschrompelde bij de gedachte aan wat er zou gebeuren als deze man erachter kwam dat hij zich had verkleed.
     ‘Hé schatje, kan ik tot het dorp met je mee?’
     
Celebes knikte. Bang dat zijn stem hem zou verraden.
     De man schoof op de stoel die volledig onder hem verdween en trok het portier met zo’n harde klap dicht dat Celebes even vreesde dat de Chevy het zou begeven.
     ‘Dit is echt een ouwetje. Wat moet een leuke meid als jij met zo’n aftands ding?’
    Celebes haalde zijn ogen van de weg om de man aan te kunnen kijken. Dat had hij beter niet kunnen doen. De verlekkerde blik en de twinkeling in diens ogen bezorgden hem koude rillingen. Dit zou wel eens de moeilijkste missie van zijn leven kunnen worden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lid sinds

4 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2022 - 16:54

 

Reactie Marc (Hostwriters): Al vanaf de eerste zin had dit verhaal mijn aandacht te pakken. Eerst denk je een sciencefiction verhaal te lezen, even later waan je je in oorlogsgebied in het Midden-Oosten. Voortdurend word je op het verkeerde been gezet en daar hou ik wel van. Het lijkt wel op een space-opera. Mocht ik deze tekst als een teaser lezen, dan ben ik gelijk benieuwd naar het boek. De beschrijving van de hoofdpersoon, beschreven met een zwierige, potige nonchalance, werkt op de lachspieren, evenals hoe hij zichzelf ziet. De tekst behoeft enige redactie (bijrijder stoel – bijrijdersstoel). ‘Ziekenzoevers’. Leuk woord. Het hoort wellicht bij het jargon in dit verhaal? Lekker volgens de opdracht ook. Genoten.

 

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2022 - 17:14

Carneli, geen idee waarom de personages in het verhaal reuzen moeten zijn alhoewel het de passage met de hoge hakken nog grappiger maakt. Zoals Marc schrijft lijk je naar verschillende trailers na elkaar te kijken. En dan de cliffhanger: de lezer kan er meteen zijn eigen fantasie op loslaten. Knap.

Lid sinds

4 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2022 - 20:09

Reactie van Mili (Hostwriters)

Dag Carneli,

 

“… had hij teveel …” de klassieker onder de fouten, teveel is een zelfstandig naamwoord zoals tekort, het is te veel, te kort

“ … op hem gevallen omdat hij de enige was …” > omdat riekt ogenblikkelijk naar uitleg die je als schrijver gewoon niet wilt geven > voorstel: … gevallen, hij was de enige die … Idem voor “opdat” > voorstel: … hij mocht niet vergeten dat zijn voorouders …

“ … onder te liggen, maar toen het Presidium … “ geen fraaie overgang, het ‘maar toen’ > probeer iets anders, je schrijft zo goed

Wat is de meerwaarde van “bepaald” in “een bepaald dorp”?

“waardoor” valt ook onder de noemer uitleg, je kunt zonder deze aanwijzing

Nu houd ik op over de volgende “omdat”.

“in een soort wrong” > “soort” wil niets zeggen

“van 1. 90 meter”> van 1m90

Komma tussen “lopen” en “lieten” (2 werkwoorden) > ook bij “gluurde en was”

“Hij schrok toen de man die zo’n twintig meter voor hem langs de kant van de weg liep opeens een duim opstak.” Hij schrok van de man (aan het lelijke ‘toen’ doen we niet) die … “opeens” kan weg, hol opvulwoord

Over de bijrijdersstoel heeft Marc al iets gezegd.

Tot slot “want” weg vóór de verlekkerde blik.

Gaaf verhaal dit, het zand zit tussen mijn kiezen …

Dank hekkensluiter!

 

 

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2022 - 8:32

Hallo Marc, dank voor je stimulerende feedback! Echt heel fijn.

Hoi Mili, wat gaaf dat ook mijn verhaal jouw alziend oog heeft bereikt. Nadat ik jullie zorgvuldige en prettige feedback onder de andere verhalen had gelezen, heb ik me toch maar weer eens in de woelige wateren van SOL gestort. Dat heeft me veel inzichten opgeleverd. Heel veel dank! Schrijven blijft puzzelen en schaven. Met het juiste gereedschap geeft dat nog meer voldoening. X

Ik ben weg van jullie site en ga zeker doneren. Wat een prachtig initiatief. (Reclame? Nee hoor, dit is fanmail)

 

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2022 - 8:36

Hoi Tony, ik denk, hoop, dat je weet dat ik jouw feedback heel belangrijk vind. Aarzel alsjeblieft niet, je bent voor mij soms het meest irritante en veel vaker het beste voorbeeld.  Dank!

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2022 - 8:38

Hoi Gi, ja, dat beide mannen groot zijn, vond ik zelf ook een zwaktebod, maar ze verschenen uit zichzelf voor mijn geestesoog. Fijn dat je fantasie noemt. Voorgekauwde beelden zijn er genoeg. Dank!

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
14 februari 2022 - 21:34

Leuk verhaal, Carneli. Jammer dat het ineens ophoudt, op het moment dat ik graag zou doorlezen. Weet jij hoe het afloopt?

Ziekenzoevers, ha-ha. Ambulancemedewerkers?

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 februari 2022 - 10:26

Carneli, mocht je de lust ooit bekruipen om een vervolg te breien aan dit stukje dan zou ik een nog oudere Chevy nemen met de versnellingshandel nog aan het stuur en waar vooraan een lange bank zit i.p.v. twee stoelen. Dat zou voor een toenaderingspoging van de tweede reus veel mogelijkheden scheppen.