#383-voornemens
Best koud. Het kruipt mijn kraag in. Een eenzaam meesje tjilpt alsof het zomer is, maar de bevroren autoruiten zijn duidelijk over de temperatuur. Er is gestrooid. Waar de auto’s komen liggen witte korrels te smelten. De stoepen zijn glad, daar moet je zelf maar uitkijken,
Mijn zolen zijn gelukkig stroef genoeg. Ik blijf wat stijf rechtop lopen om niet te vallen, mijn handen klaar om een eventuele klap op te vangen.
Ik zoek naar een stukje blauwe lucht, maar het is erg vroeg en erg grijs buiten. Elke dag een wandeling van zestig minuten, vanaf nieuwjaarsdag, gisteren. Mijn zucht vormt een wolkje.
Waarom hoopte ik dat Annet mee zou gaan? Op de een of andere manier, op oudejaarsavond, toen ik haar vrolijke gezicht zag, stralende ogen, blozende wangen, leek het alsof het een besluit van ons samen was. Ze zou het kunnen gebruiken. Ze is bijna vijftig kilo zwaarder dan ik.
Vanmorgen, terwijl ik zo geluidloos mogelijk mijn veters dicht knoopte, snurkte ze even. Als ik terug ben heeft ze misschien koffie gemaakt. Dan begin ik te glijden. Heel langzaam. Eerst verbazing, dan mijn elleboog tegen de stoep, daarna de klap van mijn hoofd tegen de straat. Heel even blijf ik moedeloos, machteloos liggen. Een fietser stapt af en schuifelt mijn kant op. Het gaat. Ik sta op. Ik knik. Ja hoor. Hij stapt voorzichtig weer op.
Thuis is het koud en donker. Ik was de schrammen op mijn gezicht met zeep. Zet een kop koffie en merk dat ik mijn pijnlijke schouder maar moeilijk kan bewegen. Heel stil blijf ik een poosje zitten om de lucht te zien oplichten. Als ze beneden komt ziet ze niets aan me. Nu al terug? Ze lacht plagend. Beetje te koud voor je zeker? Ik vond het meteen al geen goed voornemen.
Hoi MariaH, welkom op het…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi MariaH, welkom op het forum. Meer bewegen, een goed voornemen. Het is een leuk verhaal, maar het had voor mij verrassender gemogen, het is nu voorspelbaar. Je neemt me niet echt mee.
Misschien kun je nog een originele titel verzinnen. Je gebruikt nu de titel van de opdracht.
Waar de auto’s komen liggen witte korrels te smelten. ---> liggen te smelten leest niet lekker, bovendien hoort achter komen nog een komma.
Waar de auto's komen, smelten de witte korrels.
Op de een of andere manier, op oudejaarsavond, toen ik haar vrolijke gezicht zag, stralende ogen, blozende wangen, leek het alsof het een besluit van ons samen was. ---> dit is een omslachtige zin. Door de vele komma's (sorry, ik heb iets met komma's) maak je het lezen moelijker. Misschien beter:
Toen ik op oudejaarsavond haar vrolijke gezicht, stralende ogen en blozende wangen zag, leek het alsof het een besluit van ons samen was.
Een fietser stapt af en schuifelt mijn kant op. Het gaat. Ik sta op. Ik knik. Ja hoor. Hij stapt voorzichtig weer op. ---> hier kun je ook een kort gesprekje van maken:
Een fietser stapt af en schuifelt mijn kant op. 'Gaat het?' Ik sta op en knik. 'Ja hoor.' Hij stapt voorzichtig weer op.
Als ze beneden komt ziet ze niets aan me. Nu al terug? Ze lacht plagend. Beetje te koud voor je zeker? Ik vond het meteen al geen goed voornemen. ---> dit leest als een conversatie. Met aanhalingstekens wordt dat meer duidelijk.
Als ze beneden komt ziet ze niets aan me. 'Nu al terug?' Ze lacht plagend. 'Beetje te koud voor je zeker? Ik vond het meteen al geen goed voornemen.'
Ha MariaH, een leuk verhaal…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Ha MariaH, een leuk verhaal heb je geschreven. Het stukje ' de autoruiten zijn duidelijk over de temperatuur' was mij wel duidelijk. De autoruiten geven duidelijk aan wat de temperatuur is: ijskoud. De laatste zin begreep ik niet, want wie zegt of denkt dit? Komt je HP hier terug op zijn voorgenomen plan? Of hoort het bij de vorige zin?
Verder las ik je verhaal graag.
Maria, dankzij jou lees ik…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Maria, dankzij jou lees ik die zin nu ook anders en klopt zoals ik het aangaf totaal niet. Ik heb die opmerking weggehaald.
Aardig geschreven, maar niet…
Lid sinds
4 jaar 3 maandenRol
Aardig geschreven, maar niet erg komisch. Eerlijk gezegd vind ik het een beetje gezapig. Het kan wel wat meer pit gebruiken.
Gebruik van aanhalingstekens in de laatste alinea zou de leesbaarheid ten goede komen.
Ik beaam Mus. Hoewel ik zelf…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Ik beaam Mus. Hoewel ik zelf fan ben van korte zinnen, vond ik het hier wat overdone, te snel, te veel?
Ik kijk uit naar je volgende!
Is je hoofdpersoon ook een…
Lid sinds
3 jaar 2 maandenRol
Is je hoofdpersoon ook een vrouw? Ik erger me een beetje aan wat ik interpreteer als vrouwenlogica. Verder leest je verhaal wel plezierig, ik ben benieuwd naar meer.