# 387 De Fiat 1500 cabriolet

Je verklapt je leeftijd Gi :)

Leuk om een autobiografisch stuk te lezen. En weer een paar Vlaamse woorden geleerd en 'wenken' hoeft niet tussen quotes denk ik.

@Taco: oeps! (waaruit maak jij trouwens op dat dit autobiografisch zou zijn?)
Op zich hoeven de aanhalingstekens inderdaad niet, maar ik wilde ermee de link naar de zwaantjes onderlijnen.

Gi, als het niet (deels) autobiografisch is, dan kun je je wel heel goed inleven in deze eerste keer! Een leuk verhaal, Gi. Ik mis wel wat dialoog, directe rede. Daardoor lijkt je verhaal wat vlak. Met een paar kleine aanpassingen wordt het net wat levendiger, denk ik. De tt vind ik wel heel tof.

Ik volg MF. Wat een mooie terugblik op tijden waar zwaantjes naar verhaal luisterden, en je je rijbewijs gewoon kon claimen. Benieuwd of je de cabrio ook tegen een paal parkeerde?

GG

MF en TC: jullie hebben gelijk, ik broed op iets om de zwanen aan het woord te laten. Tony, na zes maanden was ik al aan mijn tweede auto toe en zag ik met tranen in de ogen de cabrio (intact) terug boven op een hoge berg autowrakken.

MT en TC: done, ik heb de dialoog met de zwaantjes ingelast.

Nice. Dat die conversatie nog in je geheugen zit na al die jaren ..

Taco, maak me niet nog ouder dan ik al ben ;-)

Leuke!! :-D Ik vind de toegevoegde dialoog heel geslaagd, het brengt meer variatie in de vertelling. De verschillende adressen deden me lachen, en ik had nog nooit eerder stilgestaan bij de benaming "zwaantjes" (jammer eigenlijk dat die in onbruik is geraakt)

Kleine suggestie: "verkoos hij dat ik iemand anders aansprak om (me?) te leren rijden." (ik struikelde een beetje over deze zin, eventueel "me" toevoegen? 

Laura, tof dat je reageerde. De 'zwaantjes' maken nog steeds deel uit van mijn dagelijkse vocabulaire. Voor wie het interesseert  (dit kan je ook op Wikipedia lezen ...): vroeger hadden de politiemannen op hun motors lange jassen aan. Als de wind onder de jas sloeg maakte die sierlijke bewegingen, net als de vleugels van een zwaan. De Franstaligen noemen ze daarom: 'les Anges de la route' (misschien komt de benaming Hell's Angels daar ook vandaan?)
Over de 'me' heb ik zelf ook getwijfeld. Ik denk dat beide kunnen en heb het weggelaten (maakte weer één woordje minder in de optelsom).

Mooi verhaal, Gi. Weer een mooi stukje nostalgie. Met plezier gelezen.

Even buiten de stad ‘wenken’ twee ‘zwaantjes’ (Vlaamse benaming voor gemotoriseerde baanpolitie) mij naar de kant.  ---> ik snap dat je het begrip zwaantjes wil uitleggen, maar het leest mooier als je dat in verhaaltrant doet. Wenken hoeft niet tussen ah-tekens. Het is een normaal werkwoord. Bijvoorbeeld:
Even buiten de stad word ik aan de kant gewenkt door twee ‘zwaantjes’. Deze gemotoriseerde politiemannen danken hun bijnaam aan de lange flappen van hun jassen die sierlijke bewegingen maakten als de wind eronder sloeg, waardoor het leek op de vleugels van een zwaan. (of zoiets)

Leuke geschiedenis les. Brengt herinneringen boven bij eenieder met een rijbewijs denk ik

Er mist hier een komma: 

verhoog het volume van mijn autoradio.Vermits de arm

A.

Komma?

Mooi, Gi, je stukjes worden steeds minder column en meer verhaal.

Erg veel (haakjes) in je tekst. Je weet dat sommige coaches daar niet van gediend zijn (en mijns inziens terecht).

Dank je Musonius. I simply love brackets. Ik heb er in mijn geval nog geen coaches over horen klagen. Een ander woord in het Engels voor haakjes is parentheses en laat dat nu juist mijn ding zijn: een verduidelijking of soms een grappige hint toevoegen. Zij die er niet van houden mogen ze wegdenken, maar voor mij zijn ze bedacht om te worden gebruikt, net als andere leestekens. Ik kijk spannend uit naar mijn 'eerste' (heb je hem?)  berisping van een coach.

Ik gebruik tegenwoordig een minteken ipv haakjes. Bijv:

Even buiten de stad ‘wenken’ twee ‘zwaantjes’ (Vlaamse benaming voor gemotoriseerde baanpolitie) mij naar de kant

Even buiten de stad ‘wenken’ twee ‘zwaantjes’ - Vlaamse benaming voor gemotoriseerde baanpolitie - mij naar de kant

Taco, ik noem dat een 'variation sur un thème connu'.

Gi, volgens mij heeft een coach jou erop aangesproken, maar ik heb geen zin om alle verhalen door te spitten om mijn gelijk te behalen.
Volgens mij is het gebruik van haakjes in fictie vrij ongebruikelijk, maar wellicht zijn er lezers die voorbeelden weten van schrijvers die ze wel degelijk met regelmaat in hun werk gebruiken.

Musonius, ik moet het toch van ergens geleerd hebben. Ik ga op zoek naar voorbeelden.

Hoi Gi,

Leuk verhaal. Ik kan de klotsende oksels bijna horen.

Het stukje tussenin, de herinnering, voelt wat gekuntseld op die plek. Zodra het verhaal weer verder gaat waar het in de 1e alinea is begonnen, moesten mijn hersens even schakelen. Dat kostte moeite, waar je het een lezer eigenlijk zo gemakkelijk mogelijk wilde maken. 

De zinnen tussen haakjes zijn m.i. ter verduidelijking van de tekst, maar dat haalt de lezer uit het verhaal. Ik zou proberen daar een andere oplossing voor de bedenken en dat hoeft niet ingewikkeld: je kunt het ook gewoon uitleggen of verwerken in de zin erna. Kortom: ik ben ook niet vóór de haakjes ;) 

Bedankt voor je bijdrage!
Yvette 

Yvette, sorry voor de late reactie. Bedankt voor de commentaar. Ik weet niet welk 'stukje tussenin' je bedoelt. Over de haakjes heb ik elders al mijn mening verkondigd: ik ben er altijd wel vóór geweest en oude gewoontes afleren is moeilijk, vooral omdat ik er nooit eerder op geattendeerd werd (behalve door enkele collega's hier). Benieuwd naar je volgende opdracht.