Lid sinds

2 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Overgebruik van het woord "hij"?

Hallo,

Scrivener vertelt mij in mijn statistieken, dat één op de 132 woorden, in mijn verhaal, "hij" is.

Wat ik mij afvraag is dat te vaak, of is dit geen probleem. Hoe kan ik een aantal gevallen van "hij"-gebruik wegwerken, als het inderdaad te veel is.

Het verhaal is geschreven vanuit een observerend perspectief, die ook gedachten van de hoofdpersoon kan vertellen.

Alvast bedankt!

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag ADHD,

Dit is misschien net iets teveel. Het woordje hij is soms overbodig en kan geschrapt worden.

Voorbeeld: Hij verveelt zich en hij gaat spelen.

Kan worden: Hij verveelt zich en gaat spelen. 

Een fout die ik zelf nog maak. Een andere die gemakkelijk kan worden geschrapt is: 'zegt hij'

Als het duidelijk is welke persoon aan het woord is, hoeft er achter een gesproken zin geen 'zegt hij.'

Als het niet direct duidelijk is wie de hij is, vermeld de naam ( wees hier zuinig op.)

 

Een observerend perspectief is met andere woorden, de alleswetende verteller. Een aanrader zou kunnen zijn om het personaal of in de ik-vorm (belevende of vertellende) te schrijven. Een alleswetende verteller creëert een muur tussen de lezer en het personage. Een ander probleem is dat er gemakkelijk een infodump gegeven kan worden.

Veel Succes,

Darkbirt

 

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Diana Silver

Ik verslikte me bijna in mijn koffie :-) Doet me aan het volgende denken (off-topic overigens):

 


In the course of the lengthy interview, Martin was asked how he (a man) writes his female characters with such apparent authenticity.

There's one thing that's interesting about your books.

I noticed that you write women really well and really different.

Where does that come from?

Martin, rakish devil, replied:

You know I've always considered women to be people.

 

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 


In de loop van het lange interview kreeg Martin de vraag hoe hij (een man) toch zulke geloofwaardige vrouwelijke personages kon schrijven.

Er is iets opmerkelijks aan uw boeken.

Het is me opgevallen dat u vrouwen heel goed en heel uiteenlopend schrijft.

Waar komt dat vandaan?

Martin, de schalkse rakker, antwoordde:

Weet je, ik heb altijd gedacht dat vrouwen mensen waren.

Voilà! Oh nee: zie hier! Af en toe een onvertaald citaatje mag toch wel?